Παραθέτουμε μια «Ανοικτή Επιστολή προς Υπουργούς Παιδείας και Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης από Αντιπρυτάνεις, Κοσμήτορες και Προέδρους Τμημάτων του ΕΚΠΑ για την καταρράκωση του κύρους και τη συρρίκνωση του Ιδρύματος», που αναρτήθηκε στον δικτυακό τόπο του ΕΚΠΑ, καθώς και το τελευταίο Δελτίο Τύπου των απεργών εργαζόμενων του ιδρύματος.

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Αθήνα, 23 Οκτωβρίου 2013
 
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ Παιδείας και Θρησκευμάτων,
 
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης,
 
Με αγωνία παρακολουθούμε την καθημερινή πλέον καταρράκωση του κύρους και τη συρρίκνωση του Πανεπιστημίου μας. Θλιβόμαστε βαθειά για τους φοιτητές μας και ιδιαίτερα για τους νεοεισερχόμενους, για τους συναδέλφους μας και για τους διοικητικούς συνεργάτες μας. Είναι προφανές ότι το
Πανεπιστήμιό μας δεν θα είναι σε θέση να εκπληρώσει την αποστολή του αν αφαιρεθούν, με τον τρόπο που προωθείται, 498 διοικητικοί υπάλληλοί του από τους 1.316 που διαθέτει συνολικά. Είναι εξαιρετικά επείγον να εξευρεθεί ρεαλιστική λύση στο θέμα αυτό. Επείγουσα όμως είναι και η εγγραφή των
πρωτοετών φοιτητών, η έναρξη του διδακτικού έργου και η διεκπεραίωση κρίσιμων για το ίδρυμα θεμάτων οικονομικής φύσης, προβλήματα τα οποία το Πανεπιστήμιό μας πρέπει άμεσα και επιτακτικά να αντιμετωπίσει.
 
Όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς θα πρέπει, προς όφελος του Πανεπιστημίου και του δημοσίου συμφέροντος γενικότερα, να βρουν διαύλους συνεννόησης και διαλόγου και να προχωρήσουν στους αναγκαίους συμβιβασμούς για τη διαθεσιμότητα του διοικητικού  προσωπικού, χωρίς δογματισμούς και προσφυγή σε εύκολες, αλλά καταστροφικές επιλογές. Συνεπώς:
 
Α. Ζητούμε στο διάλογο αυτό να ληφθούν υπόψη κριτήρια τα οποία βασίζονται σε πραγματικά στοιχεία, όπως:
α) Ο αριθμός των διοικητικών υπαλλήλων οι οποίοι σήμερα είναι αποσπασμένοι σε διάφορους άλλους δημόσιους φορείς, όπως υπουργεία, οργανισμούς, άλλες βαθμίδες της εκπαίδευσης και επομένως δεν υπηρετούν στο ΕΚΠΑ, ενώ συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο των υπαλλήλων του. Οι υπάλληλοι αυτοί θα μπορούσαν να ενταχθούν, μέσω της κινητικότητας, στους φορείς όπου υπηρετούν.
β) Ο αριθμός των διοικητικών υπαλλήλων οι οποίοι τελούν σε άδεια άνευ αποδοχών πλην όμως εργάζονται σταθερά σε άλλους ιδιωτικούς φορείς και επομένως δεν υπηρετούν στο ΕΚΠΑ, ενώ συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο των υπαλλήλων του.
γ) Ο αριθμός των διοικητικών υπαλλήλων οι οποίοι υπηρετούν σε φορείς που δεν έχουν σχέση ή έχουν έμμεση μόνο σχέση με το Πανεπιστήμιο, ενώ συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο των υπαλλήλων του. Οι υπάλληλοι αυτοί θα μπορούσαν να ενταχθούν, μέσω της κινητικότητας, στους φορείς όπου ήδη
υπηρετούν.
δ) Οι διοικητικοί υπάλληλοι για τους οποίους θα επιβεβαιωθεί ότι αδικαιολόγητα δεν εμφανίζονται στην υπηρεσία τους και επομένως, στην πραγματικότητα έχουν παύσει να υπηρετούν στο ΕΚΠΑ, ενώ συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο των υπαλλήλων του.
ε) Οι διοικητικοί υπάλληλοι οι οποίοι τελούν σε καθεστώς πειθαρχικής δίωξης για σοβαρά παραπτώματα.
στ) Ο αριθμός των διοικητικών υπαλλήλων οι οποίοι ουσιαστικά απασχολούνται με καθήκοντα που δεν αφορούν αμιγώς το διοικητικό έργο και ο νόμος τους δίνει το δικαίωμα να ενταχθούν σε άλλη κατηγορία προσωπικού. Οι υπάλληλοι αυτοί δεν θα πρέπει να προσμετρώνται στον αριθμό των
διοικητικών υπαλλήλων.
ζ) Οι διοικητικοί υπάλληλοι οι οποίοι συνταξιοδοτούνται μέχρι τέλους του 2013, του 2014 και του 2015, για τους οποίους θα μπορούσε νομοθετικά να ρυθμιστεί η δυνατότητα του ΕΚΠΑ, από ιδίους πόρους, να τους καταβάλει τη διαφορά μισθού, αν τεθούν σε διαθεσιμότητα, με χορήγηση εξαγοράς
συνταξιοδοτικού δικαιώματος για τα χρόνια αυτά.
 
