Η συνάντηση έλαβε χώρα το Σάββατο 9 Οκτωβρίου, ανήμερα της δολοφονίας του Κουβανού επαναστάτη Ερνέστο Τσε Γκεβάρα στη Λα Ιγκέρα της Βολιβίας. Ο Τσε ήταν γιατρός και στο πρόσωπό του συμβολίζει την αλληλεγγύη των λαών στο άδικο. Το παράδειγμά του ακολουθεί μέχρι σήμερα η Κούβα, στέλνοντας «Γιατρούς και όχι βόμβες», όπως δήλωνε ο ηγέτης της Φιντέλ Κάστρο σε ομιλία του το Μάη του 2003 στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου του Μπουένος Άϊρες. «Πρόκειται για παράδειγμα ανθρωπιστικής στήριξης και ανθρωπισμού», μας εφιστά ο Κ. Ήσυχος. Ο Β. Γονατάς υπενθυμίζει πως η Κούβα «είναι η 1η χώρα σε ανθρωπιστικές αποστολές στο λεγόμενο 3ο κόσμο και όχι μόνο», αναφέροντας ενδεικτικά το παράδειγμα της αποστολής των κουβανικών ιατρικών ταξιαρχιών στην Ιταλία κατά το φονικό ξέσπασμα της πανδημίας τον Γενάρη του 2020, ενώ οι ιατρικές σχολές της τροφοδοτούν από το ’60 δεκάδες χώρες σε Λατινική Αμερική, Αφρική και Ασία.
Συγκεκριμένα ο Χένρι Μοράλες, διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών από τη Γουατεμάλα, Συντονιστής του κινήματος Tzuk Kim Pop, κατά το παρελθόν πρόεδρος του Λατινοαμερικανικού Δικτύου για το Χρέος, την Ανάπτυξη και τα Δικαιώματα (Latindadd) και σήμερα μέλος του αριστερού κόμματος Convergencia, έχει υπολογίσει το ύψος της κουβανικής ανθρωπιστικής βοήθειας. Στο βιβλίο του Ayuda oficial al desarrollo de Cuba en el mundo («H επίσημη υποστήριξη της Κούβας στην ανάπτυξη στον κόσμο»), αποδεικνύει πως η Κούβα είναι ο νούμερο 1 δωρητής στον τομέα της υγείας, συνεισφέροντας το 31,2% του παγκόσμιου συνόλου, υπολογίζοντας πως έχει διασώσει μέσα σε 15 χρόνια, με άμεσο και επαληθεύσιμο τρόπο, περισσότερες από 5 εκατομμύρια ζωές. Η χώρα της Καραϊβικής είναι ακόμα επικεφαλής της αναπτυξιακής βοήθειας στην Αμερικανική ήπειρο, καλύπτοντας το 28,8% του συνόλου, κοστολογώντας την κουβανική βοήθεια σε περισσότερες από 180 χώρες, από το 1999 έως το 2015, σε 71 δισεκατομμύρια δολάρια. Ενώ τα ανεπτυγμένα κράτη της Ευρώπης δαπανούν μόλις το 0,39% του ΑΕΠ και οι ηγέτιδες του ιμπεριαλιστικού μποκ ΗΠΑ ένα πενιχρό 0,17%, η Κούβα διαθέτει 6,6% του ΑΕΠ της για συνεργασία με άλλους λαούς, πολύ περισσότερο δηλαδή από το περίφημο 0,7% που συνιστά ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. «Κι όμως η ίδια η Κούβα ποτέ δεν έχει κοστολογίσει την προσφορά της», όπως μας ενημερώνει ο Κ. Ήσυχος. Προσθέτει μάλιστα πως η περιφερειακή σύμβουλος και επικεφαλής της παράταξης «Ανυπότακτη Δημοκρατική Μακεδονίας» Δέσποινα Χαραλαμπίδου, κατόπιν επικοινωνίας με την Κουβανική Πρεσβεία στην Ελλάδα, πρότεινε στην περιφέρεια Θεσσαλονίκης την συνδρομή της Κουβανικής Ιατρικής Ταξιαρχίας «Χένρι Ριβ» κατά το ξέσπασμα του Νοέμβρη του 2020, δίχως ανταπόκριση.
