Στην προσπάθειά του να κρύψει τα σοβαρά προβλήματα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, ο υπουργός, Άδωνις Γεωργιάδης, προσπάθησε να εργαλειοποιήσει μία μεταμόσχευση καρδιάς – πνευμόνων, υποστηρίζοντας ότι είναι η «πρώτη στην Ελλάδα», ένα επίτευγμα που «πριν 5 χρόνια θα θεωρούνταν ανέφικτο για την ελληνική υγειονομική πραγματικότητα».

Ο Υπουργός έγραψε σε ανάρτησή του:

«Πριν από από λίγη ώρα ολοκληρώθηκε επιτυχώς, η πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς πνευμόνων στην Ελλάδα. Πρόκειται για γυναίκα 52 ετών, μητέρα ενός μικρού παιδιού, η οποία έλαβε το δώρο ζωής από 49 χρονη δότρια από το νοσοκομείο Σωτηρία. Όλοι οι κρίκοι της αλυσίδας αποδείχτηκαν ανθεκτικοί. Τα πολλαπλά επεισόδια αιμόπτυσης αντιμετωπίστηκαν από το σύστημα επείγουσας ιατρικής των νοσοκομείων της Θεσσαλίας και του νοσοκομείου Αττικόν, η γυναίκα ήταν σε μακροχρόνια παρακολούθηση και χορήγηση εξειδικευμένων παρεμβατικών θεραπειών στο Αττικόν, η διαχείριση της δότριας ήταν υποδειγματική στο νοσοκομείο Σωτηρία και τέλος οι μεταμοσχευτικές ομάδες καρδιάς και πνευμόνων σε συνεργασία με την αναισθησιολογική ομάδα του Ωνασειου καρδιοχειρουργικού κέντρου συνέβαλαν σε κάτι, που πριν 5 χρόνια θα θεωρούνταν ανέφικτο για την ελληνική υγειονομική πραγματικότητα. είμαστε περήφανοι για όλες τις ομάδες μας, συνεχίζουμε δυνατά. Καλή ανάρρωση στη λήπτρια, θερμές ευχαριστίες και ευγνωμοσύνη στην οικογένεια της δότριας».

Η δήλωση του Υπουργού αναπαράχθηκε εκτενώς από δεκάδες ειδησεογραφικά μέσα, που υιοθέτησαν τον ισχυρισμό του για την «πρώτη στην Ελλάδα».

Ωστόσο όπως ανέφεραν γιατροί σε αναρτήσεις τους, η πρώτη τέτοια μεταμόσχευση πραγματοποιήθηκε το 1992 από τον καρδιοχειρούργο Παναγιώτη Σπύρου. Μάλιστα, το X έχει προσθέσει δύο συνδέσμους στην ανάρτηση του Υπουργού, που καταρρίπτουν τον ισχυρισμό του. «Η πρώτη μεταμόσχευση πνεύμονα έγινε από τον καθηγητή Π. Σπύρου, στη Θεσσαλονίκη, το 1992 και η πρώτη ταυτόχρονη διπλή μεταμόσχευση καρδιάς – πνεύμονα έγινε το ίδιο έτος από τον καθηγητή Π. Σπύρου και τους συνεργάτες του» γράφει ο καθηγητής Άλκης Κωστάκης στην ανάλυσή του για την επιστημονική εξέλιξη των μεταμοσχέυσεων. Το ίδιο αναφέρει και η Παθολόγος Ελευθερία Κρικέλη, σε κείμενό της για το μέλλον των μεταμοσχέυσεων στην Ελλάδα.

Το 1996 επίσης, πραγματοποιήθηκε διπλή μεταμόσχευση καρδιάς και πνευμόνων σε ανήλικο, στον 14χρονο τότε Νίκο Κανδύλη.

«Η ομάδα του αείμνηστου Παναγιώτη Σπύρου στο “Παπανικολάου” Θεσσαλονίκης το 1992 διενήργησε την πρώτη διπλή μεταμόσχευση καρδιάς – πνευμόνων στην Ελλάδα. Και άλλες τα επόμενα χρόνια. Διπλά απαράδεκτο ο υπουργός Υγείας να εμφανίζεται τόσο αδιάβαστος και τα sites να αναπαράγουν χωρίς τσεκάρισμα» έγραψε ο γενικός γραμματέας της ΟΕΝΓΕ, Παναγιώτης Παπανικολάου.

Ενώ σχετική ανάρτηση έκανε και η καρδιοχειρούργος του Ευαγγελισμού, Καλλιόπη Αθανασιάδη:

«Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους!

Ο πρώτος στην Ελλάδα, που έκανε μεταμόσχευση καρδιάς-πνευμόνων ήταν ο αείμνηστος Καθηγητής Παναγιώτης Σπύρου, ένας από τους μεγαλύτερους καρδιοχειρουργούς της Ελλάδας, το μακρινό 1992.

Ο Παναγιώτης Σπύρου γεννήθηκε το 1936 σε ένα χωριό έξω από τη Φλώρινα και σπούδασε Ιατρική στη Θεσσαλονίκη, που έγινε η δεύτερη πατρίδα του. Έφυγε για μεταπτυχιακά στις ΗΠΑ και επέστρεψε το 1983 και ίδρυσε τη Καρδιοθωρακοχειρουργική κλινική του νοσοκομείου Παπανικολάου της Θεσσαλονίκης.

Επρόκειτο για το πρώτο καρδιοχειρουργικό κέντρο της χώρας, μάλιστα εκτός Αθηνών. Η πρωτοποριακή κλινική ανέκοψε τη ροή ασθενών προς το εξωτερικό. Σε μικρό χρονικό διάστημα έγινε κέντρο μεταμοσχεύσεων.

Η πρώτη εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, η πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς στη Θεσσαλονίκη, η πρώτη τοποθέτηση της πρώτης μηχανικής καρδιάς στην Ελλάδα, μεταμοσχεύσεις καρδιάς-πνευμόνων, μεταμοσχεύσεις ζεύγους πνευμόνων ήταν μερικές από τις πρωτοποριακές για τη χώρα επεμβάσεις που έγιναν στη μονάδα-πρότυπο.

Κάθε εγχείρισή του ή μεταμόσχευση γινόταν πρώτο θέμα στις εφημερίδες και ο ίδιος είχε χτίσει ένα μυθικό προφίλ.

Ο Παναγιώτης Σπύρου υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους του ΕΣΥ.

Τότε η κλινική είχε 17 ιατρούς και γίνονταν 3-4 επεμβάσεις καρδιάς την ημέρα και μεταμοσχεύσεις όλων των ειδών. Ο Παναγιώτης Σπύρου διηύθυνε την κλινική μέχρι το 1997.

Την ίδια ώρα, το καθηγητικό κατεστημένο της Ιατρικής Σχολής Θεσσαλονίκης τον αντιμετώπιζε με καχυποψία και επιχειρούσε να τον παρουσιάσει ως αμφιλεγόμενο. Δεν τον δέχτηκε ποτέ και μόνο το 1997 ο Παναγιώτης Σπύρου εκλέχθηκε καθηγητής στην Ιατρική του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, κλείνοντας μια παρουσία σχεδόν 15 χρόνων στο νοσοκομείο Γ. Παπανικολάου».