Οι διοικητικοί υπάλληλοι που εντάσσονται στις παραπάνω κατηγορίες υπολογίζεται ότι αριθμούν περί τους 400.
 
Β. Καλούμε το Υπουργείο Παιδείας:
α) να αιτιολογήσει την επιλογή του να εντάξει το ΕΚΠΑ στη διαδικασία διαθεσιμότητας και μάλιστα σε τόσο υπερβολικό βαθμό και να εκθέσει τα κριτήρια για την επιλογή των συγκεκριμένων κατηγοριών και αριθμών διοικητικών υπαλλήλων που ζητά να περιληφθούν σε αυτή,
β) να μην επιμείνει σε λύσεις «οριζόντιας» περικοπής διοικητικών υπαλλήλων, οι οποίες θα επιφέρουν μη αναστρέψιμες και σοβαρές βλάβες για το ίδρυμα,
γ) να παράσχει επιπλέον χρόνο διαλόγου, με αναστολή της εφαρμογής των μέτρων για μικρό διάστημα, διότι τώρα προέχει η άμεση και ομαλή επαναλειτουργία του Πανεπιστημίου,
δ) να αποφύγει πολιτικές αυταρχικών λύσεων, σεβόμενο το δικαίωμα απεργίας των εργαζομένων και απέχοντας από την απειλή επιβολής κυρώσεων αμφιβόλου συνταγματικότητας,
ε) να αναθεωρήσει τον υπερβολικά μεγάλο αριθμό διοικητικών υπαλλήλων που εντάσσονται στη διαθεσιμότητα (περίπου το 40%), αν τελικά αυτή αιτιολογηθεί, και να υιοθετήσει τα κριτήρια που  προαναφέρθηκαν, λαμβάνοντας μέριμνα για όσους υπαλλήλους του υπηρετούν σε άλλους
φορείς, να ενταχθούν, μέσω της κινητικότητας, στους φορείς αυτούς, καθώς και για όσους υπαλλήλους του συνταξιοδοτούνται μέχρι το 2015 να εφαρμοστούν οι όροι που αναφέραμε.
 
Θεόδωρος Λιακάκος (Αντιπρύτανης), Θωμάς Σφηκόπουλος (Αντιπρύτανης), Μάριος Μπέζγος (Κοσμήτωρ Θεολογικής Σχολής), Μιχαήλ Τσινισιζέλης (Κοσμήτωρ Σχολής (πρώην Ν.Ο.Π.Ε.), Θεόδωρος Φορτσάκης (Πρόεδρος Τμήματος Νομικής), Χαράλαμπος Χρυσανθάκης (Πρόεδρος Τμήματος
Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης), Βελουδία Σιδέρη Παπαδοπούλου (Πρόεδρος Τμήματος Θεολογίας), Απόστολος Νικολαΐδης (Αναπληρωτής Πρόεδρος Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας), Γεώργιος Βουγιουκλάκης (Αναπληρωτής Πρόεδρος Τμήματος Οδοντιατρικής), Γεράσιμος Μπονάτσος (Πρόεδρος Τμήματος Νοσηλευτικής), Αλέξιος Λέανδρος Σκαλτσούνης (Πρόεδρος Τμήματος Φαρμακευτικής), Νικόλαος Μαλιάρας (Πρόεδρος Τμήματος Μουσικών Σπουδών), Γεώργιος Τόμπρας
(Πρόεδρος Τμήματος Φυσικής), Ιωάννης Εμμανουήλ (Πρόεδρος Τμήματος Μαθηματικών), Αντώνιος Καλοκαιρινός (Πρόεδρος Τμήματος Χημείας), Μιχαήλ Σταματάκης (Πρόεδρος Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος), Ιωάννης  Σταυρακάκης (Πρόεδρος Τμήματος Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών), Κωνσταντίνος Δημητρακόπουλος (Πρόεδρος Τμήματος Μ.Ι.Θ.Ε.).
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
 
