Απόδοση στα ελληνικά του ρεπορτάζ του Παύλου Ζαφειρόπουλου για το TTPi

Πολλά γράφτηκαν στον ελληνικό Τύπο για την ανακοίνωση της Ryanair να ανοίξει δύο νέες αεροπορικές βάσεις στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο επένδυσης 280 εκατομμυρίων στη χώρα. Η απόφαση της εταιρείας έγινε πανηγυρικά δεκτή από τα εγχώρια ΜΜΕ, ως μία ακόμη επιτυχία της κυβέρνησης.

Τέτοιος ενθουσιασμός είναι κατανοητός σε μια χώρα, στην οποία τα πλέον πρόσφατα στοιχεία κάνουν λόγο για συνεχή αύξηση της ανεργίας, που αγγίζει σήμερα το 27.8%.

Όπως και να έχει, ωστόσο, η είδηση δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Ο αριθμός των 2.800 θέσεων εργασίας ακούστηκε όντως από την ίδια την Ryanair. Δεν αφορά όμως τις νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργήσει η ίδια η εταιρεία, αλλά θέσεις εργασίας που, σύμφωνα με εκτιμήσεις, πρόκειται να προκύψουν από τη δραστηριοποίηση της εταιρείας.

Η Ryanair επικαλείται έρευνα του Παγκόσμιου Συμβουλίου Αεροδρομίων (ACI), αντιπροσωπευτικού οργάνου των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών αεροδρομίων. Σύμφωνα με το ACI, για κάθε 1 εκατομμύριο επιβάτες ανά διεθνή αερολιμένα, δημιουργούνται περίπου 1.000 θέσεις εργασίας.

Με δεδομένο ότι η Ryanair εκτιμά ότι θα μεταφέρει μελλοντικά 1,2 εκατ. επιβάτες ετησίως μέσω της βάσης της στην Αθήνα και 1,6 εκατ. επιβάτες μέσω Θεσσαλονίκης, προκύπτει η εκτίμηση για τις 2.800 θέσεις εργασίας.

Δεν χρειάζεται να τονίσουμε τη διάκριση μεταξύ νέων θέσεων εργασίας και εκτιμήσεων για τη δημιουργία έμμεσων (υποστηρικτικών) θέσεων. Ακόμη, όμως, και αν δέχτουμε πως οι εκτιμήσεις του ACI είναι ακριβείς, για να δημιουργηθούν πράγματι αυτές οι θέσεις εργασίας, θα έπρεπε θεωρητικά οι πελάτες της Ryanair να είναι άτομα που μέχρι πρότινος δεν ταξίδευαν από τα αερόδρομια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Επειδή η ίδια η Ryanair είναι απίθανο να φέρει τόσους πολλούς νέους ταξιδιώτες στα δύο αεροδρόμια, το επιχείρημα δείχνει να καταρρέει.

Στοιχεία του αεροδρομίου της Αθήνας αποδεικνύουν πως ο αριθμός των επιβατών που ταξιδεύουν μέσω του «Ελέυθεριος Βενιζέλος» έχουν μειωθεί σημαντικά από το 2007. Αν και υπήρξαν κάποια σημάδια ανάκαμψης κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, συνολικά το 2013 σημειώθηκε μείωση της κίνησης της τάξης του 3,2%. Παρόμοια είναι η κατάσταση και στη Θεσσαλονίκη.

Το TPPi επικοινώνησε με το «Ελευθέριος Βενιζέλος», όπου και επιβεβαιώθηκαν οι εκτιμήσεις, που θέλουν το 2014 οι επιβάτες να αυξάνονται, όχι όμως σημαντικά.

Ακόμη, όμως, και αν οι πλέον αισιόδοξες εκτιμήσεις (για αύξηση της κίνησης στους ελληνικούς αερολιμένες της τάξης του 5,5%, που αποτελεί τον ευρωπαϊκό μέσο όρο) επιβεβαιωθούν, οι νέες θέσεις εργασίας δεν θα ξεπεράσουν τις 690, και δεν προκείται να φτάσουν επουδενί τις 1.200.

 Άλλωστε η κίνηση στα ελληνικά αεροδρόμια δεν αναμένεται ούτε καν να πλησιάσει τα επίπεδα στα οποία βρισκόταν προ κρίσης (16,5 εκατ. επιβάτες το 2007).

Επομένως, πόσες θέσεις εργασίας πρόκειται να δημιουργήσει στην πραγματικότητα η Ryanair;

Το TPPi επικοινώνησε με την αεροπορική εταιρεία χαμηλού κόστους για να μάθει τον ακριβή αριθμό των εργαζομένων που πρόκειται να απασχολήσει στις δύο νέες βάσεις της.

Στη γραπτή της απάντηση, η Ryanair αρνήθηκε να απαντήσει, παραθέτοντας απλά τα στοίχεια της έρευνας του ACI για τις έμμεσες θέσεις.

Σύμφωνα,πάντως, με το site της εταιρείας, η Ryanair απασχολεί περίπου 9.000 εργαζόμενους στις 60 βάσεις της, δηλάδη περίπου 150 ανά βάση.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, μπορούμε να αναμένουμε περίπου 300 νέες θέσεις εργασίας (αντί για 3.000), αν και εφόσον, βέβαια, αυτές καλυφθούν από Έλληνες.

Όλα τα παραπάνω δεν έχουν σταματήσει τη διαρκή αναπαραγωγή της ψευδούς είδησης σε πλήθος εγχώριων ΜΜΕ, με αναφορές μάλιστα και σε συγκεκριμένες ειδικότητες, ούτε όμως και την ασταμάτητη διαφήμιση της αεροπορικής εταιρείας.

Κανείς δεν αρνείται ότι η δραστηριοποίηση της Ryanair σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη είναι ευχάριστο νέο, έστω και για εκείνους που θέλουν απλά να κινούνται με μια χαμηλού κόστους εταιρεία.

Η έλευση της Ryanair, ωστόσο, από μόνη της δεν συνιστά κανένα οικονομικό θαύμα.
 
Επαναλάμβανοντας τα περί 2.800 νέων θέσεων εργασίας, η κυβέρνηση δείχνει είτε ανίκανη να κατανοήσει τα εργασιακά δεδόμενα, είτε τόσο απελπισμένη, που επιμένει να τα διαστρεβλώνει.