Του Κωνσταντίνου Πουλή
– Κύριε πρωθυπουργέ, είναι μεγάλη τιμή για μας, που μιλάμε σήμερα.
– Χαίρομαι κι εγώ. Είναι μια ευκαιρία να δώσω ένα μάθημα Δημοκρατίας, πάντα επίκαιρο, μια που η Πολιτική Ελευθερία ταυτίζεται με την Έννομη τάξη. Η εφαρμογή των νόμων, σε πολλές περιπτώσεις, «χαλάρωσε» ανεπίτρεπτα.
– Εκτιμώ την ειλικρίνειά σας. Θέτουμε καλές βάσεις στη συζήτηση. Πιστεύω ότι σήμερα θα ακουστούν αλήθειες.
– Η δικαιοσύνη για τη Χρυσή Αυγή κινήθηκε αμέσως, μέσα σε λίγες ώρες συνέλαβε το δράστη, του απήγγειλε κατηγορίες, έψαξε για τους συνεργούς του, απήγγειλε και σε εκείνους κατηγορίες! Κάτι τέτοιο δεν είχε γίνει ποτέ ώς τώρα σε τέτοιες πράξεις εγκληματικής βίας. Φάνηκε, δηλαδή, ότι υπάρχει ήδη επαρκές νομικό οπλοστάσιο από τη Δημοκρατία μας που επιτρέπει στην Πολιτεία να προστατέψει τη Δημοκρατία και να προστατέψει και τη δημοκρατική νομιμότητα. Εκείνο που έλειπε ήταν η πολιτική βούληση.
– Πρόεδρε, μ’ όλο τον σεβασμό, μην το πούμε έτσι. Αυτό μήπως να το κόψουμε απ’ τη συνέντευξη όταν τη δημοσιεύσουμε, γιατί όταν παραδέχεστε ότι όλα αυτά μπορούσαν να γίνουν, υπήρχε το νομικό πλαίσιο αλλά δεν υπήρχε πολιτική βούληση, θα μας πουν ότι αφήναμε τους φασίστες να αλωνίζουν γιατί μας βόλευε πολιτικά. Θα αφήσω το κομμάτι που αναφέρει τη λέξη δημοκρατία τρεις φορές σε μία πρόταση και θα βγάλουμε και μερικές φωτογραφίες με το χέρι στην τσέπη, από αυτές τις «ο-Αντώνης-όταν-λέει-κάτι-το-εννοεί».
– Ναι, γαμώ το κεφάλι μου, δίκιο έχεις, βγάλ’ το. Έλεγα ότι η παρουσία των Νεοναζί στο πολιτικό σκηνικό εκθέτει διεθνώς τη χώρα (…) η παρουσία τους και μόνο έχει μία τάση να μας απομονώνει ξανά.
– Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ όταν είδα τις εικόνες του Αιγύπτιου που τον είχαν δέσει και τον βασάνιζαν, αυτό σκεφτόμουν. Λέω, πάει, σκατά έγινε η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για τον τουρισμό, από το να λες «Ελλάδα» και ο άλλος να σκέφτεται βασανισμένους Αιγύπτιους και μαχαιρωμένους αντιφασίστες, αντί για το Αιγαίο του Ελύτη. Το αληθινό θύμα είναι η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Φτάνουν οι «ευαισθησίες» για τα θύματα της βίας: κάθε φορά που μια γυναίκα πέφτει θύμα βιασμού, κάποιος γείτονας δεν μπορεί να κοιμηθεί από τις κραυγές.
– Εμείς θέλουμε να δώσουμε προοπτικές και ελπίδα σε αυτούς τους λαούς, για να παραμείνουν στις χώρες τους.
