του Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη

Η απόφαση του Λευκού Οίκου να αποκλείσει τη Κούβα, τη Βενεζουέλα και τη Νικαράγουα, από τη Σύνοδος Κορυφής της Αμερικής, που θα διεξαχθεί στο Λος Άντζελες στις 6 Ιουνίου, έχει προκαλέσει αντιδράσεις σε μια σειρά αμερικάνικες χώρες. Δεν είναι μόνο οι αριστερές κυβερνήσεις του Μεξικού, της Αργεντινής, της Βολιβίας και της Ονδούρας, αλλά και συντηρητικές κυβερνήσεις, όπως της Γουατεμάλας, για την οποία παραμένει αμφίβολο αν θα παραστεί στο ανώτατο επίπεδο, καθώς και πολλών κρατών της Καραϊβικής, που δήλωσαν επίσης ότι δεν θα παραβρεθούν ή θα στείλουν αντιπροσωπείες χαμηλότερου προφίλ. Όπως σημειώνει ο Τζον Κερκ, ομότιμος Καθηγητής Λατινικών Αμερικανικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Νταλχάουζι του Καναδά, στο Αλ Τζαζίρα, σε μια σύνοδο κορυφής που στοχεύει να «βελτιώσει δραματικά την αντιμετώπιση της πανδημίας», φαίνεται παράξενο να αποκλειστεί η Κούβα – η μόνη χώρα στη Λατινική Αμερική που έχει αναπτύξει τα δικά της εμβόλια για τον COVID, που έχει στείλει χιλιάδες επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου στο εξωτερικό για να βοηθήσουν τους ανθρώπους κατά τη διάρκεια της πανδημίας και να έχει εμβολιάσει πλήρως το 96% του πληθυσμού. Η Νικαράγουα και η Βενεζουέλα είναι δύο χώρες που έχουν αντιμετωπίσει ανέλπιστα καλά την υγειονομική απειλή, παρότι αμφότερες υφίστανται τα εξοντωτικά, μονομερή, καταναγκαστικά μέτρα της Ουάσιγκτον.

Παρά την οπλοποίηση των κατηγοριών περί «παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων», που χρησιμοποιούνται από την Ουάσιγκτον, για να επιβάλλουν υβριδικό πόλεμο κατά των σοσιαλιστικών και αντιιμπεριαλιστικών κυβερνήσεων, η πρόφαση είναι υποκριτική. Στην Κολομβία, στενό σύμμαχο των ΗΠΑ, 138 ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα δολοφονήθηκαν το 2021. Η ακροδεξιά κυβέρνηση Μπολσονάρο κατηγορείται για γενοκτονία σε βάρος των ιθαγενών πληθυσμών της Βραζιλίας και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας για την εγκληματική διαχείριση της πανδημία, ενώ -όπως ο Τράμπ το 2020- έχει απειλήσει με πραξικόπημα σε περίπτωση που χάσει τις εκλογές από τον αριστερό υποψήφιο Λούλα Σίλβα. Η απουσία του Μεξικανού προέδρου Αντρές Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ αποτελεί «αγκάθι» για τις ΗΠΑ, που θα ήθελαν να βάλουν στο τραπέζι την παράτυπη μετανάστευση προς τα σύνορά τους. Η Ουάσιγκτον διοργανώνει τη σύνοδο, σε μια στιγμή, που -μετά και την ταπεινωτική ήττα στο Αφγανιστάν- θα ήθελε να επαναεπιβεβαιώσει την εξουσία στην «πίσω αυλή» της, χρησιμοποιώντας το πολιτιστικό της κεφάλαιο για να βρει υποστήριξη στις κυρώσεις κατά της Ρωσία και στον αποκλεισμό της οικονομικής συνεργασίας της Κίνας με τον Παγκόσμιο Νότο.