Κι όμως η Κούβα, συνεχίζει να υφίσταται τις επιπτώσεις του φονικού αποκλεισμού, που ενισχύθηκε μάλιστα από τα μονομερή καταναγκαστικά μέτρα της κυβέρνησης Τραμπ κατά την διάρκεια της πανδημίας. Εξηγώντας πως λειτουργεί ο αποκλεισμός, ο Κ. Ήσυχος επισημαίνει πως ο όρος «εμπάργκο» είναι αδόκιμος, καθώς δεν πρόκειται για απόφαση κάποιου διεθνούς οργάνου, αλλα για μονομερή χρηματοπιστωτικό αποκλεισμό που έχουν επιβάλει οι Ηνωμένες Πολιτείες. Πυλώνας των κυρώσεων είναι ο νόμος Χελμς-Μπέρτον του 1996, ο οποίος απαγορεύει κάθε οικονομική συναλλαγή με την Κούβα υπό την απειλή των κυρώσεων. «Αν για παράδειγμα η Κούβα χρειαστεί να εισάγει έναν μαγνητικό τομογράφο και αυτός έχει 5% εξαρτήματα αμερικανικής προέλευσης, αυτό απαγορεύται», εξηγεί. Στο παραπάνω έρχεται να προστεθεί ο ρόλος των δευτερογενών κυρώσεων, τιμωρώντας πέραν του νομικού προσώπου που τόλμησε να παραβιάσει τον αποκλεισμό, σε κάθε άλλο που συνεχίζει να διατηρεί οικονομικές συναλλαγές με το πρώτο, με αποτέλεσμα «όποιος φορέας συναλλάσεται με τις ΗΠΑ υπόκειται σε κυρώσεις, οι οποίες διευκολύνονται μέσω της δολλαριοποίησης της οικονομίας». «Πρόκειται για ένα γενοκτονικό πόλεμο, που στοχεύει σε θανάτους και μαζικό ξέσπασμα της πανδημίας, ώστε να ξεσηκωθεί ο λαός κατά της επαναστατικής κυβέρνησης», καταλήγει ο Κ. Ήσυχος. Από μεριάς μας υπενθυμίζουμε, την πρόσφατη απόπειρα «πορτοκαλί» αντεπανάστασης στο νησί, με στόχο την πρόκληση ιμπεριαλιστικής επέμβασης. «Τα κουβανικής καταγωγής γεράκια, όπως οι Ρόμπερτ Μενέντεζ, Τεντ Κρουζ και Μάρκο Ρούμπιο διακατέχονται από έναν πρωτόγονο αντικομμουνισμό» εξηγεί ο Κ. Ήσυχος, προσθέτοντας πως «το τρίγωνο Βενεζουέλα-Κούβα-Νικαράγουα μπαίνει στο στόχαστρο του αμερικανικού κατεστημένου, καθώς ο όρος ‘σοσιαλισμός’ τους προκαλεί ανατριχίλα παρά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου».
Η Μ. Καλύβα υπενθυμίζει πως ο όρος «αποκλεισμός» ξυπνά μνήμες από την ελληνική ιστορία, όπως η απόπειρα να πνιγεί η επανάσταση στο Μεσολόγγι. Ωστόσο, επισημαίνει πως ο αμερικανικός αποκλεισμός λαμβάνει χώρα σε μια ιστορική φάση παγκοσμιοποίησης των αγορών, όπου καμία χώρα δεν έχει αυτάρκεια στην παραγωγή της και όλα τα κράτη αναγκάζονται να προβούν σε εισαγωγές. Στον συλλογισμό της προσθέτουμε με τη σειρά μας, τον κυρίαρχο ρόλο του δολλαρίου σε ότι αφορά τον έλεγχο των διεθνών αγορών, μέσω συμφωνιών όπως το Bretton Woods που καθιστά το δολλάριο παγκόσμιο νόμισμα αναφοράς, την ανάδειξη του βορειοαμερικανικού νομίσματος σε παγκόσμιο αποθεματικό για το πετρέλαιο (πετροδολλάριο) μέσω της συμφωνίας ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας και το μονοπώλιο του παγκόσμιου συστήματος πληρωμών SWIFT, που δίνει στην Ουάσιγκτον την ισχύ να επιβάλλει τον αποκλεισμό και τα άλλα μονομερή καταναγκαστικά μέτρα. Η Μ. Καλύβα εξηγεί πως η κατάσταση αυτή αναγκάζει την Κούβα, παρότι είναι γείτονας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, να εισάγει από μακρινές χώρες. Προσθέτει ακόμα πως οι Κουβανοί μετανάστες δεν μπορούν να βοηθήσουν τις οικογένειες τους που διαμένουν στο νησί με εμβάσματα, ακόμη και «όσοι πούλησαν τη ψυχή τους στο διάβολο» μεταναστεύοντας στις ΗΠΑ.
