Αναλυτικά, η ανακοίνωση της «Πρωτοβουλίας φοιτητριών/-τών νομικών, οικονομικών και πολιτικών επιστημών για την υπεράσπιση του κοινωνικού χώρου» με τίτλο «Τι συμβαίνει με το κυλικείο στη νομική; Αδιαφανείς διαδικασίες, από κοινωνικό χώρο σε πανεπιστήμιο για τις επιχειρίσεις»:

«Το τελευταίο διάστημα στην Νομική Σχολή Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου έχουμε γίνει μάρτυρες περιστατικών που μας κινητοποίησαν να λάβουμε δημόσια θέση δημοσιεύοντας το παρόν κείμενο. Θα ξεκινήσουμε με μια απαρίθμηση κτιριακών παρεμβάσεων. Αρχικά, έκλεισαν οι πόρτες της σχολής που αποτελούσαν δίοδο από/προς την οδό Μασσαλίας,ενω ταυτόχρονα κατέβηκαν τα ρολά στις εξόδους που συνδέουν το λεγόμενο “καινούριο κτίριο” με το προαύλιο. Κατόπιν αυτών των παρεμβάσεων, σειρά είχαν τα εξωτερικά πόμολα όλου του καινούριου κτιρίου, τα οποία κόπηκαν σε μια μέρα με τροχούς ενώ παρακολουθούσαμε μαθήματα. Το αποτέλεσμα αυτών των πρωτόγνωρων πρακτικών ήταν να αποκλειστεί πλήρως η ακαδημαϊκή κοινότητα από την δυνατότητα πρόσβασης στο προαύλιο, μας στερήθηκε δηλαδή ο βασικός χώρος χαλάρωσης και κοινωνικοποίησης ανάμεσα στα μαθήματα. Η έξοδος προς το προαύλιο ήταν εφικτή μόνο από την εξωτερική σκάλα ενός κτιρίου και μόνο διασχίζοντας αίθουσες διδασκαλίας. Με άλλα λόγια, η κίνησή μας εντός της σχολής ήταν δυσχερής ενώ η δυνατότητα ικανοποίησης της επιθυμίας μας να βγούμε προς τον ελάχιστο ανοιχτό χώρο ήταν εξαιρετικά περιορισμένη και απολύτως ελεγχόμενη. Επιπλέον, με διάφορες προφάσεις ανά άτακτες φάσεις, ανακοινώνονταν εκκενώσεις και lock-out της σχολής,όλα εντελώς αυθαίρετα με εντολές προφανώς προερχόμενες από την πρυτανεία και την λεγόμενη Μονάδα Ασφαλείας και Προστασίας του ΕΚΠΑ. Όλες οι αποφάσεις λαμβάνονταν χωρίς φανερές αιτίες, χωρίς εξηγήσεις, χωρίς διαβούλευση με τους φοιτητές, τις φοιτήτριες και το διδακτικό προσωπικό και -κυρίως -χωρίς καμία πρόβλεψη για την ασφαλή έξοδο των εκατοντάδων φοιτητ(ρι)ών από το κτίριο. Θέλουμε ακόμα σημειωθει ότι χωρίς καμία αιτιολογία, σε διάφορες ώρες και διάφορες μέρες κατά τους τελευταίους 2 μήνες, οι αρμόδιοι (ποιοι άραγε αναλαμβάνουν την ευθύνη;) έκλειναν την πόρτα στην οδό Σίνα, με αποτέλεσμα και τα δυο τεράστια κτίρια της ΝΟΠΕ να έχουν μόνο μια(!) είσοδο – έξοδο για τους τόσους χρήστες τους -αυτήν της Σόλωνος-, ενώ το κρίτιο επί της Μασσαλίας ήταν πλήρως αποκλεισμένο. Όλα αυτά εξέθεταν την ακαδημαϊκή κοινότητα σε κίνδυνο σε περίπτωση φωτιάς ή σεισμού και καθιστούσαν τις σχολές ουσιαστικά απροσπέλαστες για άτομα με κινητές αναπηρίες.

