Εκτός κι αν η… αγάπη του για τον Αλέξη Τσίπρα δεν τον αφήνει να βλέπει καθαρά. Ειδάλλως, δεν εξηγείται πόσο… ρηχή εν τέλει αποδεικνύεται η… εμβριθής ανάλυσή του (ΝΕΑ, 7/10/2013) μέσω της οποίας προσπαθεί να μας εξηγήσει γιατί είναι σχεδόν αδύνατον να πραγματοποιηθούν παρακολουθήσεις τηλεφώνων. Και, επίσης, πόσο «έπεα πτερόεντα» (δικός του ο χαρακτηρισμός) είναι οι ισχυρισμοί του Αλέξη Τσίπρα – το δημοσίευμα της Real News το οποίο, ευνόητο το γιατί, διαψεύστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ αναφερόταν σε αποστροφή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ -στα όργανα του κόμματος- για υποκλοπές τηλεφωνικών συνομιλιών του ίδιου και άλλων στελεχών της Αριστεράς. Από την Κουμονδούρου ζητήθηκε χθες μία «ξεκάθαρη απάντηση» όσον αφορά τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις, ρωτώντας αν «πραγματοποιούνται σήμερα υποκλοπές συνομιλιών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων κομμάτων; Σε αυτό χρειάζεται μια ξεκάθαρη απάντηση και όχι ήξεις αφίξεις και ανούσια ευφυολογήματα. Σήμερα κιόλας πρέπει να απαντηθεί με απόλυτο και κατηγορηματικό τρόπο αυτό το ερώτημα, ειδάλλως η κυβέρνηση είναι πολλαπλά έκθετη».

Ο κ.Παπαχρήστος αναζήτησε επ' αυτού τα «φώτα» ενός πρώην κορυφαίου στελέχους της ΕΥΠ (αυτό ακριβώς σημαίνει δημοσιογραφική έρευνα, να βρίσκεις κορυφαία στελένη της ΕΥΠ) και ιδού τι του είπε και μας μετέφερε (αναδημοσιεύουμε από τα «ΝΕΑ»):

«Για να ξεκινήσει μία παρακολούθηση τηλεφώνου απαιτούνται 5-6 υπογραφές της ΕΥΠ επί εγγράφου με συγκεκριμένο σκεπτικό (γιατί πρέπει να παρακολουθηθεί το συγκεκριμένο τηλέφωνο, του συγκεκριμένου χρήστη/κατόχου από τον ηλεκτρονικό κοριό της). Το έγγραφο διαβιβάζεται από τον αρχηγό της υπηρεσίας στον αρμόδιο εισαγγελέα κι εκείνος με τη σειρά του, αφού το προσυπογράψει, το στέλνει σε τριμελές Συμβούλιο Πλημμελειοδικών (ή κατά περίπτωση στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών) το οποίο αποφαίνεται επί του αιτήμαατος. Εαν εγκριθεί, το αίτημα διαβιβάζεται στην εταιρία η οποία παρέχει το τηλέφωνο, προκειμένου εκείνη με τη σειρά της να βεβαιώσει αν όντως ανήκει σε αυτόν για τον οποίον αιτείται η παρακολούθηση. Επιστρέφεται και στη συνέχεια δίνεται το οκ στην ΕΥΠ να προχωρήσει στην παρακολούθηση.

Αυτό σημαίνει ότι εμπλέκονται τουλάχιστον 10 άνθρωποι. Συν εκείνους που θα κάνουν την παρακολούθηση, μιλάμε, για 15-20 άτομα ΜΟΝΟ για ένα κινητό».

Αν λοιπόν μετά από όλα αυτά τα γλαφυρά του κ.Παπαχρήστου θεωρείτε κι εσείς πως εφόσον η κυβέρνηση ήθελε να παρακολουθήσει τα τηλέφωνα του ΣΥΡΙΖΑ και του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θα έκανε όλα αυτά τα…
γραφειοκρατικά πηγαίνοντας δια της νομίμης οδού, τότε συγγνώμη, είμαστε εμείς οι αφελείς τελικά. Ειδικά το σημείο εκείνο στο οποίο η κυβέρνηση και το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης θα έπρεπαν να καταθέσουν γραπτό αίτημα στην «εταιρία η οποία παρέχει το τηλέφωνο, προκειμένου εκείνη με τη σειρά της να βεβαιώσει αν όντως ανήκει σε αυτόν για τον οποίον αιτείται η παρακολούθηση». Αστεία πράγματα.

Θυμηθείτε άλλωστε την υπόθεση Vodafone και την «αυτοκτονία» Τσαλικίδη. τότε που κάποιοι (ποιοι; δεν μάθαμε ποτέ…) παρακολουθούσαν τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή και το μισό υπουργικό συμβούλιο. Εκεί να δείτε πόσες πολλές υπογραφές είχαν πέσει για να εγκριθούν οι τηλεφωνικές υποκλοπές, αναρίθμητες, χώρια τους αριθμούς πρωτοκόλου που χρειάστηκαν.