του Κώστα Εφήμερου
Ο Φρανσουά Ολάντ ανακοίνωσε προχθές την παράταση της κατάστασης εθνικής ανάγκης στη Γαλλία για τρεις ακόμα μήνες ως αντίδραση στο φρικιαστικό χτύπημα στη Γαλλική Ριβιέρα. Υποτίθεται ότι αυτό γίνεται για την εδραίωση του συστήματος ασφάλειας των πολιτών. Ξέρετε, αυτό που ο ίδιος υπέσκαψε όταν πριν από το Euro έβγαινε κάθε μέρα στις τηλεοράσεις και κινδυνολογούσε για το επερχόμενο τρομοκρατικό χτύπημα. Κι όμως, τα στατιστικά δείχνουν ότι κάθε κάτοικος της Γαλλίας κινδυνεύει να σκοτωθεί σε τροχαίο ατύχημα κατά 95,45% περισσότερο σε σχέση με το να βρεθεί εκεί που γίνεται ένα τρομοκρατικό χτύπημα.
Αν τα τρία τελευταία τρομοκρατικά χτυπήματα προκάλεσαν την ουσιαστική άρση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος στην προσωπική επικοινωνία, αύξησε τον προϋπολογισμό των εθνικών μυστικών υπηρεσιών κατά 200% και γέμισε τους δρόμους της Γαλλίας με ένοπλους στρατιώτες και αστυνομικούς με βαρύ οπλισμό, τότε εύλογα θα μπορούσαμε να σκεφτούμε τα μέτρα στον πόλεμο εναντίον της απρόσεκτης οδήγησης:
Καταρχάς θα έπρεπε να ανακληθούν οι άδειες των οδηγών και να περάσουν όλοι ξανά από εκπαίδευση (το budget για κάτι τέτοιο θα ήταν μικρότερο σε σχέση με τα 179 δισεκατομμύρια ευρώ που έχει προϋπολογίσει η Γαλλία για την εθνική της ασφάλεια και την άμυνα για την περίοδο 2014-2025). Οποιοσδήποτε περνούσε με κόκκινο θα έπρεπε να συλλαμβάνεται και να οδηγείται κατευθείαν στη φυλακή. Ίσως και ένας βαθμός βασανιστηρίων να ήταν δικαιολογημένος. Οι οδηγοί που εμπλέκονταν σε ατυχήματα θα έπρεπε αμέσως να απελαύνονται στην Τυνησία που μετράνε στα στατιστικά αυτούς που ζουν κατά την οδήγηση (η δημοσιογράφος Τζένη Τσιροπούλου μου έλεγε πολύ πετυχημένα ότι τα ραδιόφωνα παίζουν συνέχεια προσευχές για να πηγαίνουν οι ψυχές διαβασμένες καθώς πεθαίνουν στους δρόμους).
Τι μας κάνει λοιπόν να τρομοκρατούμαστε με τους τζιχαντιστές του ISIS αλλά την ίδια ώρα να οδηγούμε ανέμελοι χωρίς κράνος και ζώνη στους δρόμους της πόλης; Σωστά το μαντέψατε: Τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί μέσω αυτών.
Γιατί ίσως να μην ακούγεται πολιτικά ορθό αλλά σε σχέση με τον παρανοϊκό, απάνθρωπο τζιχαντιστή που οδήγησε το φορτηγό του πάνω σε ανθρώπινες ψυχές ο Ολάντ και οι άλλοι πολιτικοί που έσπευσαν να εκμεταλλευτούν αυτή την φρικαλέα πράξη να είναι λιγότερο ανθρώπινα όντα. Ακόμα όμως και αν αυτό δεν ισχύει τουλάχιστον η πράξη τους είναι το ίδιο υποκριτική για τον εξής λόγο:
Αν η απάντηση σε όλα τα παραπάνω είναι ότι ο οδηγός που παίρνει το αυτοκίνητο για να γυρίσει στο σπίτι του δεν σκοπεύει να δολοφονήσει κανένα στο δρόμο (τώρα και αυτό παίρνει συζήτηση αν έχει κατεβάσει 5 κοκτέιλς πριν ξεκινήσει) ενώ ο τζιχαντιστής σκοτώνει αθώους πολίτες στα πλαίσια ενός ασύμμετρου πολέμου τότε πως θα χαρακτηρίζαμε τις παράπλευρες απώλειες 11.002 αμάχων μόνο το 2015 εξαιτίας της επέμβασης των «συμμάχων» στο Αφγανιστάν; Μήπως τρομοκρατία;
Ακούω στα ελληνικά ΜΜΕ μια μονότονη προτροπή για περισσότερη ασφάλεια, περισσότερες μυστικές υπηρεσίες, περισσότερη αστυνόμευση. Ακούω κάθε φορά τους δημοσιογράφους να ρωτάνε σοβαρούς καθηγητές διεθνών σχέσεων τη ίδια ερώτηση: θα αποκλείατε ένα χτύπημα του ISIS στην Ελλάδα; Όχι ρε μαλάκα πως να το αποκλείσει; Εδώ δεν έχουμε αποκλείσει την ύπαρξη ζωής στον Άρη ακόμα.
Διαβάστε σας παρακαλώ τα ΜΜΕ αυτές τις ημέρες και πείτε μου ειλικρινά: Ποιός τρομοκρατεί τον κόσμο περισσότερο; Οι τζιχαντιστές ή οι δημοσιογράφοι; Και μετά απαντήστε και σε μια ακόμα ερώτηση: Ποιος εκμεταλλεύεται αυτή την τρομοκρατία; Γιατί πλέον δεν χρειάζεται να είσαι φιλόσοφος για να δεις γύρω σου την εξουσία να γίνεται όλο και πιο απολυταρχική σε όλες τις γωνιές του πλανήτη και σε κυβερνήσεις όλων των ιδεολογιών. Γιατί τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται από τον Ολάντ και όχι από τον ηλίθιο Γαλλο-Τυνήσιο.
A! Και οδηγείτε με περισσότερη προσοχή. ΚΑΙ ΒΑΛΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΑΝΟΣ.
Υ.Γ. Βρήκα τελικά ένα τρόπο να μπει και στο TPP ένα άρθρο με τίτλο που ξεκινάει με ΣΟΚ!