Απένταντι σε αυτή τη «διεθνή πειρατεία» για την οποία κάνει λόγο ο Β. Γονατάς, το 1/4 της ανθρωπότητας που βρίσκεται σε καθεστώς παράνομων μονομερών καταναγκαστικών μέτρων, έχει συσπειρωθεί στη λεγόμενη «Ομάδα Φίλων για την Υπεράσπιση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών», που απαρτίζεται από την Κίνα, τη Ρωσία, το Ιράν, την Αλγερία, την Αγκόλα, τη Λευκορωσία, τη Βολιβία, τη Καμπότζη, την Ερυθραία, το Λάος, τη Νικαράγουα, τη Λαϊκή Κορέα, το Άγιο Βικέντιο και Γρεναδίνες, την Ισημερινή Γουινέα, τη Συρία, τη Βενεζουέλα, τη Παλαιστίνη και φυσικά την Κούβα. Μερικά παραδείγματα «σπασίματος» του αποκλεισμού είναι η συμφωνία της Κούβας με την Αργεντινής για αγροτική αναβάθμιση, αλλά και η αγορά από την δεύτερη του κουβανικής παραγωγής εμβολίου κατά του κορονοϊού «Αbdala». Το Βιετνάμ, αλλά και η Πορτογαλία αν και χώρα-μέλος της ΕΕ, είναι μεταξύ των κρατών που προχώρησαν σε συμφωνίμε την Κούβα. Σημαντική επίσης αποδείχθηκε η ιατρική συνεργασία με την Κίνα, τη Ρωσία και το Ιράν,
Ωστόσο όπως εξηγεί ο Β. Γονατάς «η Κούβα βρέθηκε να έχει δικά της εμβόλια, αλλά όχι σύριγγες, καθώς η ελβετική εταιρεία που προμήθευε την Κούβα με ιατροφαρμακευτικά είδη εξαγοράστηκε κατά την περιόδο διακυβέρνησης Τραμπ από μια με έδρα τις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να σταματήσει να προμηθεύει το νησί». Προσθέτει πως «σήμερα χάρη στην διεθνή αλληλεγγύη, η Κούβα έχει καλύψει το 1/3 των αναγκών της». Η Μ. Καλύβα επισημαίνει πως «η ανάγκες ωστόσο δεν σταματούν ποτέ, καθώς η πανδημία και ο αποκλεισμός συνεχίζονται», προσθέτοντας πως «έχουμε υποχρέωση να εντείνουμε την αλληλεγγύη μας». «Το καλύτερο θα ήταν να σταλεί απευθείας υλικό, ωστόσο η ναυσιπλοϊα είναι υπό το καθεστώς του αποκλεισμού, ενώ τα εμβάσματα απορρίπτονται», προσθέτει. Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι η απόρριψη εμβάσματος που επιχείρησαν να στείλουν οι εκδόσεις «Ατέχνως», με την Εθνική Τράπεζα να επικαλείται «λόγους εσωτερικής πολιτικής». Με ικανοποίηση μαθαίνουμε καθώς γράφουμε αυτές τις σειρές, πως οι παραπάνω εκδόσεις κατάφεραν να στείλουν την χρηματική βοήθεια στην Κούβα μέσω της πρωτοβουλίας MediCuba. «Βασικό ζήτημα είναι να πιεστεί η κυβέρνηση να επιτρέψει την αποστολή χρημάτων στην Κούβα μέσω των συστημικών τραπεζών» συμφωνούν οι συνομιλητές μας. «Μέχρι τότε μόνος δρόμος είναι η οικονομική στήριξη για αγορά υλικών» προσθέτουν, εξηγώντας γιατί χρειάζεται να υποστηρίξουμε την Πανευρωπαϊκή καμπάνια αλληλεγγύης. «Χρειάζεται να κινητοποιηθούν φορείς, φοιτητικοί σύλλογοι, συνδικάτα, οργανώσεις και εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης», τονίζουν.
