«Το πεδίο εφαρμογής της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους θα αποφασιστεί στο τέλος του προγράμματος» ξεκαθάρισε η Κρ. Λαγκάρντ μιλώντας σε εκδήλωση Ινστιτούτου Bruegel στις Βρυξέλλες για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας σύφμωνα με το Reuters, συμπληρώνοντας πως «οι λεπτομέρειες θα πρέπει να αποφασιστούν εκ των προτέρων». 
 
Σύμφωνα με την επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, «είμαστε ακόμα σε επεξεργασία υπό ποιους όρους θα μπορούσε το Ταμείο να συμμετάσχει στο δανεισμό της χώρας», ωστόσο «δεν είμαστε ακόμη εκεί», ξεκαθαρίζοντας πως οποιοδήποτε δάνειο του ΔΝΤ προς την Ελλάδα θα πρέπει να συμμορφώνεται σε αυστηρές προϋποθέσεις.
 
Η ίδια εξήγησε ότι προκειμένου να μπορεί να προτείνει στο ΔΣ του Ταμείου τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα, πρέπει να υπάρχουν «ικανοποιητικό επίπεδο δέσμευσης» από τους πιστωτές της Ελλάδας για την ελάφρυνση του χρέους. Υπογράμμισε, δε, πως ό,τι αποφασιστεί τώρα πρέπει να ξεπερνά μια γενική λίστα των παρεμβάσεων που έχει ήδη παρουσιαστεί και να υπάρχουν συγκεκριμένα τεχνικά χαρακτηριστικά της ελάφρυνσης.
 
«Όσα έχω δει τις τελευταίες δύο εβδομάδες, δείχνουν πως οδεύουμε προς την σωστή κατάσταση. Είμαστε μόνο στα μισά του δρόμου των συζητήσεων» συμπλήρωσε.

Ερωτηθείσα σχετικά με τις επενδύσεις στην Ελλάδα, η Κρ. Λαγκάρντ ανέφερε πως η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης προκειμένου να επιστρέψουν οι επενδύσεις είναι ο βασικός στόχος του ΔΝΤ.
 
Σε ό,τι αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις αναφέρθηκε στο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων που έχει συσταθεί και σημείωσε πως αναμένεται να τεθεί σε πλήρη λειτουργία προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι για έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις. Συμπλήρωσε, μάλιστα, πως υπάρχουν πολλές δυνατότητες στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων που έχουν υπογραμμιστεί εδώ και επτά χρόνια και εξέφρασε την ελπίδα ότι με λίγη «αποφασιστικότητα» το εν λόγω Ταμείο θα προχωρήσει και θα προσελκύσει επενδυτές.
 
Απαντώντας, τέλος, σε ερώτηση σχετικά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, ανέφερε πως η θέση του ΔΝΤ είναι ότι το επίπεδο «συνεργασίας, ενσωμάτωσης και αποτελεσματικότητας» των συλλογικών συμβάσεων πρέπει να είναι τέτοιο που να υποστηρίζει τη μείωση των ανισοτήτων και να μη δημιουργεί εμπόδια στην «ευελιξία, την προσαρμοστικότητα και τη σύνδεση τους κόστους εργασίας και της παραγωγικότητας» έτσι ώστε να διασφαλίζεται η «πρόοδος».