Στο απόρρητο τηλεγράφημα με ημερομηνία 16 Ιουλίου 2015 που δημοσιεύει η Καθημερινή, ο Έλληνας πρέσβης στην Ουάσινγκτον, Χρήστος Παναγόπουλος, κάνει έναν απολογισμό της συνεργασίας Ουάσινγκτον-Αθήνας. Όπως προκύπτει, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, συμβούλευε την ελληνική κυβέρνηση να αποφύγει την μετωπική σύγκρουση με το Βερολίνο καθώς υπήρχε ο φόβος κατάρρευσης της Ευρωζώνης.

Οι παραινέσεις από τις Η.Π.Α. ήταν για «δημιουργία ευρύτερων συμμαχιών με λοιπές ευρωπαϊκές χώρες, ήτοι Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ιταλία, Αυστρία, οι οποίες έπρεπε να πειστούν για την αποφασιστικότητα της Αθήνας να προχωρήσει στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, προκειμένου με τη σειρά τους να προσφέρουν τη στήριξή τους έναντι της Γερμανίας». Εκ του αποτελέσματος, προκύπτει ότι αυτή ήταν η τακτική που εφαρμόστηκε από την ελληνική κυβέρνηση, καθώς στη σύνοδο της 12ης Ιουλίου, οι παραπάνω χώρες στήριξαν τις ελληνικές θέσεις.

Στο τηλεγράφημα, αναφέρεται ακόμη ότι «η στρατηγική της Ουάσιγκτον είχε δύο πτυχές: την ανάδειξη της σημασίας του γεωπολιτικού ρόλου της Ελλάδας και τις συνεχείς αναφορές περί αναπροσαρμογής του χρέους» ενώ «όσον αφορά τη συζήτηση περί χρέους, επιβοηθητικά κρίνεται ότι κινήθηκε το ΔΝΤ, προφανώς κατόπιν σχετικής αμερικανικής παραίνεσης». Ο έλληνας πρέσβης, αναφέρει ότι «η αμερικανική πλευρά αναμένει βήματα της ελληνικής πλευράς, επί τη βάσει των ήδη συμπεφωνημένων».

Ο κ. Παναγόπουλος, παρουσιάζεται ικανοποιημένος από την συνεργασία των δύο πλευρών, στην οποία είχαν εμπλακεί ο Λευκός Οίκος, κορυφαία στελέχη του υπουργείου Οικονομικών των Η.Π.Α., παράγοντες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αλλά και στελέχη του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας των Η.Π.Α.

Τέλος, χαρακτηριστικό της τακτικής των Ηνωμένων Πολιτειών είναι το σημείο όπου αναφέρεται ότι «από οικονομία συζήτησης προκύπτει πως η αμερικανική πλευρά έχει μάλλον πειστεί ότι θα ήταν λανθασμένη κίνηση να επιδιώξει, κατά την παρούσα συγκυρία, (να) μεταβάλει (τη) γερμανική στάση και συγκεκριμένα (τη) “φιλοσοφική-θεολογική” προσέγγιση (του) κ. Σόιμπλε, (η) οποία εδράζεται στη συλλογιστική ότι προκειμένου (να) παραμείνει (η) Ευρωζώνη ανταγωνιστική σε παγκόσμιο επίπεδο και (το) ευρώ ως νόμισμα ισχυρό, κρίνεται απαραίτητη η υλοποίηση σκληρών μέτρων και όχι συμβιβασμοί» καθώς «προσεγγίζουν (τη) θέση αυτή υπό διαφορετικό πρίσμα, θεωρώντας ότι για να είναι πειστική (η) Ευρωζώνη (θα) πρέπει να παραμείνει αρραγής».

Σελίδα από το σχετικό τηλεγράφημα (όπως το δημοσίευσε η Καθημερινή):