Όπως αναφέρει η ανεξάρτητη Αρχή, τα παιδιά γίνονται συχνά «αναλώσιµες εικόνες προς τέρψιν ενηλίκων» και µπαίνουν στη διαδικασία διαγωνισµών, κρίσεων, επιτροπών, συνεντεύξεων κλπ, µιµούµενα πρότυπα και συµπεριφορές ενηλίκων, προκειµένου να κερδίζουν τις εντυπώσεις.
 
«Η χρήση των παιδιών προς συγκίνηση του ενήλικου κοινού και αύξηση της τηλεθέασης και του κέρδους που αποφέρει, µπορεί να συνιστά µορφή εκµετάλλευσης και να επιτρέπει στρέβλωση της εικόνας της παιδικότητας και αλλοίωση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών αυτής της ηλικίας, όπως ο αυθορµητισµός και το παιχνίδι, καθώς τα παιδιά καλούνται συχνά να συµµετέχουν σε δραστηριότητες που προβάλλουν τη σεξουαλικότητά τους και απαιτούν την πρόωρη ωρίµανσή τους», συμπληρώνει. 
 

Ζήτημα δεοντολογίας
 

Ο συνήγορος εκτιμά ότι σε αυτές τις εκπομπές, παρόλο που συνήθως υπάρχει η συναίνεση των γονέων, συχνά υφίσταται σοβαρό ζήτημα δεοντολογίας, καθώς το κίνητρο της δημοσιότητας και της ενδεχόμενης νίκης σε διαγωνισμό ωθεί πολλούς γονείς να μην λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις ενδεχόμενες συνέπειες.
 
Γίνεται επίσης αναφορά σε έρευνες και μελέτες διεθνώς, σύμφωνα με τις οποίες τέτοιες εκπομπές μπορεί να προκαλέσουν ψυχική και σωματική εξάντληση,
διαταραχή του συνήθους ρυθμού ζωής των παιδιών και της ψυχικής τους ισορροπίας, παρενόχληση και εμπαιγμό από το περιβάλλον τους, λόγω της αναγνωρισιμότητας που αυτά αποκτούν, στρες από τη διαδικασία κρίσεων και βαθμολογιών και δημόσια έκθεση των παιδιών, χωρίς την κατάλληλη στήριξή τους.

Η Αρχή καλεί τους γονείς σε κάθε περίπτωση να έχουν ιδιαίτερη επίγνωση των πιθανών δυσάρεστων συνεπειών που προαναφέρθηκαν.