Ήδη έχει υποβληθεί «μπαράζ» προσφυγών (και θα ακολουθήσουν και άλλες) κατά του «κουρέματος» των ομολόγων, όχι μόνο από ομολογιούχους επενδυτές που εντάχθηκαν στη συνολική ρύθμιση για το PSI, αλλά και από 103 επιχειρήσεις-προμηθεύτριες στον τομέα υγείας που είχαν πληρωθεί με ομόλογα του Δημοσίου τα χρέη των νοσοκομείων απέναντί τους για προμήθεια ιατροτεχνικού υλικού.
Σύμφωνα με πληροφορίες οι δεκάδες μέχρι τώρα προσφυγές (πολλές από τις οποίες είναι ομαδικές) θα προσδιοριστούν για να εκδικαστούν σύντομα στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, καθώς όλοι οι ομολογιούχοι θέτουν σοβαρά συνταγματικά ζητήματα, ακόμα και οικονομικής επιβίωσης (όπως προκύπτει από προσφυγές συνταξιούχων) λόγω του «κουρέματος κατά 50-53%. Την ίδια στιγμή στις προσφυγές τους οι προμηθεύτριες εταιρείες του τομέα υγείας κάνουν λόγο για οικονομική καταστροφή που υφίστανται όχι μόνο με τη μείωση κατά 53,5% των περιουσιακών στοιχείων των ομολόγων που πήραν για να ξεχρεώσει το Δημόσιο οφειλές των ετών 2007-09, αλλά και με τη συνολική απώλεια επί των πωλήσεων του ίδιου διαστήματος που ανέρχεται στο 103,09%.
Τόσο οι ιδιώτες όσο και οι εταιρείες υποστηρίζουν ότι το «κούρεμα» που επιβλήθηκε αναγκαστικά (και όχι εθελοντικά ή με διαπραγμάτευση) παραβιάζει θεμελιώδη δικαιώματα (περιουσίας, ιδιοκτησίας, οικονομικής ελευθερίας, ισότητας, κλπ.) που κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα, στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), κλπ.
Οι 103 εταιρείες που προσέφυγαν στο ΣτΕ κατά του Υπουργικού Συμβουλίου, του υπουργείου Οικονομικών, της Τράπεζας της Ελλάδας και του ΟΔΔΗΧ τονίζουν ότι αφού το Δημόσιο τις άφησε απλήρωτες επί σειρά ετών, με συνέπεια να αναγκασθούν να υπερδανειστούν για να χρηματοδοτήσουν τις εργασίες τους, τις εξόφλησε» για τη διετία 2007-09 με ομόλογα ύψους 641,5 εκατ. ευρώ επιτοκίου 0% και λήξης 1-3 ετών.
Ωστόσο αυτά εντάχθηκαν στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων και αντηλλάγησαν με άλλα μειωμένα κατά 53,5% λήξης από 2 έως 30 ετών, κάνοντας λόγο για μεθόδευση και οικονομική τους καταστροφή, καθώς αδυνατούν να αποπληρώσουν τραπεζικά δάνεια που πήραν για να χρηματοδοτήσουν την επί 4ετίας ανεξόφλητες εργασίες τους.
Ζητώντας την άμεση εκδίκαση της υπόθεσης γιατί απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους κι έχουν εξαντλήσει κάθε όριο οικονομικής αντοχής, οι εταιρείες σημειώνουν ότι τα δικά τους ομόλογα δεν ήταν επενδυτικά, αλλά χρεωστικού χαρακτήρα με μηδενικό επιτόκιο, λόγω του μεγάλου δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας.
Με μόνη την ένταξή τους στο ν. 3867/10 για πληρωμή μέσω ομολόγων έχασαν από τόκους υπερημερίας περίπου 40% για 4ετία και στο συνολικό «κούρεμα» πρέπει να προστεθεί και το χρηματοοικονομικό κόστος από τόκους δανεισμού έως 9,5% ετησίως.
Έτσι η ζημιά τους (πέραν των τόκων υπερημερίας) ανέρχεται –όπως υποστηρίζουν- σε 15,78% λόγω της αρχικής εξόφλησής τους με ομόλογα, συν 78,81% λόγω της ανταλλαγής ομολόγων με νέους τίτλους, δηλαδή συνολικά σε ποσοστό 94,59% που διαιρούμενο με την αξία των πωλήσεων χωρίς ΦΠΑ, δίνει συνολική απώλεια επί των πωλήσεων της διετίας 2008-09 ίση με 103,09%.
Μεταξύ άλλων υποστηρίζουν ότι παραβιάζονται τα συνταγματικά δικαιώματα της δημιουργίας ενώσεων, της ίσης κατανομής των βαρών ενώ προσβάλλεται και η προστασία της δημόσιας υγείας που τίθεται σε σοβαρό κίνδυνο κυρίως λόγω των τεράστιων ελλείψεων που θα προκύψουν σε ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, αφού οι εταιρείες καταρρέουν.
Παράλληλα καταλογίζουν συνταγματικές παραβάσεις καθώς επιβλήθηκαν δυσανάλογα μέτρα σε βάρος τους, χωρίς να ακουστούν προηγουμένως, χωρίς διαπραγμάτευση, αλλά με αποφάσεις που λήφθηκαν ερήμην τους.