Για να «επιτύχουν τα μέτρα» και να φτάσουμε κάποια στιγμή στην «ανάπτυξη», για να γίνει η «ελληνική οικονομία ανταγωνιστική», πρέπει και οι εργαζόμενοι να γίνουν ανταγωνιστικότεροι: Εν έτει 2012 προς την Ανατολική Ευρώπη, το 2013 προς τα Βαλκάνια, το 2014 προς τη Μ. Ανατολή και τη Β. Αφρική, το 2015 προς τους συναδέλφους τους της Ταϊβάν, το 2016 ίσως με την Κίνα... Εκεί οδηγεί η συνεχής υποβάθμιση των μισθών και του βιοτικού επιπέδου της πλειονότητας των πολιτών. Δεκαετίες τώρα ακούμε για «αιματηρές θυσίες» που «κάποια στιγμή θα πιάσουν τόπο». Από το 1985, που τονίστηκε επισήμως η ανάγκη για λήψη μέτρων λιτότητας, μέχρι το 2030, που είναι το νέο ορόσημο, θα έχουν μεσολαβήσει 45 χρόνια!
Εξαρτημένη από το μηχανισμό στήριξης και μετά το 2014, που λήγει και η νέα δανειακή σύμβαση θα είναι η Ελλάδα, ενώ παράλληλα η χώρα μας δεσμεύεται για τη συνέχιση της περιοριστικής πολιτικής λιτότητας και μετά το 2020, προκειμένου να μειώσει περαιτέρω το ύψος του δημόσιου χρέους, το οποίο σε οκτώ χρόνια, από σήμερα θα κινείται μεταξύ του 116% και του 145% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τις εκθέσεις της Κομισιόν και ΔΝΤ
Οι εκθέσεις των δύο οργανισμών “επικυρώνουν” τα μέτρα ύψους 3,2 δισ. ευρώ, για το 2012 και 11,5 δισ. ευρώ, για τη διετία 2013 – 2014, όμως θεωρούν ότι δεν επαρκούν και θα απαιτηθεί νέος κύκλος μέτρων και διαρθρωτικών προσαρμογών από το 2015 και μετά.
Παράλληλα εκτιμούν ότι η Ελλάδα θα βγει στις αγορές το 2015 με την έκδοση κυρίως βραχυπρόθεσμων τίτλων, αλλά παράλληλα η αναγγελία από την επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, ότι το ΔΝΤ θα εξασφαλίσει ποσό ύψους 8,2 δισ. ευρώ, για τη χρηματοδότηση της Ελλάδας το 2015, όταν θα έχει λήξει και η νέα δανειακή σύμβαση, σημαίνει ότι η χώρα θα εξακολουθήσει να βρίσκεται υπό τον έλεγχο των δανειστών, αλλά και δεν θα μπορεί να καλύψει πλήρως τις δανειακές της ανάγκες από τις αγορές.
Εναλλακτικό σενάριο ΔΝΤ
Ιδιαίτερα εύθραυστη περιγράφει την περίφημη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους το διεθνές νομισματικό ταμείο στο εναλλακτικό σενάριο που ενσωματώνει στην αναθεωρημένη έκθεση βιωσιμότητας όπου μέσα από αστοχίες του προγράμματος το χρέος μπορεί να φτάσει το 145,7% ώς το 2020.
Η βασική αμφισβήτηση του ξένου οργανισμού είναι αν η Ελλάδα μπορεί να φτάσει και κυρίως να διατηρήσει υψηλά ποσοστά πρωτογενούς πλεονάσματος για πολλά χρόνια όπως προβλέπει και το νέο πρόγραμμα στήριξης. Με βάση το πρόγραμμα η Ελλάδα θα πρέπει να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα 1,8% του ΑΕΠ το 2013 και 4,5% του ΑΕΠ το 2014 το οποίο θα μειωθεί σε μέσα επίπεδα στο 4% του ΑΕΠ ώς το 2021. Δηλαδή για έξι συνεχή χρόνια. Χρησιμοποιώντας παραδείγματα άλλων χωρών το ταμείο αμφισβητεί εμμέσως πλην σαφώς τη δυνατότητα αυτή εκ μέρους της Ελλάδας.
