Μια ομάδα ενόπλων επετέθη σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις στα νότια της Βενεζουέλας, στην Πολιτεία Μπολίβαρ, στα σύνορα με τη Βραζιλία. Η επίθεση έγινε το πρωί της Κυριακής, απασχόλησε τα κοινωνικά δίκτυα εκείνο το πρωί και επιβεβαιώθηκε από τον υπουργό Άμυνας της χώρας, Βλαντιμίρ Παδρίνο Λόπεζ, το ίδιο απόγευμα.

Ο υπουργός απέδωσε την επίθεση σε «ακραίες φράξιες της αντιπολίτευσης», που, κατά τη διάρκεια της επίθεσης, έκλεψαν όπλα. Έξι από τους δράστες συνελήφθησαν και τα όπλα ανακτήθηκαν, λίγες ώρες αργότερα. Οι έξι συλληφθέντες ανακρίνονται και οι συνεργοί τους καταζητούνται από το στρατό και τις δυνάμεις ασφαλείας της χώρας.

Ο υπουργός Επικοινωνιών, Χόρχε Ροντρίγκες, ανακοίνωσε ότι «οι εγκληματίες εκπαιδεύτηκαν σε ταυτοποιημένα παραστρατιωτικά στρατόπεδα της Κολομβίας, με την αριστοτεχνική συνεργασία της κυβέρνησης Μπολσονάρου [της Βραζιλίας]».

Ένα μέλος του στρατού της Βενεζουέλας έχασε τη ζωή του στην επίθεση.

Η επιχείρηση αυτή στα νότια της χώρας αποτελεί μέρος μιας σειράς αναλόγων επιχειρήσεων που εκτελούν ομάδες της δεξιάς τα τελευταία χρόνια. Αντίστοιχη περίπτωση ήταν και η επίθεση στο Φορτ Παραμακάυ, νωρίς το πρωί της Κυριακής 6 Αυγούστου του 2017, όπου και πάλι έκλεψαν οπλισμό. Κι εκείνοι πέρασαν από το Περού στην Κολομβία και είχαν τη βοήθεια της Βραζιλίας.

Το περιστατικό της 22ας Δεκεμβρίου συνέβη μια μόλις εβδομάδα μετά την σύλληψη μελών μιας ομάδας που σχεδίαζε να επιτεθεί σε δύο στρατόπεδα της Πολιτείας Σούκρε, στα ανατολικά της χώρας, στις 15 Δεκεμβρίου. Ο Πρόεδρος Νίκολας Μαδούρο απέδωσε την ηθική αυτουργία της απόπειρας στους Χουάν Γκουαϊδό και Λεονάρντο Λόπεζ.

Αυτό που συνέβη ήταν ταυτόχρονα αναμενόμενο και μη αναμενόμενο, σε ένα σενάριο που θέλει ενέργειες ανατροπής της κυβέρνησης Μαδούρο να γίνονται μέσω στατιωτικών επιχειρήσεων. Είναι μια στρατηγική που δημοσίως υποστηρίζουν τμήματα της δεξιάς, όπως η Μαρία Κορίνα Ματσάδο.

Η επίθεση στην Πολιτεία Μπολίβαρ, μια περιοχή ιδιαίτερα κρίσιμη λόγω των εκεί εξορύξεων, έγινε τέλη Δεκέμβρη, καθώς οι διαφωνίες μέσα στην ίδια τη δεξιά κορυφώνονται, αφού στις 5 Ιανουαρίου αναλαμβάνει νέος πρόεδρος της Εθνικής Βουλής, και οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα αναγνωρίσουν αυτό το πρόσωπο ως τον εν ενεργεία Πρόεδρο.

Πρόκειται για κεντρικής σημασίας εξέλιξη, τόσο στη Βενεζουέλα όσο και διεθνώς: αν ο Γκουαϊδό δεν εκλεγεί, οι ΗΠΑ διακινδυνεύουν να μην έχουν δικό τους πρόεδρο στην Εθνική Βουλή.

Η πιθανότητα μιας τέτοιας αντιστροφής μπορεί να συνδέεται με τις εκλογές του 2020, όταν ο διχασμός της δεξιάς – ένας σοβαρός τομέας δεν θα μετάσχει- μπορεί να οδηγήσει σε μια βουλευτική πλειοψηφία αποτελούμενη από τους Τσαβίστες και όσους, από την αντιπολίτευση, αντιτίθενται στις διεθνείς κυρώσεις και στα καλέσματα για βίαιη δράση, είτε έρχονται από το εσωτερικό είτε από το εξωτερικό.

Διανύουμε μέρες που μπορεί να μεταμορφώσουν το χάρτη των συσχετισμών δυνάμεων. Η Βενεζουέλα φτάνει στο τέλος του χρόνου με τον Τσαβισμό στην κυβέρνηση, κάτι που πολλοί αναλυτές και πολιτικοί δεν πίστευαν ότι θα συμβεί. Η πιθανότητα υποχώρησης από ορισμένους τομείς της δεξιάς και από τις ΗΠΑ, ίσως είναι που τροφοδοτεί ενέργειες σαν αυτές που προαναφέρθηκαν.

 

*Το άρθρο αποδόθηκε στα ελληνικά από τη Λαμπρινή Θωμά. το πρωτότυπο μπορείτε να το βρείτε εδώ