Στις φυλακές Δομοκού μεταφέρθηκε σήμερα ο Δ. Κουφοντίνας 27 μέρες από την στιγμή που σταμάτησε την απεργία πείνας.
Οι γιατροί του, ωστόσο, είχαν επισημάνει από την Πέμπτη ότι η κατάσταση της υγείας του παραμένει κρίσιμη, ζητώντας να μεταφερθεί σε κέντρο αποκατάστασης ή σε νοσοκομείο κρατουμένων.
Χθες, οι γιατροί Θ. Ζδούκος και Κ. Ντουζέπη, σε ανακοίνωσή τους, ανέφεραν ότι έχει μεν διαφύγει τον κίνδυνο και έχει εξέλθει από τη ΜΕΘ, ωστόσο παραμένει εξαιρετικά αδύναμος με σοβαρή μυοπάθεια και νευροπάθεια. Πρότειναν, εξάλλου, τη μεταφορά του σε κέντρο αποκατάστασης ή σε νοσοκομείο κρατουμένων.
Η ανακοίνωση:
Έχοντας λάβει γνώση της κατάστασης του Δημήτρη Κουφοντίνα, αφού τέθηκαν υπόψη μας και οι ιατρικές του εξετάσεις και ενημερωθήκαμε από τους θεράποντες μετά από επίσκεψη της δεύτερης από εμάς, την 07/04/2021, στο ΓΝ Λαμίας, όπου εξακολουθεί να νοσηλεύεται, μετά από τη διακοπή της πολυήμερης απεργίας πείνας, σημειώνουμε τα εξής.
Ο Δ. Κουφοντίνας έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο και έχει ήδη εξέλθει της ΜΕΘ και βρίσκεται πλέον νοσηλευόμενος στην Παθολογική πτέρυγα, αλλά παραμένει εξαιρετικά αδύναμος και παρουσιάζει σοβαρή μυοπάθεια και νευροπάθεια μετά από την σημαντικού βαθμού απώλεια μυϊκής μάζας ως εκ της παρατεταμένης ασιτίας.
Όπως διαπιστώσαμε και από την συζήτηση με το ιατρικό προσωπικό, καταβάλλουν όλες τις δυνατές προσπάθειες για την αποκατάστασή του, που όμως δεν μπορεί να συνεχισθεί με την νοσηλεία του στο χώρο του Νοσοκομείου.
Οι θεράποντες ιατροί παθολόγοι και ο νευρολόγος επισήμαναν ότι λόγω της μυοπάθειας και πολυνευροπάθειας, που έχει προκληθεί από την υποθρεψία και αχρησία των μυών, ο απεργός πείνας χρήζει φυσιοθεραπείας και νευρολογικής αποκατάστασης, η διάρκεια της οποίας μπορεί να εκτείνεται σε διάστημα 1-2 μηνών.
Σε περίπτωση απομάκρυνσης από το Νοσοκομείο, ο ασθενής έχει ανάγκη ατομικού χώρου υγιεινής, ειδικών βοηθημάτων, ειδικά διαμορφωμένου χώρου παραμονής, συστηματικών φυσιοθεραπειών και συνεχούς κλινικής παρακολούθησης. Η αποκατάσταση αποτελεί μια αλυσίδα από διαδοχικές παρεμβάσεις, οι οποίες εξελίσσονται μαζί με την πρόοδο που επιτυγχάνει ο ασθενής. Είναι μια δυναμική διαδικασία και απαιτεί συνεχή επαναξιολόγηση και επαναπροσδιορισμό των παρεμβάσεων με στόχο την επίτευξη της επανένταξης του ασθενούς στον ενεργό βίο.
Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί στο χώρο του Καταστήματος Κράτησης, ενώ δεν ενδείκνυται η περαιτέρω παραμονή του στο Νοσοκομείο. Ιδανικά, η διαδικασία αυτή απαιτείται να γίνεται σε ειδικό κέντρο αποκατάστασης.
Από την πλευρά μας επισημάναμε στο Νοσοκομείο ότι θα έπρεπε να παραπεμφθεί ο Δ. Κουφοντίνας σε δημόσιο κέντρο αποκατάστασης, άλλως σε Νοσοκομείο κρατουμένων, όπως αυτό του Κορυδαλλού. Η τυχόν συνέχιση της νοσηλείας του σε κελί σωφρονιστικού καταστήματος ενέχει σοβαρούς κινδύνους για την υγεία του και τη φυσική του αποκατάσταση και εκτιμούμε ότι δεν πρέπει να επιτραπεί.
Ζδούκος Θεόδωρος, Γενικός Ιατρός, Διευθυντής ΕΣΥ, Ντουζέπη Κατερίνα, Αναισθησιολόγος-Εντατικολόγος Επιμελήτρια Α’ ΕΣΥ»