Απογραφή διοικητικών υπαλλήλων ΑΕΙ
Τα ΟΧΙ που εκβιαστικά έγιναν ΝΑΙ
 
Οι διοικητικοί υπάλληλοι των ΑΕΙ, βρισκόμαστε στην 8η εβδομάδα απεργίας. Πριν λίγες ημέρες βρεθήκαμε αντιμέτωποι με ένα δίλημμα «να απογραφώ ή όχι». Μέχρι και μία ημέρα πριν την ψήφιση της τροπολογίας στη Βουλή, κατατέθηκαν πολλά «ΟΧΙ» με τη μορφή υπεύθυνων δηλώσεων μη συμμετοχής στην απογραφή, οι οποίες και διαβιβάστηκαν στο Υπουργείο Παιδείας. Όπου έγινε απόπειρα να καταγραφεί η αυθόρμητη διάθεση του κλάδου απέναντι στον  εκβιασμό των απολύσεων, τα ποσοστά ήταν συντριπτικά (620 δηλώσεις μη απογραφής στο ΕΚΠΑ και 180 στο ΕΜΠ).
 
Δυστυχώς, τα πολιτικά παιχνίδια, οι ψυχολογικοί εκβιασμοί  και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία οδήγησε ένα μεγάλο μέρος των συναδέλφων να απογραφούν, χωρίς ουσιαστικά τη θέλησή τους. Τελικά περίπου 300 είπαν ΟΧΙ. Αρνήθηκαν να μπούνε στη μηχανή παραγωγής άνεργων, μίζερων, εξαθλιωμένων συνειδήσεων. Αρνήθηκαν να γίνουν συνένοχοι στην επιχείρηση διάλυσης του δημόσιου πανεπιστημίου.
 
Τα ΜΜΕ όπως ήταν φυσικά αναμενόμενο έσπευσαν να ενημερώσουν την κοινωνία για το πόσο πολύ πέτυχε η εκβιαστική μέθοδος του Υπουργείου για αυτό-απογραφή, βγάζοντας στον τάκο «τα κακά 268 παιδιά» που δεν απογράφησαν, τα οποία σύμφωνα με τα σχετικά δημοσιεύματα τίθενται αυτόματα και μαγικά σε αργία, χωρίς να μεσολαβήσει καμία άλλη διαδικασία. 
 
Αυτό που ενόχλησε τον κρατικό μηχανισμό από την αρχή της απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων στα ΑΕΙ, ήταν η ενότητα και η διάρκεια. Το ότι μέρα με τη μέρα όλο και περισσότεροι έμπαιναν ενεργά στον αγώνα. Το ότι ώρα με την ώρα η συνένωση με άλλα αγωνιζόμενα μέτωπα γίνονταν όλο και μεγαλύτερη. Αυτή την ενότητα θέλησε να σπάσει και δυστυχώς βρήκε πρόσφορο έδαφος στην συνδικαλιστική γραφειοκρατία να το κάνει ως ένα βαθμό.
 
Αυτό όμως που μάλλον αγνοεί ο κρατικός μηχανισμός είναι πως τα ΝΑΙ που κατατέθηκαν στην πλατφόρμα δεν είναι και συνειδησιακά ΝΑΙ, αλλιώς η απεργία θα σταματούσε την προηγούμενη εβδομάδα ακριβώς μετά την απογραφή. Η απεργία όχι μόνο δεν σταμάτησε αλλά συνεχίζει με νέα πενθήμερη. 
 
Αυτός ο αγώνας ξεκίνησε ενωμένος και θα τελειώσει ενωμένος όσο και αν αυτό αντιτίθεται στην πάγια τακτική της κυβέρνησης για διάσπαση των μετώπων των αγωνιζόμενων κλάδων. Δυστυχώς για το Υπουργείο και την κυβέρνηση, δεν είμαστε μόνο 268. Είμαστε πολλοί παραπάνω. Όχι μόνο μέσα στα πανεπιστήμια αλλά και έξω στην κοινωνία. Είμαστε όλα αυτά τα κομμάτια που έγιναν ένα, στη διάρκεια αυτού του μακροχρόνιου και δύσκολου αγώνα. 
 
 
Είμαστε όλα αυτά τα κομμάτια που λέμε
ΟΧΙ στις απολύσεις, ΟΧΙ στις επιταγές της κυβέρνησης, 
ΟΧΙ στη λεηλασία και απαξίωση της εργασίας και της ζωής μας.
Είμαστε όλα αυτά τα κομμάτια που λέμε
ΝΑΙ στην Αντίσταση. ΝΑΙ στην Ανυπακοή. ΝΑΙ στην Ανατροπή.
 
 Απεργιακή Επιτροπή Παν/μίου Αθηνών