Τον τελευταίο διάστημα βλέπουμε μετόχους τηλεοπτικών σταθμών, πρώην διευθυντικά στελέχη της ΕΡΤ να καλούνται να δώσουν εξηγήσεις σε ανακριτές. Ταυτόχρονα διαπιστώνουμε πως άλλοι επιχειρηματίες από το χώρο των ΜΜΕ φρόντισαν να πτωχεύσουν τις επιχειρήσεις τους, αφού πρώτα είχαν μεταφέρει τα προσωπικά τους περιουσιακά στοιχεία. Και ταυτόχρονα μικρούς, μεσαίους και μεγάλους εκδότες με λογαριασμούς στο εξωτερικό.
Την ίδια ώρα η ανεργία στα ΜΜΕ είναι σε πρωτοφανή επίπεδα, έχουν καταργηθεί οι συλλογικές συμβάσεις, οι μισθοί φθίνουν κι άλλο, και ταυτόχρονα διαλύεται το ταμείο των δημοσιογράφων. Όλα αυτά γίνονται αποδεκτά χωρίς σχεδόν καμία αντίδραση.
«Τα χέρια είναι κάτω» και οι εργαζόμενοι περιμένουν προφανώς, κάποιον από άλλο Πλανήτη να δώσει τη λύση. Μια πειστική απάντηση πρέπει να δοθεί. Κι αυτή δεν μπορεί να είναι διαφορετική από την αποκατάσταση των θυμάτων. Δεν είναι δυνατόν οι εργαζόμενοι να πετιούνται στο καλάθι των άχρηστων, και να μην λαμβάνουν ούτε καν τις αποζημιώσεις τους, από την όποια εργοδοσία. Εδώ πρέπει να ανοιχτούν προσωπικοί και συγγενικοί τραπεζικοί λογαριασμοί, πρέπει να πουληθούν, όπου υπάρχουν περιουσιακά στοιχεία από τη στιγμή που οι ιδιοκτήτες του έχουν εξαφανιστεί.
Η δημοσιογραφική έρευνα δείχνει πως λεφτά, στο εξωτερικό, υπάρχουν. Σε αυτή την καταστροφή, ο πλέον αδύναμος κρίκος είναι οι εργαζόμενοι. Η νομοθεσία επιτρέπει στο ΙΚΑ, την εφορία και γενικά το κράτος να εισπράξει τις οφειλές. Στην περίπτωση των εργαζομένων θέτει τεράστια νομικά εμπόδια, όπως η προσφυγή στο άρθρο 99, όπου οι εργαζόμενοι μετατρέπονται σε προμηθευτές και περιμένουν αν και πότε θα κουρευτούν οι αμοιβές τους. Ταυτόχρονα για τα πρόσωπα που διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα, και βαρύνονται με σοβαρές κατηγορίες, η διαδικασία πρέπει να είναι ίδια.
Πρέπει να ανοίξουν οι προσωπικοί λογαριασμοί των ιδίων, των συγγενικών τους προσώπων και των συνεργατών τους, οι οποίοι απλώς τώρα φροντίζουν να είναι αόρατοι. Αν διαπιστωθεί πως πέρα από τους τεράστιους μισθούς που λάμβαναν είχαν χρήματα που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν, η επιστροφή τους και η πολυετής φυλάκιση πρέπει να είναι κάτι δεν θα μπορεί να αποκλειστεί. Το επόμενο βήμα είναι ο έλεγχος στις ίδιες τις τράπεζες. Οφείλουν να εξηγήσουν το καθεστώς παραχώρησης των δανείων τους στις εταιρείες ΜΜΕ. Αν κριθεί πως αυτά είναι επαχθή και δίνονταν με όρους όχι οικονομικούς, αλλά συναλλαγής, θα πρέπει να ακυρωθούν με ποινικές συνέπειες και για τα δύο μέρη. Υπάρχει και η υπόθεση της εισαγωγής των εταιρειών στο χρηματιστήριο και της διάθεσης των κεφαλαίων που πήραν από τον κόσμο. Οι μάνατζερ πρέπει να εξηγήσουν που πήγαν όλα αυτά και να ανοίξουν τους λογαριασμούς τους.
Πηγή: ΠΡΙΝ, στήλη Πίσω από τις κάμερες