Πως να στηρίξουμε την Κούβα μέσω του MediCuba
Ο ευρωπαικός οργανισμός medicuba-europa είναι μια οργάνωση με παραρτήματα σε 14 ευρωπαϊκές χώρες, που μαζεύει και στέλνει ιατρικό υλικό στην Κούβα . Ο πρόεδρός της, Φράνκο Καβάλι θεωρεί πολύ σημαντική την υποστήριξη στο δημόσιο σύστημα υγείας της Κούβας και η οργάνωσή του έχει στείλει μέχρι το 2018 φαρμακευτικό υλικό αξίας 12 εκατ. ευρώ. Τη διεξοδική αποτίμηση της Πανευρωπαϊκής Συνάντησης Αλληλεγγύης με την Κούβα στη Σλοβενία (11/2018), μπορείτε να τη βρείτε αναρτημένη στο blog «CubaniaGrecia». H καμπάνια είναι ανοιχτή προς όλες τις συλλογικότητες και φίλους της Κούβας, που μπορούν ατομικά (να στείλουν) ή συλλογικά (να συγκεντρώσουν και στείλουν) χρήματα στον ελβετικό λογαριασμό. Σημειώνεται ότι στην προηγούμενη καμπάνια κατά του αποκλεισμού (εμπάργκο) της Κούβας συμμετείχαν πάνω από 40 συλλογικότητες από τη χώρα μας.
Όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του Συλλόγου «Χοσέ Μαρτί», η Πανευρωπαϊκή Καμπάνια Αλληλεγγύης που διοργανώνεται από το MediCuba είχε συγκεντρώσει μέχρι τις 13 Σεμπτεμβρίου περίπου 8,7 εκατομμύρια σύριγγες καθώς και ιατρικά και νοσοκομειακά εφόδια, χάρη στη διεθνή αλληλεγγύη. Η ιστοσελίδα Prensa Rebelde μας ενημερώνει ότι επί του παρόντος, πραγματοποιείται ένας γενικευμένος και ελεγχόμενος εμβολιασμός του πληθυσμού στο νησί, με στόχο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2021 όλος ο πληθυσμός να έχει εμβολιαστεί. Ομοίως, οι τοπικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι, μόλις μόλις ολοκληρωθούν τα εμβολιαστικά προγράμματα του τρέχοντος κύκλου, θα διαθέσουν τα εμβόλια στις πιο φτωχές και ευάλωτες χώρες, ώστε να μπορέσουν να εμβολιάσουν τους αντίστοιχους πληθυσμούς τους.
Στοιχεία του λογαριασμού ευρώ του Κοινού Ταμείου MediCuba-Europe, για την αποστολή χρημάτων για την καμπάνια:
IBAN: CH61 0900 0000 9104 0331 5
SWIFT: POFICHBEXXX (Postfinance – Bern)
mediCuba-Europa – 6996 Miglieglia (Suiza)
Στη συμπλήρωση της Αιτιολογίας προς τον Δικαιούχο συνίσταται η χρήση του όρου «GRECIA», ώστε η στήριξη εκ μέρους του ελληνικού λαού να είναι μετρήσιμη.
Επικοινωνήσαμε για ένα σχόλιο με την πρέσβειρα της Κούβας Σέλμις Μαρία Ντομίνγκες, η οποία μας έστειλε ως απάντηση ένα απόσπασμα από την παρέμβασή της στο πρόσβατο Φεστιβάλ της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας (ΚΝΕ):
«Σήμερα, ο κουβανικός πληθυσμός βιώνει μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση λόγω των επιπτώσεων στην πρόσβαση σε βασικά προϊόντα, υπηρεσίες και φάρμακα, λόγω του παράνομου και εγκληματικού οικονομικού, εμπορικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της Κούβας, στον οποίο προστίθενται μονομερή καταναγκαστικά μέτρα, τα οποία ελήφθησαν από τη διοίκηση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και διατηρήθηκαν και επεκτάθηκαν από τη διοίκηση του Τζο Μπάιντεν. Με αυτό, οι ΗΠΑ σκοπεύουν να αποκόψουν όλες τις πηγές εισοδήματος για την κουβανική οικονομία και να βλάψουν τις βασικές ανάγκες του κουβανικού λαού και τις καθημερινές τους δραστηριότητες για να κατηγορήσουν την κυβέρνηση γι’ αυτό, προσποιούμενες ότι φανερώνουν την αποτυχία του σοσιαλισμού και αποτρέποντας τον λαό από το να συνεχίσει να στηρίζει την επανάσταση».
Όπως μας επεσήμαναν οι συνομιλητές μας, με κάθε 1 ευρώ μπορούν να αγοραστούν 5 σύριγγες και να σωθούν 5 ζωές Κουβανών. Κάθε ευρώ μετράει λοιπόν, για να ανταποδώσουμε στην Κούβα την αλληλεγύη που έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα και να συμβάλλουμε ώστε ηττηθούν οι σχεδιασμοί της βορειοαμερικάνικης αυτοκρατορίας.
