Αναλυτικά:
Η Ημέρα της Γυναίκας δεν είναι άλλη μια επέτειος ή μια γιορτή.
Είναι μια μέρα διεκδίκησης και αγώνα.
Γιατί οι έμφυλες διακρίσεις, η πατριαρχία και τα σεξιστικά στερεότυπα είναι ακόμα βαθιά ριζωμένα στην ελληνική κοινωνία.
Και δυστυχώς, το βλέπουμε παντού και καθημερινά
Στον εργασιακό τομέα, όπου οι Ελληνίδες αμείβονται με 16,5% χαμηλότερο μισθό από τους άνδρες για ίση εργασία. Και, που, σαν να μην έφτανε αυτό, αναλαμβάνουν να καλύψουν τα κενά ενός κοινωνικού κράτους, που διαρκώς συρρικνώνεται από τις δεξιές πολιτικές της ΝΔ.
Στο πεδίο των δικαιωμάτων, όπου κατακτήσεις και δικαιώματα δεκαετιών, όπως αυτό της αυτοδιάθεσης του γυναικείου σώματος, απειλούνται ανοιχτά, από την επέλαση του τραμπισμού, της ακροδεξιάς και της συντήρησης.
Την ώρα, μάλιστα, που αυξάνεται διαρκώς η βία κατά των γυναικών και η ενδοοικογενειακή βία. Με την κυβέρνηση της ΝΔ να αρνείται πεισματικά την αναγνώριση της γυναικοκτονίας ως διακριτού ποινικού αδικήματος, που εδώ και χρόνια την προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με σειρά τροπολογιών στη Βουλή.
Αλλά και στο δημόσιο λόγο, συνεχίζουν να ακούγονται και να γράφονται ανατριχιαστικά και απαράδεκτα σχόλια, για το πώς «δικαιούται» και πώς «πρέπει» να μιλά, να ντύνεται, να συμπεριφέρεται μια γυναίκα.
Για αυτό, σήμερα, όπως και κάθε μέρα, είναι αναγκαίος ο συλλογικός αγώνας για τη διεκδίκηση ζητημάτων που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα.
Για την Ισότητα στην εργασία, για την έμπρακτη και ουσιαστική αντιμετώπιση της έμφυλης βίας, για την εξάλειψη του σεξισμού και των διακρίσεων. Αλλά και για ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος και κράτος Πρόνοιας.
Για έναν κόσμο χωρίς προκαταλήψεις και ανισότητες, για μια κοινωνία όπου κάθε γυναίκα να μπορεί να αποφασίζει ελεύθερα για τη ζωή της και να πραγματοποιεί τα όνειρά της.