Δημοσιεύτηκε στο Brazil Wire.
Τη Δευτέρα το μεσημέρι ένα τεράστιο σύννεφο καπνού, που ερχόταν από τα δάση που καίγονταν πάνω από 1.000 km μακριά, σκοτείνιασε το Σάο Πάολο.
Είχε ένα ψιλόβροχο αλλά φαινόταν σαν ο ήλιος να έχει απλώς εξαφανιστεί 2,5 ώρες νωρίτερα και υπήρχε μία παράξενη υγρή αίσθηση στην ατμόσφαιρα. Από ό,τι φαίνεται ήταν ένα γεγονός που προκλήθηκε από τον καπνό των ανεξέλεγκτων πυρκαγιών στα δάση που καίνε σε χιλιάδες διαφορετικά σημεία σε όλη τη χώρα και για τις οποίες οι δορυφορικές φωτογραφίες δείχνουν ότι πάρα πολλές ξεκινούν από τα δάση του Αμαζονίου, καθώς και από μία τεράστια πυρκαγιά στο καταφύγιο άγριας φύσης Margarita Alves, που καίει ανεξέλεγκτη εδώ και 20 μέρες για την οποία το MST (Κίνημα Ακτημόνων Εργατών Γης) λέει ότι την έβαλαν οι παράνομοι ξυλοκόποι και ανθρακωρύχοι που σχετίζονται με τις πολυεθνικές αλυσίδες που προσπαθούν να κλέψουν τη γη. Με λίγα λόγια, είναι ένα ακόμη παράδειγμα της συμπεριφοράς που ο υποστηριζόμενος από τις Ηνωμένες πολιτείες Αμερικής ακροδεξιός πρόεδρος Μπολσονάρου, ενθαρρύνει από τότε που ανήλθε στην εξουσία τον Ιανουάριο.
Κάθε χρόνο, στη διάρκεια της ξηρασίας των καλοκαιρινών μηνών, χιλιάδες αγρότες και γαιοκτήμονες βάζουν μικρές ελεγχόμενες φωτιές στα βοσκοτόπια τους. Παρά τις αλλεπάλληλες προσπάθειες να πειστούν να χρησιμοποιούν μεθόδους πιο περιβαλλοντικά ορθολογικές, προκειμένου να μεταφερθούν τα θρεπτικά συστατικά στην γη, το κόψιμο και το κάψιμο παραμένει ένας από τους πιο φτηνούς και αποτελεσματικούς τρόπους για να το κάνουν. Είναι δύσκολο να πείσει κανείς μικροϊδιοκτήτες να εφαρμόσουν πιο σύγχρονες τεχνικές. Το αποτέλεσμα είναι ότι κάθε χρόνο υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες πυρκαγιές που εξαπλώνονται από τα μεσοδυτικά σε σημεία που υπήρχε κάποτε το δάσος του Αμαζονίου και όταν είναι πάρα πολύ ξηρό το κλίμα αυτές μπορούν να μεταφερθούν σε περιοχές με παρθένο δάσος. Στους πρώτους έξι μήνες της προεδρίας του Mπολσονάρου αυτοί οι αριθμοί αυξήθηκαν κατά 82% ξεπερνώντας τις 70.000, παρόλα αυτά όσο ανησυχητικά και αν είναι αυτά τα νούμερα, συγκαλύπτουν κάτι πολύ πιο σατανικό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Βραζιλία.
Ο πρόεδρος Μπολσονάρου έχει αποδυναμώσει όλους τους φορείς της ομοσπονδιακής περιβαλλοντικής προστασίας και το γραφείο ζητημάτων γηγενών πληθυσμών και έχει δώσει ξεκάθαρα σημάδια στους υλοτόμους, τους μεταλλωρύχους και τους γαιοκτήμονες οι οποίοι παρέχουν τις πρώτες ύλες στις βόρειες αγορές, ότι δεν πρόκειται να τους τιμωρήσει για περιβαλλοντικά εγκλήματα ακόμη και αυτά που διαπράττονται σε καταφύγια άγριας φύσης ή τοποθεσίες ιθαγενών. Όπως εξήγησε πρόσφατα στον Real News ο Alexander Zaitchek, αυτό έχει οδηγήσει τους παίκτες στην διεθνή αγροτική αγορά και τις αλυσίδες παροχής ορυκτών υλικών να ξεκινήσουν να προσλαμβάνουν πληρώματα με αλυσοπρίονα.
Αν το δάσος του Αμαζονίου χάσει άλλο ένα 20% του όγκου του, κάτι που μπορεί να συμβεί σε λιγότερο από 10 χρόνια αν εξακολουθήσει ο ρυθμός καταστροφής της εποχής Μπολσονάρου, τότε μπορεί να προκληθεί ένα φαινόμενο που ονομάζεται dieback (σημ. TPP: δείτε επίσης εδώ), κατά το οποίο ολόκληρο το δάσος μπορεί να ξεραθεί και να καεί. Αν συμβεί αυτό, ο πλανήτης Γη θα έχανε το 20% του οξυγόνου του. Καθώς στεκόμουν σε ένα δρόμο στο Σάο Πάολο μέσα στο απόλυτο σκοτάδι στις 3:30 το μεσημέρι χθες, αυτό μου φαινόταν ως μία εύλογη πιθανότητα.