– Σωστά. Ο πρώτος που έδωσε το παράδειγμα ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος, τότε που είχε φορέσει τη στολή παραλλαγής και δήλωνε ότι ακόμη και αν η Αμερική δεν ξεκινήσει πόλεμο, θα εφορμήσει μόνος του, γιατί έχει κάνει ειδική εκπαίδευση σε τεχνικές ανορθόδοξου πολέμου. Πιστεύω ότι η Ελλάδα, συμμετέχοντας στις επιδρομές του ΝΑΤΟ, είναι σε θέση να βελτιώσει την κατάσταση στο Αφγανιστάν, τη Συρία, παντού. Ας μην έρθουν, θα τους περιποιηθούμε σπίτια τους. Ας αλλάξουμε όμως κλίμα, με την ευκαιρία. Πώς πήγαν τα ταξιδάκια έξω;
– Η Ελλάδα θεωρείται στο εξωτερικό προπύργιο περιφερειακής ασφάλειας και σταθερότητας.
– Α, αυτό είναι ευχάριστο, ώστε είναι και έξω βλαμμένοι. Το φαγητό; Πώς ήταν;
– Καλό, πολύ καλό.
– Στα δικά μας τώρα. Στα προβλήματα που απασχολούν τον πολίτη στην καθημερινότητά του.
– Η αστυνόμευση είναι πλέον πολύ πιο αποτελεσματική. Ορμητήρια εγκληματιών και κουκουλοφόρων εντοπίζονται και εξουδετερώνονται.
– Πρωθυπουργέ, εδώ χτύπησες διάνα. Θυμάμαι τη Βίλα Αμαλίας. Μπαίναν, βγαίναν οι Συριζαίοι εκεί μέσα, καίγαν την Αθήνα, ξαναγύριζαν στη βίλα, οργάνωναν τη δράση τους σε συντονισμό με άλλες καταλήψεις. Όταν είπες, Αντώνη, αν μου επιτρέπεις τον ενικό, ότι χτυπήσαμε το στρατηγείο του ΣΥΡΙΖΑ, σκεφτόμουν: αυτός δεν είναι πρωθυπουργός, είναι η Αλεπού της Ερήμου.
– Ευχαριστώ. Κι εδώ δεν αναφέρομαι σε καμία «θεωρία δύο άκρων». Εγώ, προσωπικά, κάνω πολιτική, δεν ασχολούμαι με «θεωρίες». Αναφέρομαι, όμως, σε μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα: Παραβιάσεις της νομιμότητας δεν έγιναν μόνο από τη Χρυσή Αυγή. Ασκήθηκε, για παράδειγμα και στον εμπρησμό της Marfin.
– Κι έλεγα, θα το πει, δεν θα το πει; Πρώτα απ’ όλα να σε συγχαρώ, Αντώνη, για τον αντιδιανοουμενισμό. Έχει γεμίσει ο τόπος από αναγνώστες της Πηνελόπης Δέλτα που νομίζουν ότι θα λύσουν τα προβλήματα του τόπου με τη μελέτη. Φτάνει! Όποιος θέλει διάβασμα, να πάει σχολείο, εδώ κάνουμε πολιτική. Καλά κάνεις και δεν ασχολείσαι με «θεωρίες». Η Μαρφίν ευλόγως σηκώνει όλο το προπαγανδιστικό βάρος της κυβέρνησης προκειμένου να αποδειχθεί ότι υπάρχει φονική βία και στις διαμαρτυρίες. Μία απορία έχω. Επειδή για τους φασίστες το μηντιακό πανηγύρι έχει κρατήσει τόσες μέρες και δεν λέει να σταματήσει, πώς έγινε και δεν πήραμε χαμπάρι πότε πιάσατε τους εμπρηστές της Μαρφίν; Πρόκειται για τη μεγαλύτερη επιτυχία της αστυνομίας, δεν έπρεπε να γίνει στα μουλωχτά! Το πρόβλημα της κυβέρνησης είναι επικοινωνιακό. Πρέπει να πουλάμε καλύτερα τις επιτυχίες μας. Α, και αυτό το «παραβιάσεις ασκήθηκε» να το διορθώσουμε, γιατί οι σολοικισμοί θεωρούνται δείγμα γειτνίασης με τη Χρυσή Αυγή, από επικοινωνιακή άποψη. Λέγαμε λοιπόν για τους κινδύνους που διατρέχει η ελληνική κοινωνία από τον ΣΥΡΙΖΑ και την εν γένει αριστερή τρομοκρατία.