Σε συνέχεια των ανωτέρω καταγγελλόμενων, ένα νέο εμπορικό κυλικείο άνοιξε, ενώ αναμένεται η λειτουργία “ιατρείου”. Πρακτικά αναμένεται η μεταφορά υπηρεσιών από την γειτονική πανεπιστημιακή λέσχη στην Ιπποκράτους ( αν και η οποία ιατρική παροχή έχει ήδη νομοθετικά καταργηθεί στο πλαίσιο περιορισμού των κοινωνικών παροχών). Δρομολογείται δηλαδή η μεταφορά των παλιών ιατρείων σε ένα μικρότερο χώρο,σε σχέση με τις εγκαταστάσεις της λέσχης. Αναμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε ποιοί ιατροί θα στελεχώσουν αυτές τις θέσεις, που οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές είχαν ήδη καταργήσει. Θεωρούμε τη δημιουργία ιατρείου “στάχτη στα μάτια” για να νομιμοποιηθεί κοινωνικά η διάλυση του αυτοδιαχειριζόμενου κυλικείου που προϋπήρχε στον χώρο και οι υποδομές του οποίου καταστράφηκαν μετά από πρόσκληση που απηύθυνε ο Πρωθυπουργός στον Πρύτανη μέσω συντόμου βίντεο tiktok για”να αναλάβει τις ευθύνες του”εκκενώνοντας τον χώρο.

Κατόπιν όλων αυτών των εξελίξεων, ζητήσαμε να μας δοθούν έγγραφα που να αποδεικνύουν την τήρηση της νομιμότητας των διαδικασιών. Είχαμε βάσιμες υποψίες ότι δεν έχουν ακολουθήσει τα ελάχιστα τυπικά κριτήρια, μιας και όλα έγιναν πολύ γρήγορα και θεαματικά. Οι προβλεπόμενες διαδικασίες στον δημόσιο τομέα έχουν περισσότερες απαιτήσεις σε χρόνο και η δημοσιότητα τους δεν είναι θεαματική, αλλά κανονικά εξυπηρετεί την διαφάνεια. Τελικά, στην εκπνοή της προβλεπόμενης προθεσμίας εντός της οποίας υποχρεούταν να μας προσκομίσει τα αιτούμενα έγγραφα, το ίδρυμα μας έστειλε μονάχα τρία έγγραφα λίγων σειρών, τα οποία αφενός δεν είχαν δημοσιευτεί πουθενά μέχρι προσφάτως, αφετέρου δεν απαντούν στο αίτημά μας για διαφάνεια της διοίκησης, αφού δεν παρέχουν πραγματικές πληροφορίες και δεν περιλαμβάνουν τα νομίμως απαιτούμενα σχέδια, μελέτες και αποφάσεις. Στα κείμενα που μας εστάλησαν καταγράφεται η απόφαση να ανασταλεί (προσωρινά!;) η λειτουργία του χώρου του πρώην ΑΚΝ ως κοινωνικού καφενείου και να σφραγιστεί. Στα κοινοποιούμενα έγγραφα αναφέρεται ότι οι μελέτες και η ανάδειξη αναδόχου “αναλαμβάνεται από την εταιρία αξιοποίησης του ΕΚΠΑ”, αλλά πουθενά δεν αποδεικνύεται πως έχει γίνει οποιαδήποτε μελέτη – πόσω μάλλον ότι εγκρίθηκε- και δεν είναι καθόλου σαφής η διαδικασία επιλογής της εταιρίας που τελικά ανέλαβε άμεσα τις εργασίες και πλέον θα εκμεταλλεύεται τον δημόσιο χώρο.

