ΣΕΒ εναντίον… «Ναυτεμπορικής»!
ΣΕΒ εναντίον… «Ναυτεμπορικής»!
ΣΕΒ εναντίον …«Ναυτεμπορικής»!
Του Βασίλη Κουφόπουλου
Του Βασίλη Κουφόπουλου
Η «Ναυτεμπορική» είναι μια πολύ καλή πρωϊνή οικονομική εφημερίδα. Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά πριν από 86 χρόνια στις 8 Μαρτίου 1924 και ανήκει στην οικογένεια Αθανασιάδη. Η εκδότρια του Μαριέτα Αθανασιάδη είναι από τις πιο σοβαρές περιπτώσεις στο χώρο. Η «Ναυτεμπορική» η πρώτη εφημερίδα που μπήκε στο Internet , χωρίς φανφάρες, δεν ξόδεψε τα χρήματα των επενδυτών που πήρε στο χρηματιστήριο, , αντιστάθηκε στους διαφόρους εκδότες που ζητούσαν να την εξαγοράσουν για να ενισχύσουν τη μετοχή τους. Είναι μια μικρή εφημερίδα στην πρωτοπορία των εξελίξεων . Το τελευταίο που θα περίμενε η οικογένεια Αθανασιάδη είναι να ακούσουν από το ΣΕΒ , από τους εκπροσώπους της τάξης που υποστηρίζουν, πως πρέπει να καταργηθεί η υποχρεώση δημοσίευσης ισολογισμών. Εντάξει, με τις αριστερές, «Αυγή» και «Ριζοσπάστη», αλλά να κλείσουν και οι «δικές μας»;
Η πρόταση του ΣΕΒ για κατάργηση του ανταποδοτικού τέλους, του αγγελιοσήμου και της υποχρεώσης δημοσίευσης ισολογισμών είναι «τυφλή». Απειλεί τη βιωσιμότητα των περισσοτέρων ΜΜΕ στη χώρα, αλλά πλήττει και το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης. Δημιουργεί όμως τη «λευκή σελίδα» στα ΜΜΕ. Εξαϋλώνονται με μια κίνηση, όχι απλώς η ΕΡΤ και η «Αυγή» , η «Ναυτεμπορική» και η «Εξπρές» , αλλά και οι μεγάλες εφημερίδες, διότι είναι γνωστό πως οι εκδότες δεν πληρώνουν- σε αντίθεση με τους εργαζόμενους- για την ασφάλισή τους. Συνεπώς, αν καταργηθεί το αγγελιόσημο, θα επιβιώσουν με δυσκολία μόλις 2 εκδότες, με ό,τι αυτό σημαίνει για την ελεύθερία της έκφρασης.
Ας επιστρέψουμε στους ισολογισμούς. Η κατάσταση είναι χαοτική και το λογικό θα ήταν να δημοσιεύονται οι ισολογισμοί στο Internet και μόνο. Ποιος όμως θα πιστοποιούσε πως μιας εισηγμένη εταιρεία δεν θα ήταν σε θέση να αφαιρέσει από το site της ή από ένα κεντρικό, ένα «φουσκωμένο» ισολογισμό που συντάχθηκε υπό άλλες προυποθέσεις. Η δημοσίευση σε ένα έντυπο είναι ένα γραπτό αποτύπωμα που αυτοί που δεν θέλουν να δίνουν λογαριασμό, θέλουν να το ανατρέψουν. Κανείς βέβαια δεν αμφισβητεί πως δημιουργήθηκε μια νέα «φάμπρικα», όπου εφημερίδες «μαϊμού» με ελάχιστη κυκλοφορία και χωρίς θέσεις εργασίας δημοσιεύουν «φθηνά» ισολογισμούς ή πως δεν υπάρχουν τιμολογία που είναι πέραν πάσης λογικής. Όλα αυτά με μια σοβαρή ρύθμιση, μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Όμως με την πρόταση του ΣΕΒ έχουμε «με ένα σμπάρο, πολλά τριγώνια». Οι εφημερίδες , που είναι οργάνα πολιτικών κομμάτων, οι μικρές πολιτικές , αλλά και οι οικονομικές δέχονται ένα ακαριαίο πλήγμα. Στον πυρήνα της πρότασης είναι οι πολιτική έκφραση, οι πολιτικές ελευθερίες. Ακόμη και στη νεοφιλελεύθερη Ευρωπαϊκή Ένωση , δεν έχουν τολμήσει να πειράξουν αυτό το σκέλος της δημοσίευσης ισολογισμών, διότι έχουν αποδεχθεί την πρόταση των ίδιων των εκδοτών, πως ο Τύπος προσφέρει μια δημόσια υπηρεσία, βασική για τη λειτουργία της δημοκρατίας και ως εκ τούτου πρέπει να υπάρχουν έμμεσοι τρόποι υποστήριξής τους. Ποιος υπουργός της κυβέρνησης θα υπογράψει το κλείσιμο της «Αυγής» του «Ριζοσπάστη», της «Ναυτεμπορικής» , της «Εξπρές», της «Ημερησίας» και του «Κέρδους» ;
