του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Αν η αγορά λοιπόν ήταν υγιής και δίκαιη αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να κλείσουν οι περισσότεροι τηλεοπτικοί σταθμοί. Είναι χρεοκοπημένοι στην κυριολεξία. Αλλά επιζούν χάρις των τραπεζών. Αν τα κανάλια δεν ήταν… κανάλια αλλά κάτι άλλο, μία οποιαδήποτε άλλη εμπορική επιχείρηση, θα είχαν βάλει ήδη λουκέτο. Οι τράπεζες ωστόσο τα κρατούν τεχνητά στη ζωή, προσφέροντάς τους κι άλλα δάνεια. Γιατί άραγε; Εσείς τι λέτε; Για ποιο λόγο το κάνουν;
Ο όμιλος της Καθημερινής πήρε 36 εκατομμύρια ευρώ δάνειο από τις τέσσερις συστημικές τράπεζες λίγες μόλις ημέρες πριν τις περσινές εκλογές του Ιανουαρίου (που μας έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ, τρομάρα μας). Ξέρετε πολλές επιχειρήσεις να παίρνουν δάνεια τη σήμερον ημέρα;
Τέσσερα θα είναι λοιπόν τα κανάλια από εδώ και στο εξής και με άλλους όρους. Ναι, με 400 εργαζόμενους το καθένα τους, υποχρεωτικά. Γιατί, κακό είναι; Γιατί λόγου χάριν αυτή τη στιγμή το Νο 1 μουσικό ραδιόφωνο της Αθήνας, ο «Μελωδία 99.2» του Γιάννη Αλαφούζου να λειτουργεί με 5 (ολογράφως: πέντε) παραγωγούς κάποιοι εκ των οποίων μάλιστα προέρχονται ως εσωτερική μετεγγραφή από το Σκάι; Θα ήταν άσχημο δηλαδή να τους υποχρέωνε να έχουν περισσότερο κόσμο, να έβαζαν παραγωγούς και το Σαββατοκύριακο που παίζουν μόνο μουσική από έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, από την Παρασκευή το βράδυ έως και τη Δευτέρα το πρωί;
Ετοιμαστείτε για αληθινό πόλεμο το επόμενο δίμηνο. Από τα κανάλια εναντίον της κυβέρνησης. Και τούμπαλιν. Να φιλτράρετε όσα ακούτε και όσα βλέπετε. Προσοχή. Έχουν συμφέροντα να υποστηρίξουν. Όλες οι πλευρές. Κρατήστε τα μάτια σας ανοιχτά.