Σε κάθε περίπτωση, το κυλικείο άρχισε να λειτουργεί την επόμενη μέρα της λήξης της προθεσμίας για ικανοποίηση του δικαιώματος μας περί πρόσβασης στα δημόσια έγγραφα, δηλαδή στις 02/07. Σύμφωνα με αναρτήσεις σε δημοσιογραφικές ιστοσελίδες τα εγκαίνια του νέου κυλικείου έγιναν στις 01/07 πίσω απο λαμαρίνες και με κλειστό των χώρο του προαυλίου. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία δημόσια πληροφορία σχετικά με το ποιός έγινε ανάδοχος του κυλικείου και κατόπιν ποιας διαδικασίας. Δεν φαίνεται να τεκμηριώνεται από κανένα διοικητικό έγγραφο γιατί υπάρχει μέσα στο νέο κυλικείο κάμερα και ποιος έχει πρόσβαση και διαχειρίζεται τα προσωπικά δεδομένα που καταγράφονται. Οι πρυτανικές αρχές δεν μας έχουν προσφέρει καμία νόμιμη εξήγηση γιατί κόπηκαν τα πόμολα των πορτών που επιτρέπουν την έξοδο στην οδό Μασσαλίας και ποιος έδωσε τη σχετική εντολή. Δεν γνωρίζουμε αν είναι οικονομικά συμφέρουσα για τη σχολή η λειτουργία αυτού του κυλικείου και με τι μίσθωμα δίνεται ο χώρος. Δεν ξέρουμε καν αν νομίμως χρησιμοποιείται ο χώρος και έχουν βγάλει τραπεζάκια στο προαύλιο. Επίσης, δεν υπάρχει καμία διαφάνεια ή λογοδοσία σχετικά με το γιατί έγιναν συνεχόμενα “lock out” (αποκλεισμός πρόσβασης στη σχολή) ή ξαφνικές εντολές εκκένωσης.

Στα τρία έγγραφα που έχουμε στα χέρια μας γίνεται γενικόλογη αναφορά περί “ασφάλειας” αλλά δεν συγκεκριμενοποιείται περαιτέρω βάσει περιστατικών, ούτε αιτιολογείται παραπάνω με λογική συνάφεια προς τα επιβαλλόμενα μέτρα. Πάντως αξίζει να τονίσουμε οτι αυτή η αναφορά εντοπίζεται στην απόφαση αναστολής λειτουργίας του κοινωνικού χώρου, χωρίς να νομιμοποιείται στο ελάχιστο από την εκκένωση του Αυτοδιαχειριζόμενου Κυλικείου Νομικής, καθώς η ίδια η αστυνομία δήλωσε πως δεν βρήκε τίποτα παράνομο ή επικίνδυνο εντός ή γύρω απο τον χώρο. Επίσης,η λέξη “ασφάλεια” δεν χρησιμοποιείται για να εξηγήσει τις αποφάσεις για την καταστροφή των πορτών ή τα συνεχόμενα lock out- αποκλεισμούς του δημοσίου πανεπιστήμιου.

Έχοντας αναφέρει αυτά τα δεδομένα, στις 02/07/2025, κατά την πρώτη μέρα “ανοίγματος” του κυλικείου προς τον ακαδημαϊκό κόσμο, μετά τα ιδιωτικά- μη ανακοινωμένα εγκαίνια, πήγαμε στο νέο μαγαζί εντός της σχολής και απευθύνθηκαμε στον νέο ιδιοκτήτη του. Παράλληλα, συγκεκριμένες φοιτητικές παρατάξεις της σχολής (προφανώς ενημερωμένες εσωτερικά για το άνοιγμα του νέου κυλικείου) είχαν επίσης έρθει στον ανακαινισμένο χώρο, με σκοπό να τον αναδείξουν στα social media και να προσκαλέσουν κόσμο να έρθει να καταναλώσει στο νέο κυλικείο. Εμείς από μεριά μας, πήγαμε στον ίδιο τον κυλικειάρχη να ρωτήσουμε το πιο απλό: αν έχει έστω άδεια λειτουργίας. Αναζητήσαμε απαντήσεις θέτοντας εύλογα ερωτήματα. Εκείνος απάντησε σε μια φοιτήτρια “να πάει στην πρυτανεία να ζητήσει έγγραφα”, ενώ η συνεταίρος του παρουσιάστηκε προσποιούμενη την πελάτισσα. Στη συνέχεια, ειπώθηκαν αντιρρήσεις σχετικά με την λειτουργία κάμερας και υπογραμμίστηκε η προηγούμενη χρήση του χώρου ως ανοιχτού και αυτοδιαχειριζόμενου. Τότε ο κυλικιάρχης γέλασε ειρωνικά. Μετά στην φοιτήτρια απευθύνθηκε ένας διοικητικός υπάλληλος, ο οποίος έχει σταλεί στον χώρο της σχολής από την νεοσύστατη Μονάδα Ασφαλείας. Σκοπός της παρέμβασής του ήταν να την εκφοβίσει, ώστε να μην συνεχίσει να αποζητά τα νομιμοποιητικά έγγραφα.

