του Θάνου Καμήλαλη

Οι κρατούμενοι έχουν δικαιώματα, τα οποία ορίζονται από τη σχετική νομοθεσία. Όλοι οι πολίτες έχουν δικαιώματα. Τα δικαιώματα μάλιστα του Κουφοντίνα ορίστηκαν ξανά, πριν ελάχιστους μήνες, με φωτογραφικό γι αυτόν νόμο που ψήφισε η ΝΔ, ώστε να φύγει από τις αγροτικές φυλακές. Αυτόν τον νόμο η κυβέρνηση αρνείται να τον τηρήσει, παρά τη ρητή πρόβλεψη για επιστροφή στις φυλακές από όπου μετήχθη, ερμηνεύοντάς τον κατά το δοκούν. Το πιο σοβαρό τους επιχείρημα είναι «τι ήθελε να πει ο νομοθέτης». Παιδιά ο νομοθέτης αυτά που «ήθελε να πει» τα έγραψε, ενώ παράλληλα, στα υπόγεια του Κορυδαλλού υπάρχει η ειδική πτέρυγα για τους κρατούμενους της 17Ν (μαντέψτε ποιος Υπουργός Δημοσίας Τάξης την έχτισε). Μάλιστα, η αρμόδια γενική γραμματέας καθυστέρησε για εβδομάδες να αποστείλει απάντηση στα ερωτήματα του Συνηγόρου του Πολίτη και τελικά δεν απέστειλε όλα τα σχετικά έγγραφα. Μολόνοτι ο κάθε κρατούμενος έχει θεσμοθετημένη την πρόσβαση σε κάθε απαραίτητο διοικητικό έγγραφο για τις υποθέσεις του.

Τα δικαιώματα επίσης ενός κρατούμενου, οποιουδήποτε κρατούμενου, πολίτη, οποιουδήποτε από εμάς, δεν ορίζονται από τη θέληση μίας οικογένειας ή μίας συγκεκριμένης ιδεολογίας. Ούτε βασίζονται στον ανθρώπινο πόνο (που όντως υπάρχει για τους συγγενείς δολοφονημένου), ούτε γενικά στο συναίσθημα, ούτε σε οποιαδήποτε βούληση, ούτε στο τι θα κάνει χαρούμενο τον κομματικό στρατό και τους ψηφοφόρους. Ούτε στο αν η αλλαγή ατζέντας και το σκηνικό έντασης εξυπηρετεί μικροκομματικούς σχεδιασμούς.

Δεν ζούμε, δεν ανεχόμαστε και δεν θα ανεχθούμε να ζήσουμε σε μία φεουδαρχία, σε μία πολιτική ζούγκλα, σε ένα καθεστώς όπου η ζωή ενός ανθρώπου θα κρέμεται από τα προσωπικά θέλω και πάθη της εξουσίας. Σε μία κοινωνία όπου η δημοκρατία θα πνίγεται μέρα με τη μέρα, τη μία με εργαλείο την πανδημία, μετά με την απόπειρα συγκάλυψης βιασμών, την άλλη μέσα στα πανεπιστήμια, την επόμενη με έναν νεκρό απεργό πείνας για το δικαίωμά του σε μία σύννομη μεταγωγή. Σε μία κοινωνία όπου το κράτος θα έχει την ευχέρεια να αυτοδικήσει.

Εάν το δικαίωμα στη ζωή έχει βρεθεί στα χέρια και στις ορέξεις μίας εξουσίας, θα είναι ακόμα ένα μήνυμα ότι έχουμε αλλάξει πίστα.