Η «Ναυτεμπορική» είναι μια πολύ καλή πρωϊνή οικονομική εφημερίδα. Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά πριν από 86 χρόνια στις 8 Μαρτίου 1924 και ανήκει στην οικογένεια Αθανασιάδη. Η εκδότρια του Μαριέτα Αθανασιάδη είναι από τις πιο σοβαρές περιπτώσεις στο χώρο. Η «Ναυτεμπορική» η πρώτη εφημερίδα που μπήκε στο Internet , χωρίς φανφάρες, δεν ξόδεψε τα χρήματα των επενδυτών που πήρε στο χρηματιστήριο, , αντιστάθηκε στους διαφόρους εκδότες που ζητούσαν να την εξαγοράσουν για να ενισχύσουν τη μετοχή τους. Είναι μια μικρή εφημερίδα στην πρωτοπορία των εξελίξεων . Το τελευταίο που θα περίμενε η οικογένεια Αθανασιάδη είναι να ακούσουν από το ΣΕΒ , από τους εκπροσώπους της τάξης που υποστηρίζουν, πως πρέπει να καταργηθεί η υποχρεώση δημοσίευσης ισολογισμών. Εντάξει, με τις αριστερές, «Αυγή» και «Ριζοσπάστη», αλλά να κλείσουν και οι «δικές μας»;
Η πρόταση του ΣΕΒ για κατάργηση του ανταποδοτικού τέλους, του αγγελιοσήμου και της υποχρεώσης δημοσίευσης ισολογισμών είναι «τυφλή». Απειλεί τη βιωσιμότητα των περισσοτέρων ΜΜΕ στη χώρα, αλλά πλήττει και το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης. Δημιουργεί όμως τη «λευκή σελίδα» στα ΜΜΕ. Εξαϋλώνονται με μια κίνηση, όχι απλώς η ΕΡΤ και η «Αυγή» , η «Ναυτεμπορική» και η «Εξπρές» , αλλά και οι μεγάλες εφημερίδες, διότι είναι γνωστό πως οι εκδότες δεν πληρώνουν- σε αντίθεση με τους εργαζόμενους- για την ασφάλισή τους. Συνεπώς, αν καταργηθεί το αγγελιόσημο, θα επιβιώσουν με δυσκολία μόλις 2 εκδότες, με ό,τι αυτό σημαίνει για την ελεύθερία της έκφρασης.
Ας επιστρέψουμε στους ισολογισμούς. Η κατάσταση είναι χαοτική και το λογικό θα ήταν να δημοσιεύονται οι ισολογισμοί στο Internet και μόνο. Ποιος όμως θα πιστοποιούσε πως μιας εισηγμένη εταιρεία δεν θα ήταν σε θέση να αφαιρέσει από το site της ή από ένα κεντρικό, ένα «φουσκωμένο» ισολογισμό που συντάχθηκε υπό άλλες προυποθέσεις. Η δημοσίευση σε ένα έντυπο είναι ένα γραπτό αποτύπωμα που αυτοί που δεν θέλουν να δίνουν λογαριασμό, θέλουν να το ανατρέψουν. Κανείς βέβαια δεν αμφισβητεί πως δημιουργήθηκε μια νέα «φάμπρικα», όπου εφημερίδες «μαϊμού» με ελάχιστη κυκλοφορία και χωρίς θέσεις εργασίας δημοσιεύουν «φθηνά» ισολογισμούς ή πως δεν υπάρχουν τιμολογία που είναι πέραν πάσης λογικής. Όλα αυτά με μια σοβαρή ρύθμιση, μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Όμως με την πρόταση του ΣΕΒ έχουμε «με ένα σμπάρο, πολλά τριγώνια». Οι εφημερίδες , που είναι οργάνα πολιτικών κομμάτων, οι μικρές πολιτικές , αλλά και οι οικονομικές δέχονται ένα ακαριαίο πλήγμα. Στον πυρήνα της πρότασης είναι οι πολιτική έκφραση, οι πολιτικές ελευθερίες. Ακόμη και στη νεοφιλελεύθερη Ευρωπαϊκή Ένωση , δεν έχουν τολμήσει να πειράξουν αυτό το σκέλος της δημοσίευσης ισολογισμών, διότι έχουν αποδεχθεί την πρόταση των ίδιων των εκδοτών, πως ο Τύπος προσφέρει μια δημόσια υπηρεσία, βασική για τη λειτουργία της δημοκρατίας και ως εκ τούτου πρέπει να υπάρχουν έμμεσοι τρόποι υποστήριξής τους. Ποιος υπουργός της κυβέρνησης θα υπογράψει το κλείσιμο της «Αυγής» του «Ριζοσπάστη», της «Ναυτεμπορικής» , της «Εξπρές», της «Ημερησίας» και του «Κέρδους» ;