Η Σύνοδος Κορυφής της Αμερικής διοργανώνεται από τον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών (OAS) και πραγματοποιείται περίπου κάθε τρία χρόνια. Κατά τη διάρκεια της εναρκτήριας συνάντησης στο Μαϊάμι το 1994, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον ανακοίνωσε ένα φιλόδοξο σχέδιο για τη δημιουργία μιας ζώνης ελεύθερων συναλλαγών που θα είχε μειώσει ή εξαλείψει τα εμπορικά εμπόδια σε μεγάλο μέρος της περιοχής. Ωστόσο, ο Νταν Ρεστρέπο, ανώτερος συνεργάτης στο Κέντρο Αμερικανικής Προόδου, κάνει ανοιχτά λόγο στο Λος Άντζελες Τάιμς, για την αποτυχία της Συνόδου, η οποία «αρχικά οραματίστηκε ως όχημα για την προώθηση των συμφερόντων των ΗΠΑ στην Αμερική», αλλά κατέληξε «ένα μοιραία ελαττωματικό φόρουμ που δεν εξυπηρετεί τον σκοπό του και περιορίζει την εστιασμένη προσοχή της χώρας μας στους πλησιέστερους γείτονές της σε μια εκδήλωση κάθε τρία χρόνια». Οι λαοί της Αμερικής γυρίζουν την πλάτη στη Σύνοδο Κορυφής της Αμερικής, αφού προηγουμένως αμφισβήτησαν έντονα το ρόλο του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών, για το ρόλο του ως μια περιφερειακή ολοκλήρωση, που εξυπηρετεί τα σχέδια της Ουάσιγκτον και των συντηρητικών κυβερνήσεων της περιοχής. 

Τα έθνη της Λατινικής Αμερικής αντιτίθενται στον εξαιρετισμό των ΗΠΑ

Σε διαφορετικό κλίμα πραγματοποιήθηκε η Σύνοδος Κορυφής Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων της Μπολιβαριανής Συμμαχίας για τους Λαούς της δικής μας Αμερικής-Συνθήκη Εμπορίου των Λαών (ALBA-TCP), στην Αβάνα, πρωτεύουσα της Κούβας. Εκεί, ο Κουβανός πρόεδρος, Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ, επιβεβαίωσε τη δέσμευση της χώρας του για την ενότητα και την ολοκλήρωση των εθνών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, απέναντι στην πολιτική διχασμού των Ηνωμένων Πολιτειών, τονίζοντας ότι είναι απαραίτητο να διατηρηθεί μια σταθερή και αρθρωμένη φωνή για τη βιώσιμη ανάπτυξη και την υπεράσπιση της κυριαρχίας στην περιοχή.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες εκμεταλλεύονται την ιδιότητά τους ως οικοδεσπότες σε αυτό το φόρουμ για να περιορίσουν τη συμμετοχή χωρών που έχουν πολλά να συνεισφέρουν στην εκδήλωση, παρατήρησε σχετικά με τον αποκλεισμό της Κούβας, της Βενεζουέλας και της Νικαράγουας από τη σύνοδο του Λος Άντζελες, ενώ έχουν «καταβάλλει έντονες προσπάθειες και έχει ασκήσει βάναυσες πιέσεις για να αποστρατεύσει τα δίκαια και σταθερά αιτήματα της πλειονότητας των χωρών της περιοχής ότι η Σύνοδος Κορυφής πρέπει να είναι χωρίς αποκλεισμούς». Ο Μιγκέλ Ντίας υπενθύμισε ότι τα επιτεύγματα της Κούβας στην αντιμετώπιση της πανδημίας Covid-19, τα οποία υποστηρίχθηκαν από το υγειονομικό προσωπικό και τους επιστήμονες της, οι οποίοι ανέπτυξαν τα δικά τους εμβόλια και φάρμακα, τέθηκαν στην υπηρεσία των χωρών της ALBA-TCP. Η περιφερειακή ολοκλήρωση, που ιδρύθηκε το 2004 με πρωτοβουλία των Φιντέλ Κάστρο και Ούγκο Τσάβες, αποτελείται επίσης από τη Νικαράγουα, τη Βολιβία, τον Άγιο Βικέντιο και τις Γρεναδίνες, τη Γρενάδα, τη Δομίνικα, την Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, τον Άγιος Χριστόφορος και Νέβις και την Αγία Λουκία, με διακηρυγμένους στόχους την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού μέσω μηχανισμών αλληλεγγύης, συνεργασίας και συμπληρωματικότητας είναι μεταξύ των ιδρυτικών της σκοπών. Ο γενικός γραμματέας του μπλοκ Σάσα Λιορέντι είπε πρόσφατα στην Prensa Latina ότι η ALBA-TCP αναζωογονείται στους νέους αγώνες για έναν καλύτερο κόσμο και ενάντια στον ηγεμονισμό των ΗΠΑ.