Εξετάζοντας άλλες παραμέτρους το ΔΝΤ τονίζει ότι με την υστέρηση της ανάπτυξης κατά 1% του ΑΕΠ σε σχέση με τους προβλεπόμενους στόχους το χρέος δεν πρόκειται να μειωθεί κάτω από το 129% του ΑΕΠ.
Διευκρίνιση των μέτρων της διετίας 2013 -2014
Πρόσθετα μέτρα ύψους 11,5 δισ. ευρώ ή 5,5% του ΑΕΠ για τη διετία 2013 -2014 προβλέπει η έκθεση της Ευρωπαϊκή Επιτροπής “απαγορεύοντας” όμως νέες οριζόντιες περικοπές και αυξήσεις φόρων με τις οποίες προχωρούσε το πρόγραμμα τα προηγούμενα χρόνια.
Η έκθεση τονίζει ότι τα μέτρα αυτά θα πρέπει να διευκρινιστούν στις λεπτομέρειες τους τον Ιούνιο με τη νέα διαπραγμάτευση που θα υπάρχει με την τρόικα και θα αρχίσουν να υιοθετούνται από το 2013. Όπως τονίζεται τα μέτρα θα πρέπει να αφορούν κυρίως διαρθρωτικές αλλαγές στη δημοσιονομική διαχείριση. Σε ό,τι αφορά στα έσοδα το κέρδος θα προκύψει από την αύξηση της φορολογικής συμμόρφωσης και την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Σε ό,τι αφορά τις δαπάνες η έκθεση τονίζει ότι οι περικοπές που θα πρέπει να γίνουν θα πρέπει να έχουν ως στόχο να περιστείλουν την κρατική σπατάλη και να βελτιώσουν τη λειτουργία και την αποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης.
Σύμφωνα με ένα πρώτο σχεδιασμό ο οποίος παρουσιάστηκε και στο υπουργικό συμβούλιο το σύνολο των μέτρων αυτών θα αξιολογηθεί και θα διευκρινιστεί σε τρεις διαδοχικές εκθέσεις με την τελευταία να αναμένεται στο τέλος Μαΐου. Στην αξιολόγηση θα συμμετέχει εκτός από την τρόικα και η ομάδας δράσης για την Ελλάδα αλλά και ο ΟΟΣΑ.
Σε αδρές γραμμές οι δαπάνες ύψους 11,5 δισ. ευρώ ή 5,5 % του ΑΕΠ αναλύονται σε:
1. Περικοπή δαπανών ύψους 6,5 δισ. ευρώ (3% του ΑΕΠ) από την αναθεώρηση των δαπανών της Γενικής Κυβέρνησης. Μέσα στις δαπάνες που θα πρέπει να επανεξεταστούν θα είναι όλων των ειδών επιχορηγήσεις των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών και των ασφαλιστικών ταμείων και των νοσοκομείων. Ειδικά για τις ΔΕΚΟ υπάρχει η υποχρέωση για την ταχύτερη μείωση του προσωπικού τους και της μείωσης των ελλειμμάτων τους τα οποία θα έπρεπε να είχαν μηδενιστεί από το 2011. Επίσης θα υπάρξουν και νέες περικοπές στις δαπάνες για τους δήμους και τις περιφέρειες της χώρας.
2. Περικοπή δαπανών ύψους 1% του ΑΕΠ (2,1 δισ. ευρώ) από τη διοικητική μεταρρύθμιση. Το μέτρο αυτό περιλαμβάνει νέες περικοπές στα μισθολόγια μέσω των αλλαγών στο σύστημα προαγωγών και μείωση των γενικών διευθύνσεων και άλλων οργανικών μονάδων και φυσικά τις αποχωρήσεις των 150.000 δημοσίων υπαλλήλων ώς το 2015.
3. Περικοπή δαπανών ύψους 1,5% του ΑΕΠ (περίπου 3,3 δισ.) ευρώ από τα κοινωνικά επιδόματα.
Διαβάστε περισσότερα:
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2150206