Συνεχίζοντας χρονικά, στις 03/07, φοιτήτριες πήγαμε ξανά στο κυλικείο, να ζητήσουμε πιο συγκείμενα αυτή τη φορα έγγραφα σχετικά με την ίδια την εταιρεία που ανέλαβε τον χώρο, μιας και στο Γενικό Επιμελητήριο φαίνεται να έχει ιδρυθεί μολίς φέτος τον Απρίλιο και με κεφάλαιο μόνο 5.000 ευρώ. Μόλις προσεγγίσαμε τον χώρο,ο κυλικειάρχης κλείδωσε την πόρτα του κυλικείου και έφυγε από τη δίπλα πόρτα του “ιατρείου” χωρίς να καταδεχθεί να μας απαντήσει, το οποίο είναι φανερό και στο δημοσιευμένο βίντεο. Από αποδείξεις που εκδίδει το μαγαζί κατόπιν αγοράς προϊόντος,μας έγινε αντιληπτό ότι ο ανάδοχος του κυλικείου είναι ο ίδιος με αυτόν του νεοϊδρυθέντος κυλικείου στο ΕΜΠ, το οποίο εκεί μαγαζί έχει ανοίξει επίσης σε πρώην αυτοδιαχειριζόμενο χώρο, που καταστράφηκε με εντολές πρύτανη.

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε όσα έχουν έρθει στη δημοσιότητα σχετικά με την διαχείριση των χρημάτων στο ΕΚΠΑ και την κατασπατάληση πόρων για άχρηστες εκδηλώσεις και διαφημίσεις, αντί για διοχέτευση πόρων τις κοινωνικές ανάγκες των φοιτητ(ρι)ών και την στήριξη της πανεπιστημιακής κοινότητας (πρώτες ύλες όπως χαρτιά υγείας και λάμπες φωτισμού είναι συχνά σε έλλειψη, ενώ η έρευνα υποχρηματοδοτείται). Δεν ξεχνάμε ούτε και την περσινή πρωτοφανή απόλυση του συνδικαλιστή διοικητικού υπαλλήλου Δ. Α., που εφάρμοσε συλλογική απόφαση και τιμωρήθηκε παραδειγματικά και εκδικητικά. Επίσης, δεν μπορούμε να βγάλουμε από το μυαλό μας τον αποκλεισμό του προαυλίου και την μετατροπή του κυλικείου από κοινωνικό χώρο σε επιχείρηση (όπως φαίνεται χωρίς σαφείς εξηγήσεις και με σκιώδεις μεθοδεύσεις). Συνεπώς, βάσει όλων αυτών, εμείς δεν θα μείνουμε αδρανείς. Θα διεκδικούμε το πανεπιστήμιο μας ως ένα μέρος ελεύθερο, έναν κοινωνικό χώρο. Δεν θα πάψουμε να αναδεικνύουμε την αδιαφάνεια και τις πελατειακού τύπου διαδικασίες που συντελούνται σε βάρος μας και με πρόφαση την “ασφάλεια”. Τα πανεπιστήμια είναι ασφαλή όταν είναι ελεύθερα.

Πρωτοβουλία φοιτητριών/-τών νομικών, οικονομικών και πολιτικών επιστημών για την υπεράσπιση του κοινωνικού χώρου»