Ο πρόεδρος της Μπολιβριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας χαιρέτισε το «πνεύμα του διαλόγου μεταξύ ίσων, όπως είναι το πνεύμα που μας κινεί στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική», οι οποίοι «είναι ικανοί να συζητήσουν ειλικρινά όλα τα θέματα περιφερειακής και υποπεριφερειακής ατζέντας, της παγκόσμιας ατζέντας, της γεωπολιτικής γενικότερα». «Είδαμε στη διάρκεια αυτών των ετών τις έννοιες της ένωσης, της ισότητας, της αδελφοσύνης, του λατινοαμερικάνικου δόγματος της Καραϊβικής να επεκτείνονται εδώ στον 21ο αιώνα. Είδαμε τη γέννηση και την εδραίωση της Κοινότητας των Κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής (CELAC), η οποία είναι η κοινότητά μας, ο χώρος μας». Έκανε λόγο για την «αλλοπρόσαλλη στάση της Ουάσιγκτον να αποκλείσει από τη συνάντηση στο Λος Άντζελες, που αυτοαποκαλείται Σύνοδος Κορυφής της Αμερικής, τους λαούς της Νικαράγουας, της Κούβας και της Βενεζουέλας. Κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδας, επιβεβαιώσαμε την τεράστια δύναμη της συνείδησης της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, τη γενική διαμαρτυρία των κυβερνήσεων, των χωρών και των λαών της Λατινικής Αμερικής για την επιδιωκόμενη διαδικασία αποκλεισμού των λαών της Νικαράγουας, της Βενεζουέλας και της Κούβας».

Ο πρόεδρος Μαδούρο αναφέρθηκε στις πρόσφατες μαρτυρίες του πρώην Υπουργού Ασφαλείας των ΗΠΑ, Τζον Μπόλτον και του πρώην Υπουργού Άμυνας, Μαρκ Έσπερ, από την  περίοδο διακυβέρνησης Τραμπ, σχετικά τα σχέδια στρατιωτικής εισβολής με μισθοφόρους που είχαν προσληφθεί στη Φλόριντα και την Κολομβία, καθώς και «τα σχέδια για την προσπάθεια να επιδιωχθεί μια ένοπλη σύγκρουση με την Κολομβία, με επικεφαλής τον ναρκο-παραστρατιωτικό που ήταν πρόεδρος της Κολομβίας αυτά τα χρόνια, τον Ιβάν Ντούκε», αλλά και τους σχεδιασμούς «οικονομικού πολέμου κατά του νομίσματος, της δίωξης κατά της πετρελαϊκής βιομηχανίας, κατά της οικονομίας γενικότερα, πώς μας έκλεψαν δισεκατομμύρια δολάρια- μας έκλεψαν την εταιρεία Citgo, αξίας άνω των 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μια εταιρεία με 8 χιλιάδες πρατήρια βενζίνης, 6 διυλιστήρια στις Ηνωμένες Πολιτείες, που ανήκε στη Βενεζουέλα, που ανήκε στο λαό της Βενεζουέλας». «Η φωνή της Βενεζουέλας θα ηχήσει μαζί με τη φωνή της Κούβας, τη φωνή της Νικαράγουας και τη φωνή της ALBA στη συνάντηση του Λος Άντζελες. Και θα είναι οι ταπεινοί λαοί, οι λαοί της βάσης που θα μεταφέρουν τη σημαία μας εκεί στο Λος Άντζελες, τίποτα και κανείς δεν θα μπορέσει να το σταματήσει, αυτή είναι η αλήθεια» προσέθεσε, καταλήγοντας ότι «μοιραστήκαμε μέσα στην ALBA, μια διακήρυξη που εγκρίναμε ομόφωνα, μια ισχυρή διακήρυξη για αυτές τις θλιβερές συνθήκες μιας αυτοκρατορίας που σκοπεύει να διαιρέσει την περιοχή με ίντριγκες, με ψέματα, με δόλο, με απειλές. Και αυτή η παρακμιακή αυτοκρατορία των Ηνωμένων Πολιτειών θα πρέπει να γνωρίζει ότι ούτε η ίντριγκα, ούτε η απειλή, ούτε η απάτη είναι σήμερα όπλα που μπορούν να εκφοβίσουν τη θέληση και την αξιοπρέπεια της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, η οποία θα εκφραστεί από τώρα μέχρι τη λεγόμενη Σύνοδο Κορυφής της Αμερικής και πολύ αργότερα».

