Σύμφωνα με συγκριτική μελέτη βρετανικής εταιρείας διαχείρισης κεφαλαίων, οι Έλληνες εργαζόμενοι την τελευταία δεκαετία είχαν τη δεύτερη μεγαλύτερη μείωση κατώτατου παγκοσμίως.
Η Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα στις τρεις μόνο χώρες, μεταξύ των κρατών -μελών του ΟΟΣΑ, που σημειώθηκε μείωση του κατώτατου ωρομίσθιου την τελευταία δεκαετία. Την ίδια περίοδο, η Πολωνία, η οποία φημιζόταν για τους χαμηλούς μισθούς, που ανάγκαζαν εκατομμύρια πολίτες της να μεταναστεύσουν σε Ευρώπη και ΗΠΑ, κατακτά την τέταρτη υψηλότερη θέση ως προς την αύξηση του κατώτατου μισθού,
Τα στοιχεία καταγράφονται σε συγκριτική έρευνα μισθών, διαθέσιμου εισοδήματος και κόστους ζωής, που πραγματοποίησε η βρετανική εταιρεία διαχείρισης κεφαλαίων Money και δημοσιεύει η Εφημερίδα των Συντακτών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρατίθενται και στον πίνακα, η μεγαλύτερη μείωση του κατώτατου ημερομίσθιου τη δεκαετία 2010-2020, σε ποσοστό 15,12%, έγινε στις ΗΠΑ. Η δεύτερη μεγαλύτερη μείωση κατά 12,2% έγινε στην Ελλάδα. Από τα 5,62 ευρώ που ήταν το (μικτό) κατώτατο ωρομίσθιο το 2010, μειώθηκε σε 4,94 ευρώ το 2020, ενώ σύμφωνα με τη βρετανική πλατφόρμα, σήμερα, η Ελλάδα έχει το όγδοο χαμηλότερο ημερομίσθιο μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ και δεν υπερβαίνει το ποσό των 4,96 ευρώ.
Η τρίτη χώρα με τη μεγαλύτερη μείωση στο κατώτατο ωρομίσθιο είναι το Βέλγιο. Ωστόσο, όπως σημειώνουν και συντάκτες της έρευνας, η πτώση της αξίας του κατώτατου μισθού του Βελγίου δεν είναι τόσο δραματική όσο στην Ελλάδα ή τις ΗΠΑ. Ο τρέχων ελάχιστος μισθός στο Βέλγιο είναι 9,54 ευρώ, δηλαδή μόλις 9 μονάδες χαμηλότερα από ό,τι ήταν μία δεκαετία νωρίτερα (9,63 ευρώ). Παρ’ όλα αυτά, ο κατώτατος μισθός στο Βέλγιο το 2020 εξακολουθεί να είναι ο έκτος υψηλότερος στον κόσμο.
Στις 10 χώρες με την υψηλότερη αύξηση στη δεκαετία, εκτός από την Πολωνία που κατατάσσεται στην τέταρτη θέση, περίοπτη είναι η θέση χωρών της Ανατολικής Ευρώπης – την οποία, σύμφωνα με τις μνημονιακές συστάσεις, έπρεπε να μιμηθεί η μισθολογική πολιτική στην Ελλάδα. Χώρες όπως η Λιθουανία, η Ουγγαρία, η Τσεχία και η Λετονία σημείωσαν σημαντικά άλματα, με τις τρεις πρώτες να έχουν και σε απόλυτα μεγέθη υψηλότερο ωρομίσθιο από τη χώρα στην οποία οι ανειδίκευτοι εργαζόμενοι έπρεπε να κατέβουν στο επίπεδο των μισθών πείνας που κυριαρχούσαν το 2010.