Με δελτίο Τύπου που διένειμε την Τρίτη, ο δικηγόρος των 7 αστυνομικών της ΔΙΑΣ που κατηγορούνται για την ανθρωποκτονία του 18χρονου Νίκου με καταιγισμό πυροβολισμών κατά ακινητοποιημένου οχήματος προσπαθεί να ανατρέψει τις νέες αποκαλύψεις που τεκμηριώνουν ότι από την πρώτη στιγμή οι ένστολοι γνώριζαν ότι δεν είχαν πλήξει τον οδηγό του οχήματος, δηλαδή εμμέσως επιβεβαιώνουν ότι τα πυρά τους δεν είχαν στόχο την ακινητοποίηση του οχήματος.

Ο κ. Κούγιας επαναλαμβάνει σειρά θέσεων της υπερασπιστικής τους γραμμής («προσπάθησαν χρησιμοποιώντας το κλεμμένο αυτοκίνητο να τους σκοτώσουν», «αστυνομικοί αμυνόμενοι, κατά τους αυτόπτες μάρτυρες, πυροβόλησαν, για να ακινητοποιήσουν το κλεμμένο αυτοκίνητο», «με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ο οδηγός»). Σημειώνεται ότι υπάρχει καταγραφή συνομιλίας αστυνομικού με το κέντρο μέσω ασυρμάτου, στην οποία αναφέρει καθαρά ότι «ο οδηγός έφυγε».

Ως «απάντηση» στα παραπάνω καθώς και άλλα επιβαρυντικά για τους πελάτες του στοιχεία, ο δικηγόρος των αστυνομικών υποστηρίζει ότι «αποτελέσματα της εξετάσεως DNA» δείχνουν πως «κηλίδες αίματος, οι οποίες ανεβρέθησαν στην θέση του οδηγού, ανήκαν όλες στον νεαρό Ρομά που έχασε τη ζωή του και ουδεμία σχέση είχαν με το DNA του Ρομά, τον οποίον παρουσίασαν οι δύο δικηγόροι των τριών Ρομά και των οικογενειών τους».

Το γεγονός ότι κατά τον κ. Κούγια βρέθηκαν κηλίδες αίματος του Νίκου Σαμπάνη στη θέση του οδηγού τεκμηριώνει ότι ήταν ο οδηγός. Πρακτικά δηλαδή, το γεγονός ότι δεν έπληξε καμία σφαίρα τον ανήλικο οδηγό και κατά συνέπεια δεν είχε καμία αιμορραγία στην θέση του οδηγού, παρουσιάζεται ως απόδειξη ότι δεν ήταν ο οδηγός. Πρόκειται για κάτι που έγινε γνωστό ήδη από την στιγμή που είχε παρουσιαστεί στα δικαστήρια του Πειραιά, χωρίς κανένα τραύμα.

Το αν υπήρχαν κηλίδες αίματος του Ν. Σαμπάνη στην θέση του συνοδηγού ή σε άλλα σημεία του Ι.Χ., ωστόσο, δεν αναφέρεται πουθενά στα όσα αναφέρει ο κ. Κούγιας. Και σίγουρα δεν μπορεί να διαπιστωθεί, μετά την πρωτοφανή μεθόδευση συγκάλυψης από την ΕΛΑΣ. Όπως αποκάλυψε προ εβδομάδων η ΕΦΣΥΝ, χρειάστηκαν μόλις τρεις ημέρες για να «επιστραφεί» το Ι.Χ. – πειστήριο στον ιδιοκτήτη του και λίγες ημέρες μετά είχε καταλήξει να ανακυκλωθεί για παλιοσίδερα.