– Οι παραβιάσεις της νομιμότητας και οι εγκληματικές πράξεις στις Σκουριές, για παράδειγμα, είναι τάχα «καλές», επαινετές και ηθικές, γιατί πρόκειται, τάχα, για «λαϊκούς αγώνες». Όλοι θα πρέπει να συμφωνούν στην τήρηση της νομιμότητας και στην προστασία των θεσμών. Δεν μπορεί εδώ μέσα να παραλύουμε κάθε μέρα την πόλη ή να μπλοκάρουμε νόμιμες επενδύσεις.
– Ο λαός δεν έχει καταλάβει τη σημασία της νομιμότητας. Αυτά που εμείς εδώ τα θεωρούμε αυτονόητα, ο λαός δεν τα καταλαβαίνει. Παρασύρεται. Έγινε μια συναυλία στις Σκουριές και μαζεύτηκαν, άκουσα, 2.000 άνθρωποι, να εμποδίσουν την ανάπτυξη. Ο λαός ακούει «Μπόμπολας» και αμέσως πάει ο νους του στο πονηρό. Να, επειδή δίναμε σε φίλους την εκμετάλλευση ενός δρόμου που θα φτιαχνόταν από τα έσοδα των διοδίων, χωρίς να βάλει από την τσέπη του ένα ευρώ ο επενδυτής, άρχιζε και ο άλλος να λέει «δεν πληρώνω». Δεν πάει έτσι, φίλε μου! Ο επενδυτής δεν πληρώνει, εσύ πληρώνεις! Το ίδιο με τον πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ που κυκλοφορούσε με το τζετ του Μελισσανίδη, του ανθρώπου στον οποίον θα χαρίζαμε τον ΟΠΑΠ. Αντώνη, είσαι φίλος του. Μίλησε στον Δημήτρη, πες του ότι χρειάζεται διακριτικότητα. Δεν αρκεί που είμαστε τίμιοι, πρέπει και να φαινόμαστε. Υπάρχει ένα ρητό για τη γυναίκα του Πόντιου Πιλάτου, που μου διαφεύγει τώρα, που το λένε συνήθως σε αυτή την περίπτωση. Ότι όσο και να πηδιέται, ακόμη και αν έχει πάρει τη μισή Ρώμη, πρέπει μετά να κάνει το κορόιδο.
– Τη γυναίκα του Καίσαρα.
– Ναι. Ξέρεις, εκεί αρχίζει όλη η προπαγάνδα, και γιατί κυβερνάτε με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και τροπολογίες; γιατί καταργείτε τη δι@ύγεια; Οπότε ο κόσμος μετά δεν πιστεύει στη νομιμότητα. Νομίζει ότι οι νόμοι φτιάχνονται για να εξυπηρετούν τους κολλητούς μας.
– Πολύ κακώς! Η Δημοκρατία εγγυάται την Ελευθερία όλων, αλλά δεν ανέχεται κανενός την παρανομία.
– Ν’ αγιάσει το στόμα σου! Αυτά ακριβώς θέλουμε να βγουν προς τα έξω. Μια κυβέρνηση που δεν θα σκύβει το κεφάλι σε πέντε νταβατζήδες! Εμείς στο ThePressProject είμαστε πρόθυμοι να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια. Επί τη ευκαιρία: είχαμε δημοσιεύσει ένα ρεπορτάζ για «το μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης», το The Mall. Τώρα που έχουμε πρωθυπουργό αποφασισμένο να επιβάλει τη νομιμότητα, θα τους σκίσουμε αυτούς. Ο καιρός της ανομίας τέλειωσε. Προχωράμε μαζί, ανομία τέλος. Καν’ το, Αντώνη, και εγώ θα σκουπίζω σκάλες στο Μαξίμου. Αλλά ας περάσουμε στην οικονομία. Άμα μιλάμε μόνο για την ασφάλεια και τη νομιμότητα θα νομίσουν ότι έχει γίνει καμιά μαλακία με τα οικονομικά.
