Η Λαμπρινή Θωμά του ΤΡΡ ήταν η τέταρτη δημοσιογράφος που μίλησε με τον Γιάνη Βαρουφάκη, στο πλαίσιο των εκπομπών «Στενό Μαρκάρισμα» που οργανώνει το ΜέΡΑ25, για το κανάλι του στο youtube. «Είναι αλήθεια ότι ήμαστε προσωποπαγές κόμμα. Αυτό προσπαθούμε να το αλλάξουμε» δήλωσε μεταξύ άλλων ο επικεφαλής του ΜέΡΑ25.

Η Λαμπρινή Θωμά του ΤΡΡ ήταν η τέταρτη δημοσιογράφος που μίλησε με τον Γιάνη Βαρουφάκη, στο πλαίσιο των εκπομπών «Στενό Μαρκάρισμα» που οργανώνει το ΜέΡΑ25, για το κανάλι του στο youtube.

Η κουβέντα εντοπίστηκε σε θέματα διεθνή, με την ΕΕ, την Λατινική Αμερική και τον φυλακισμένο δημοσιογράφο Τζούλιαν Ασανζ σε πρώτο πλάνο, χωρίς να αποφύγει τις ποπ αναφορές.

Λαμπρινή Θωμά: Θα παραφράσω τον Τσιόλη, αλλά στο συνέδριο της Βόλβης ο τότε νεολαίος Βουλγαράκης είχε πει ότι “η Νέα Δημοκρατία πρέπει να γίνει από κόμμα προσωποπαγές, κόμμα αρχών”. Πόσο είστε προσωποπαγές κόμμα αυτή τη στιγμή και πώς μπορεί αυτό να γίνεται με την άμεση δημοκρατία -παρά το στοιχείο του προσωποπαγούς;

Γιάνης Βαρουφάκης: Αυτό είναι αλήθεια, αλλά είναι και κόμμα αρχών γιατί σε διαβεβαιώ ότι με τις αρχές ξεκινήσαμε και οι άνθρωποι που ήρθαν που άφησαν τις δουλειές τους -κάποιοι πήραν και μεγάλα ρίσκα επαγγελματικά με το να εκτεθούν δίπλα μου- δεν το έκαναν για μένα. Δεν άντεχαν άλλο να μην έχουν ένα μέσο για να σπάσουν το στεγανό της στενοχώριας μετά το 2015.

Λ.Θ: Αυτό το καταλαβαίνω, καταλαβαίνω και την παρουσία της Σοφίας Σακοράφα, αλλά για τον απλό κόσμο;

Γ.Β: Είναι αλήθεια ότι ήμαστε προσωποπαγές κόμμα. Αυτό προσπαθούμε να το αλλάξουμε. Το δηλώνω και ελπίζω η ιστορία να το δείξει ότι τίποτα δεν με χαροποιεί περισσότερο από το να απομακρυνθώ κιόλας. Να κάτσω σπίτι μου και να βοηθώ αυτούς που θα πάρουν το ΜέΡΑ25 και θα το τρέξουνε. Ο λόγος που με ξέρεις είναι ένα ιστορικό ατύχημα. Το ότι πτώχευσε η χώρα. Δεν είχα καμία όρεξη να βγω μπροστά. Ούτε στα μέσα. Ήμουν τρισευτυχισμένος στο πανεπιστημιακό μου γραφείο για δεκαετίες, να γράφω πράγματα που δεν ενδιέφεραν κανένα. Ενδιέφεραν 10 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, αλλά ήταν το χόμπι μου…αλλά όταν συνειδητοποίησα ότι ζούμε ένα νέο 1929 άρχισα να ασχολούμαι με μακροοικονομική και να γράφω. Τότε σκάει η βόμβα, το 2009, και η χώρα πτώχευσε. Γίνεται και το 2015, και χωρίς να το θέλω αποκτώ ένα πολιτικό κεφάλαιο. Θέλω δεν θέλω. Έκρινα ότι πρέπει αυτό να το δώσω σε όσους τρέχουν το ΜέΡΑ25. Είναι προσωποπαγές, με στεναχωρεί αυτό, αλλά είναι ταυτόχρονα και κόμμα αρχών. Ελπίζω κάποια στιγμή να βγουν τα νέα παιδιά από μέσα και να το πάρουν. Ακόμα καλύτερα θα ήθελα να μην υπάρχει το ΜέΡΑ25. Να ζούμε σε μια κοινωνία που να μην χρειάζεται ούτε το κίνημα.