Το σχέδιο των εκπροσώπων της ΕΚΤ, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Eurogroup, αναμένεται να παρουσιαστεί στις 25 και 26 Ιουνίου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, χωρίς ωστόσο να έχει πάρει ακόμα τελική μορφή.
 
«Η οικονομική και νομισματική ένωση είναι σαν μια πριν από χρόνια μισοτελειωμένη οικοδομή. Με τον ερχομό της καταιγίδας χρειάσθηκε επειγόντως να ενισχυθούν οι τοίχοι και η σκεπή της. Σήμερα είναι καιρός να ενισχυθούν και τα θεμέλιά της», διαπιστώνουν και προτείνουν:
 
  • Από την 1η Ιουλίου του 2015 έως την 30η Ιουνίου του 2017, να γίνει η όσο το δυνατόν καλύτερη χρήση της υφιστάμενης ευρωπαϊκής νομοθεσίας, με συντονισμό των οικονομικών πολιτικών και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας στην ευρωζώνη.
  • Από την 1η Ιουλίου του 2017 έως τις 30 Ιουνίου του 2019, η ευρωζώνη θα πρέπει να προχωρήσει σε βάθος την ολοκλήρωσή της με αλλαγή των Συνθηκών εφ' όσον κριθεί αναγκαίο.
Στο «σχέδιο των τεσσάρων» φέρεται να προτείνονται περαιτέρω δεσμεύσεις γύρω από τα κριτήρια Μάαστριχτ πριν από την ένταξη μιας χώρας στην Ευρωζώνη. Επίσης, ως «σταθεροποιητικά στοιχεία» που θα μπορούσαν να μοιάσουν με έναν εμβρυακό ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, προτείνουν ένα ασφαλιστικό σύστημα για τις αποζημιώσεις ανεργίας στις χώρες της Ευρωζώνης.
 
Ταυτόχρονα παρατίθενται ιδέες για τη διευκόλυνση της διασυνοριακής εργασίας, την καλύτερη αναγνώριση των διπλωμάτων, για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, αλλά και για την ευκολότερη πρόσβαση στις δημόσιες θέσεις, υπαλλήλων με εθνικότητα από άλλες χώρες της ευρωζώνης.
 
Η θητεία του προέδρου της ευρωζώνης προτείνεται  να επιμηκυνθεί για όλη τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής περιόδου και όχι κατά το ήμισυ που ισχύει σήμερα.
«Πρόκειται για ιδέες που δεν είναι ούτε καινούργιες ούτε επαναστατικές» σχολιάζει η εφημερίδα Le Monde και αναφέρεται σε σχετική πρόταση του Χέρμαν βαν Ρόμπεϊ, προκατόχου του Ντόναλντ Τουσκ, ή ακόμη σε πρόταση του Βερολίνου το 2012 γύρω από την ανταγωνιστικότητα των χωρών μελών, που απορρίφθηκε από τους εταίρους.