Οι δηλώσεις του Νικολάς Μαδούρο ήρθαν, καθώς δημοσκοπήσεις παρουσιάζουν πως η αντιπολίτευση της Βενεζουέλας έχει μόνο το 9% υποστήριξη του λαού της χώρας και η υποστήριξη του πρώην βουλευτή Χουάν Γκουαϊδό μειώθηκε σε 4%. Η αποτυχία της βορειοαμερικανικής παρέμβασης αποτυπώνονται στις πρόσφατες προσπάθειες του Λευκού Οίκου να προσεγγίσει την κυβέρνηση Μαδούρο, εν μέσω της ενεργειακής κρίσης που προκαλεί ο αποκλεισμός των ρωσικών ενεργειακών εταιρειών από την Ευρώπη, αποτυγχάνοντας να παρασύρουν τη Βενεζουέλα σε ρήξη με το παραδοσιακό της σύμμαχο, τη Μόσχα, χαρακτηρίζοντας δια στόματος του προέδρου της «οικονομική αυτοκτονία» τις κυρώσεις της ΕΕ κατά της Ρωσίας. Παράλληλα, 18 μέλη του Κογκρέσου υπογράφουν επιστολή προς τον Μπάιντεν ζητώντας τον τερματισμό όλων των κυρώσεων στη Βενεζουέλα, παραδεχόμενοι πως είναι η κύρια αιτία των προβλημάτων της χώρας. Ο Μαδούρο, η χώρα του οποίου σημείωσε διψήφια ανάπτυξη στην πραγματική οικονομία το πρώτο τρίμηνο του έτους, παρά τις οικονομικές κυρώσεις, ανακοίνωσε ότι οι εργαζόμενοι της χώρας θα μπορούσαν να ξεπεράσουν την τεχνολογική εξάρτηση αυτής της βιομηχανίας από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ενδιαφέρουσα ήταν και η παρέμβαση του πρόεδρος του Πολυεθνικού Κράτους της Βολιβίας, Λούις Άρτσε, οποίος στο φόντο του πολέμου στην Ευρώπη δήλωσε ότι παρακολουθεί με ανησυχία την εξέλιξη της σύγκρουσης μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας, απορρίπτοντας την έλλειψη διαλόγου, τις προκλητικές ενέργειες των Ηνωμένων Πολιτειών και τις κρυφές κινήσεις του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου – ΝΑΤΟ, τις μονομερείς κυρώσεις και τις απειλές με τις οποίες τρίτοι προσπάθησαν να εμπλέξουν τις δύο αυτές χώρες προκειμένου να εξαπολύσουν μια αντιπαράθεση σε παγκόσμια κλίμακα. Η αριστερή κυβέρνηση της Βολιβίας, η οποία επανήλθε στην εξουσία μετά την εκλογική ήττα του πραξικοπηματικού, ακροδεξιού καθεστώτος, που υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ, κάλεσε σε μια «νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων, πραγματικά δημοκρατική, δίκαιη, με ισορροπία δυνάμεων και χωρίς ηγεμονισμούς, με πλήρη σεβασμό των αρχών της αυτοδιάθεσης των λαών και της μη επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις, και με παγκόσμια ειρήνη βασισμένη στον αμοιβαίο σεβασμό και την αναγνώριση του πολιτικού, οικονομικού, κοινωνικού και πολιτιστικού πλουραλισμού», καθώς και το «σεβασμό της πολυφωνίας στο πλαίσιο των αμερικανικών εθνών», στηλιτεύοντας την «αυθαίρετη απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να αποκλείσουν την Κούβα, τη Νικαράγουα και τη Βενεζουέλα».