– Κάποιοι αμφισβητούσαν ότι θα βγάλουμε πρωτογενές πλεόνασμα. Και τώρα δεν το αμφισβητεί κανείς.
– Κανείς, Αντώνη. Επιτέλους.
– Χθες πάλι διαδόθηκε η φήμη – για πολλοστή φορά – ότι μας ζητούν «νέα μέτρα». Το έχουμε πει τόσες φορές: Δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα!
– Ίσως δεν το πιστεύουν επειδή το έχουμε πει τόσες φορές. Δεν ξέρω.
– Κάποιοι ακούν τη λέξη «επιτυχία», να το πω όπως το αισθάνομαι, και αφρίζουν!
– Μίλα όπως αισθάνεσαι, αυτό είναι το σημαντικότερο σε μια καλή συνέντευξη. Θέλω αληθινές ανθρώπινες ιστορίες, μίλα με την καρδιά σου. Το πρόβλημα είναι ότι μας ζηλεύουνε: ο άλλος, για παράδειγμα, δεν έχει λεφτά να βάλει πετρέλαιο, κρυώνει. Τι τον καίει; Να διαψεύσει την κυβέρνηση! Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να σαμποτάρουν το κυβερνητικό έργο. Διαδηλώσεις, απεργίες, αυτά τους νοιάζουν μόνο.
– Δεν μπορεί εδώ μέσα να συζητάμε αυτονόητα θέματα, γιατί είναι αυτονόητο το ζήτημα της ανταγωνιστικότητας. Πρώην κομμουνιστικές, νυν κομμουνιστικές, καθόλου κομμουνιστικές, όπως και να το δείτε. Γίνεται διαγωνισμός ανταγωνιστικότητας. Αυτονόητο!
– Εμ βέβαια, αυτονόητο για μας, πρόεδρε, για μένα, για σένα, για μια χούφτα ανθρώπους. Ο λαός δεν καταλαβαίνει την οπτική γωνία του επενδυτή. Ο επενδυτής λέει: να επενδύσω στο Μπαγκλαντές ή στην Ελλάδα, που έχουν εργασιακά δικαιώματα; Δηλαδή θέλει δικαιώματα το άλλο το μοσχάρι και μου διώχνει τον επενδυτή! Δούλεψε, αγόρι μου, 18 ώρες ακατούρητος, να σου βάλω και ένα δίχτυ γύρω από τα παράθυρα να μην μου πηδάς και μπλέκω, και θα έρθει μετά ο επενδυτής. Αλλιώς γιατί να έρθει; Για να σε νταντεύει να κάνεις συνδικαλισμό; Αυτά πρέπει να τελειώσουν, πρόεδρε!
– Πάνε οι εποχές που μας καλούσαν να απολογηθούμε για όλα. Εμείς χτίζουμε τη νέα Ελλάδα, διαφυλάσσουμε τη Δημοκρατία, τους θέλουμε όλους δίπλα μας. Και δεν έχουμε λόγο να απολογηθούμε σε κανέναν!
– Μπράβο! Ήρθε ο καιρός για μια Δεξιά χωρίς ενοχές! Ζήτω τα ξερονήσια, ζήτω τα Τάγματα Ασφαλείας, ζήτω το παρακράτος, ζήτω οι συλλήψεις αγωνιστών, ζήτω ο Φαήλος Κρανιδιώτης! Εμείς φυλάμε τις «σφαίρες» μας για τον «αληθινό» «εχθρό», Αντώνη, δεν αυτομαστιγωνόμαστε! Αυτό το κάνει η Αριστερά. Να σου πω με τι γελάω; Που τους έχουμε βάλει να απολογούνται για τη μεταπολίτευση. Αυτό δεν ξέρω ποιος το σκέφτηκε, αλλά είναι γαμάτο. Να κυβερνάμε εμείς και να φταίνε αυτοί. Πόσο γαμάτοι είμαστε. Αντώνη, σε ευχαριστώ. Ήταν μια ωραία συζήτηση.
– Εγώ ευχαριστώ.