«Η περίοδος δημιουργίας αυτών των έργων είναι τυχαία ή αποτελεί απόρροια της πρώτης περιόδου της Ελληνικής Κρίσης –που δεν είναι παρά η πρώτη περίοδος ενός νέου τύπου πολέμου, του Οικονομικού Πολέμου, μέσα στον ευρωπαϊκό χώρο; Ομολογώ ότι είναι δύσκολη η απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα, γιατί, ήδη, από τις αρχές αυτής της δεκαετίας, τα συμπτώματα μιας πολύπλευρης και πολυσήμαντης κρίσης, με στοιχεία παρακμής, ήταν πια ολοφάνερα στην ελληνική κοινωνία ενώ είχαν αρχίσει να γίνονται διακριτά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έτσι, η ιδέα για μια σειρά έργων με αναφορές στα ανθρώπινα ιδανικά, ως προσωπική ανάγκη εξόδου, είχε αρχίσει να σχηματίζεται στο μυαλό μου ήδη από την περίοδο 2007 – 08. Τελείως τυχαία περιστατικά, όπως και οι ηχογραφήσεις άλλων έργων μου, συνέβαλαν στην καθυστέρηση της γραφής αυτών των κομματιών και της μουσικής μορφοποίησης αυτής της ιδέας. Μιας ιδέας που χρησιμοποιεί για γενικό τίτλο μια λέξη σχεδόν ξεχασμένη, η οποία φέρνει μαζί της συνειρμούς από άλλες ιστορικές περιόδους –όχι και τόσο παλιές- όπου οι ιδεολογίες και τα θεμέλια της σκέψης ήταν ζητήματα πρώτης γραμμής για μεγάλα τμήματα των κοινωνιών». Θωμάς Σλιώμης