«Το βέτο της Ουάσιγκτον δείχνει ότι, παρά τη ρητορική υπέρ της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν υπάρχει πραγματική βούληση στις αρχές της χώρας αυτής να αλλάξουν την εχθρική πολιτική τους απέναντι σε κυβερνήσεις που δεν υποτάσσονται επάξια στα συμφέροντά της. Η Κούβα υπήρξε θύμα αυτής της εχθρότητας επί έξι δεκαετίες και, σήμερα, η Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας και η Νικαράγουα υφίστανται επίσης τις συνέπειες του ότι επέλεξαν κυρίαρχα έναν διαφορετικό δρόμο από αυτόν που χάραξε ο Λευκός Οίκος. Μπορούμε στην πραγματικότητα να πούμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες καταφεύγουν σε κάθε είδους μέσο για να επιβάλλουν κυρώσεις σε χώρες που αποφασίζουν να ακολουθήσουν διαφορετικό δρόμο από αυτόν των εντολών τους, όπως συνέβη όταν απέσυραν μονομερώς την πρόσβαση της Βολιβίας στις δασμολογικές προτιμήσεις, παρά το γεγονός ότι τηρήσαμε τις δεσμεύσεις μας έναντι της διεθνούς κοινότητας για την καταπολέμηση της διακίνησης ναρκωτικών» επεσήμανε.

«Ομοίως, απαιτούμε την παύση κάθε μορφής εχθρότητας εναντίον των λαών της Αμερικής μας. Οι πολιτικές των κυρώσεων, των εμπάργκο και των αποκλεισμών έχουν φέρει μόνο πόνο και αναταραχή στους λαούς μας, ιδιαίτερα στους φτωχότερους, και οι επιπτώσεις τους έχουν επιδεινωθεί στο πλαίσιο της πανδημίας. Είναι καιρός η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών να θέσει τέλος στον παράλογο και εγκληματικό οικονομικό, εμπορικό και χρηματοπιστωτικό αποκλεισμό κατά της Κούβας, καθώς και στις περισσότερες από 500 μονομερείς καταναγκαστικές κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη Βενεζουέλα και τη Νικαράγουα. Με αποκλεισμούς και κυρώσεις δεν θα είναι ποτέ δυνατό να οικοδομηθεί ένα βιώσιμο, ανθεκτικό και δίκαιο μέλλον στο ημισφαίριο, όπως προτείνεται από την επόμενη Σύνοδο Κορυφής της Αμερικανικής Ηπείρου!», κατέληξε ο Βολιβιανός πρόεδρος.

Διακήρυξη της ALBA-TCP

Ακολουθεί η κοινή διακήρυξη της 21ης Συνόδου Κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ALBA-TCP, μέσω της οποίας δεσμεύτηκαν πως:

