Ειδικότερα, σύμφωνα με το νόμο, που ψηφίστηκε τον Μάιο, οι εργάτριες του σεξ που υπογράφουν μια τέτοια σύμβαση δικαιούνται μια σειρά από άλλα δικαιώματα και προστασίες που ίσχυαν μέχρι πρότινος για εργαζόμενους/ες που απασχολούνται σε άλλους κλάδους, όπως ασφάλιση υγείας και επιδόματα ανεργίας.
«Πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία υπό την έννοια ότι είναι το πρώτο ολοκληρωμένο νομοθετικό πλαίσιο που παρέχει ίσα δικαιώματα σε εργαζόμενους του σεξ (με τους άλλους εργαζόμενους) και τους προστατεύει από κινδύνους που είναι εγγενείς στη (δουλειά)», δήλωσε ο Νταν Μπάουενς, διευθυντής της Βελγικής Ένωσης Εργατών του Σεξ στο CNN.
Μάλιστα, οι εργαζόμενες/οι του σεξ που υπογράφουν επίσημη σύμβαση εργασίας έχουν πλέον «κάθε είδους κοινωνική προστασία» όπως η πλειοψηφία των εργαζομένων στο Βέλγιο, σύμφωνα με τον Κουέντιν Ντελτούρ, διευθυντή δημοσίων σχέσεων στο Espace P, μια συλλογικότητα που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων του σεξ στο Βέλγιο, η οποία βοήθησε σύνταξη του νόμου.
Σημαντικό είναι, ακόμα, ότι έχουν το δικαίωμα να αρνηθούν να παρέχουν υπηρεσίες σε πελάτη ή να πραγματοποιήσουν μια συγκεκριμένη σεξουαλική πράξη και να σταματήσουν οποιαδήποτε δραστηριότητα ανά πάσα στιγμή. Ταυτόχρονα, ο νέος νόμος απαιτεί από τους εργοδότες του σεξ να λάβουν άδεια από την κυβέρνηση. Οι άδειες χορηγούνται μόνο εάν ο υποψήφιος εργοδότης πληροί ορισμένα κριτήρια, συμπεριλαμβανομένου του να μην έχει προηγούμενες καταδίκες για βιασμό ή εμπορία ανθρώπων. Την ίδια στιγμή, τους επιβάλλει υποχρεώσεις, όπως να παρέχουν προφυλακτικά, καθαρά κλινοσκεπάσματα και ένα κουμπί συναγερμού έκτακτης ανάγκης στα δωμάτια των εργαζομένων, μεταξύ άλλων καθηκόντων.
Πριν την ψήφιση του νόμου, όπως είπε ο Ντελτούρ, πολλές εργάτριες του σεξ υπέγραφαν συμβόλαια με τους εργοδότες τους, ή μαστροπούς, αλλά αυτά τα έγγραφα «είχαν μηδενική αξία» επειδή η εργασία ως μαστροπός ήταν παράνομη. Δηλαδή, εξήγησε ότι αυτές οι συμβάσεις ήταν τόσο νομικά έγκυρες όσο αυτές που διευκολύνουν την παράδοση παράνομων ναρκωτικών. Εάν ένα άτομο υπογράψει μια σύμβαση συμφωνώντας να παραδίδει «ένα κιλό κοκαΐνης κάθε εβδομάδα» και δεν το κάνει, δεν μπορεί να τιμωρηθεί νομικά για παραβίαση αυτής της σύμβασης. «Ο δικαστής θα πει, “Όχι, αυτό το συμβόλαιο δεν έχει καμία αξία”», είπε.
Σημειώνεται ότι οι εργαζόμενες του σεξ παγκοσμίως αντιμετωπίζουν πολλαπλές καταπιέσεις, βία και άλλες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους. Ενώ μερικές χώρες έχουν νομιμοποιήσει τη σεξουαλική εργασία – όπως η Γερμανία και η Ολλανδία – στη συντριπτική πλειονότητα των άλλων εθνών, παραμένει παράνομο είτε η αγορά είτε η πώληση σεξ, είτε και τα δύο, σύμφωνα με το Global Network of Sex Work Projects, μια διεθνή ένωση ομάδων εργαζομένων του σεξ.
Βέβαια, ο νέος νόμος, δεν καλύπτει όλους τους τύπους εργαζομένων του σεξ. Για παράδειγμα, αποκλείει όσους εργάζονται ανεξάρτητα, διαδικτυακά ή σε πορνογραφικές ταινίες, ενημέρωσε ο Ντελτουρ. «Αυτή είναι αδυναμία», είπε. «(Αλλά) τουλάχιστον είναι ένα πρώτο βήμα, η πόρτα είναι ανοιχτή… είμαστε στην πόρτα και τώρα θα αγωνιστούμε για τα δικαιώματα των άλλων».