Στη Χίο, μετά από τις κραυγές περί πατρίδας, θρησκείας και οικονομικού συμφέροντος, είδαν και απόειδαν ότι η παγκόσμια καπιταλιστική μηχανή δεν αντιμετωπίζεται με επιτροπές αγώνα δήθεν πατριωτών που ζητάνε τα δίκια τους καλλιεργώντας συγκαλυμμένα τον νεοναζισμό και έκαναν όπισθεν ολοταχώς, άρχισαν δε να εκμεταλλεύονται τα οικονομικά σημεία των καιρών.
Δεν πέρασαν πολλές μέρες από τότε που αναρωτιόμουνα εδώ, πώς γίνεται να βλέπουν όλοι αυτοί οι πατριώτες κάθε καταστροφική επέλαση (π.χ. ΒΑΠΕ) ως επένδυση και να μη βλέπουν έτσι και το προσφυγικό, που φέρνει τόσο χρήμα ζωντανό και τόσες θέσεις εργασίας μόνιμες στον τόπο, αλλά τελικά, έστω και αργά το είδαν κι αυτό έτσι και άρχισαν σιωπηρά να κάνουν τα πικρά γλυκά και να υποκύπτουν.
Κιχ δεν ακούγεται πια στο νησί. Μια μια οι επιχειρήσεις αρχίζουν να συζητούν με την Ύπατη Αρμοστεία την ενοικίαση των δωματίων τους σε πρόσφυγες και μετανάστες. Ο πρόεδρος των ξενοδόχων, παρόλο που ένα μήνα πριν εξέφρασε την άποψη του ΔΣ να μην νοικιάζουν δωμάτια τα μέλη του συλλόγου τους για τις ανάγκες των προσφύγων, ώστε να μην αλλάξει χαρακτήρα το νησί και από τουριστικό (ο Θεός να το κάνει) γίνει πια και τυπικά προσφυγικό, ο ίδιος διέθεσε δύο από τα δωμάτιά του αφιλοκερδώς για διαμονή και ξεχειμώνιασμα προσφυγικών οικογενειών, γιατί, είπε, εκτός πρόεδρος των ξενοδόχων είναι και άνθρωπος. Η κοινωνία έχει ησυχάσει, οι οπαδοί της βίας έχουν στριμωχτεί και δεν κουνάνε πια, προφανώς και λόγω της κοινωνικής απαίτησης για ενεργοποίηση επιτέλους της αστυνομίας εναντίον τους και της μη κάλυψής τους, και το νησί δείχνει να επανέρχεται σε φυσιολογικούς ρυθμούς.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο γιγαντισμός φέρνει προβλήματα σε κάθε έκφανσή του. Μεγάλες δομές θα είναι πάντα προβληματικές. Μόνον αν κατορθωθεί να φιλοξενηθούν οι άνθρωποι αυτοί σε σπίτια και σε καταλύματα και να μπουν στην κοινωνία, μόνο τότε θα σταματήσουν να εγείρονται ζητήματα και να δημιουργούνται πάσης φύσεως κοινωνικά προβλήματα, που οδηγούν σε λογικές και πρακτικές άλλων εποχών και ευνοούν τους αμόρφωτους θρασύδειλους νεοναζί, είτε με τη μορφή χρυσαυγιτών που προβαίνουν σε δολοφονικές ενέργειες, είτε ευυπόληπτων επιχειρηματιών και πολιτών που συστήνουν επιτροπές αγώνα.
ΥΓ: Την ώρα που έγραφα αυτό το άρθρο ήρθε στο μέηλ μου η ανακοίνωση της Πρωτοβουλία κατοίκων Σπίνας, Φλωρίων, Παλαιών Ρουμάτων και Σέμπρωνα-ΑΠΟΠΗΓΑΔΙ. Αυτές είναι επιτροπές αγώνα για την πατρίδα και την αξιοπρέπεια:
Στις 6 Δεκέμβρη 2016 έκλεισε στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Χανίων ο επταετής κύκλος διώξεων σε βάρος των αγωνιστών που εναντιώθηκαν στην εγκατάσταση των ΒΑΠΕ στα ψηλά βουνά του Αποπηγαδιού και που διώχθηκαν με σειρά δικών (πάνω από 10-χάσαμε τον λογαριασμό!).
Οι κατηγορίες της εταιρείας, για εκφοβισμό και τρομοκράτηση, κατέπεσαν όλες παταγωδώς στα ακροατήρια.
Ο αγώνας μας αποτέλεσε το βότσαλο στα λιμνάζοντα νερά της απάθειας και του εφησυχασμού και προκάλεσε κυματισμούς σε όλη την Κρήτη αλλά κυρίως στις συνειδήσεις των απλών ανθρώπων που υπερασπίζονται αξίες αρχέγονες, μνήμες και κυρίως το βίωμα της Αντίστασης. Στους δύσκολους και παράξενους καιρούς της κρίσης αναδείχτηκε, με τις κινητοποιήσεις μας, σε ένα σημείο αναφοράς. Ένα υπόδειγμα αγώνα με αξιοπρέπεια για την αξιοπρέπεια.
Ευχαριστούμε από καρδιάς το δικηγόρο μας Νίκο Τζάρα και όλους όσους μας συμπαραστάθηκαν στο δίκαιο -μακροχρόνιο- αγώνα μας.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.
Πρωτοβουλία κατοίκων Σπίνας, Φλωρίων, Παλαιών Ρουμάτων και Σέμπρωνα-ΑΠΟΠΗΓΑΔΙ