  • επικυρώνουν τη δέσμευσή τους να ενισχύσουν την ALBA-TCP ως μέσο ένωσης των λαών μας, με βάση τις αρχές της αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της συνεργασίας και της οικονομικής συμπληρωματικότητας- με την πραγματική περιφερειακή ολοκλήρωση υπό την ηγεσία της Κοινότητας των Κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής (CELAC)- και με τα αξιώματα της ανακήρυξης της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής ως Ζώνης Ειρήνης.
  • υποστηρίζουν τα αιτήματα των χωρών της Αμερικής μας για την υλοποίηση μιας αλλαγής στις ημισφαιρικές σχέσεις, με βάση τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και το Διεθνές Δίκαιο, συμπεριλαμβανομένων των αρχών της κυριαρχικής ισότητας, της μη επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις, της μη χρήσης ή απειλής χρήσης βίας, της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών και της αυτοδιάθεσης των λαών.
  • επαναβεβαιώνουν την υποστήριξή τους στην πολυμέρεια, ως το κύριο μέσο για την αντιμετώπιση των πολύπλευρων και πολύπλοκων παγκόσμιων προκλήσεων μέσω συλλογικής δράσης.
  • καταγγέλλουν τις διεκδικήσεις της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας επί των λαών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής για να διατηρήσουν την περιοχή διαιρεμένη σύμφωνα με τα ηγεμονικά τους συμφέροντα.
  • απορρίπτουν τον αυθαίρετο, ιδεολογικό και πολιτικά υποκινούμενο αποκλεισμό αρκετών από τις χώρες μας από τη λεγόμενη Σύνοδο Κορυφής της Αμερικής, που θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο στο Λος Άντζελες των Ηνωμένων Πολιτειών. Μια τέτοια μονομερής απόφαση αποτελεί σοβαρή ιστορική οπισθοδρόμηση στις σχέσεις του ημισφαιρίου και προσβολή για τους λαούς της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής.
  • υποστηρίζουν το δικαίωμα όλων των χωρών της ηπείρου να προσκληθούν και να συμμετάσχουν στην εν λόγω εκδήλωση επί ίσοις όροις και υπογραμμίζουμε ότι η διοργανώτρια χώρα της συνάντησης του Λος Άντζελες δεν έχει κανένα δικαίωμα να επιβάλλει αποκλεισμούς ή όρους κατά παράβαση της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας τους.
  • καταγγέλλουν τη διακριτική μεταχείριση των Ηνωμένων Πολιτειών ως χώρα υποδοχής της λεγόμενης Συνόδου Κορυφής της Αμερικανικής Ηπείρου σε βάρος πολυάριθμων εκπροσώπων της γνήσιας κοινωνίας των πολιτών της ηπείρου.
  • τονίζουν ότι αυτού του είδους η αποκλειστική συνάντηση , δεν συμβάλλει στην επίλυση καμίας από τις επείγουσες προκλήσεις της ολοκλήρωσης ή τις παγκόσμιες και περιφερειακές απειλές.
  • υποστηρίζουν και ευχαριστούν τη θαρραλέα και αξιοπρεπή στάση που υιοθέτησαν οι κυβερνήσεις, οι κοινωνικοί φορείς, οι οργανώσεις και οι αδελφοί λαοί της ηπείρου, οι οποίοι απέρριψαν, με συντριπτική πλειοψηφία και με διαφορετικούς τρόπους, τους αποκλεισμούς από τη σύνοδο του Λος Άντζελες.
  • απορρίπτουν την επιβολή μονομερών καταναγκαστικών μέτρων κατά της Βενεζουέλας και της Νικαράγουας, καθώς και τον οικονομικό, εμπορικό και χρηματοπιστωτικό αποκλεισμό κατά της Κούβας, κατά παράβαση των αρχών και των σκοπών που κατοχυρώνονται στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και στο Διεθνές Δίκαιο.
  • υπερασπίζονται την εθνική αξιοπρέπεια των λαών μας, με βάση το σεβασμό στα ιδανικά των εθνικών ηρώων και των ιδρυτών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής.
  • υποστηρίξουν τις γνήσιες προσπάθειες για την προώθηση ενός διαλόγου με σεβασμό, ανοχή, ειρηνική συνύπαρξη και συνεργασία μεταξύ των χωρών της δικής μας Αμερικής, χωρίς εξαίρεση, προκειμένου να βρεθούν αποτελεσματικές λύσεις στα μείζονα προβλήματα που επηρεάζουν το ημισφαίριό μας.