Με βάση το μοντέλο του …«Διλήμματος του Φυλακισμένου» (υπόδειγμα εφαρμογής της περίφημης «Θεωρίας των Παιγνίων») προσεγγίζει η κυβέρνηση τους βουλευτές που έχει βάλει στο στόχαστρό της προκειμένου να αλλάξουν γνώμη έως την Δευτέρα και να ψηφίσουν τον Σταύρο Δήμα.

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Εντάξει ίσως να υπερβάλλουμε όταν υποστηρίζουμε πως η ηγετική ομάδα της Ν.Δ αξιοποιεί μαθηματικά μοντέλα, όμως είναι δύσκολο να αντισταθεί κανείς στον πειρασμό να το γράψει…

Πάντως σύμφωνα με τις υφιστάμενες πληροφορίες στις επαφές τους με ανεξάρτητους βουλευτές οι «μεσολαβητές» (κυρίως βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας) υποστηρίζουν ότι έχουν βρεθεί και έχουν «κλείσει» οι υπόλοιποι 179 βουλευτές οπότε «δεν πρέπει να είσαι εσύ αυτός/η που θα καταστρέψει την χώρα»!
Με τον όρο καταστροφή εννοούν φυσικά την προκήρυξη εκλογών. Η επιχειρηματολογία «εμπλουτίζεται» με υπομνήσεις της αποφασιστικότητας των τροϊκανών και πάμπολλες προβλέψεις για οικονομικές καταστροφές και δημοσιονομική συντέλεια! Υποθέτουμε ότι αντίστοιχη είναι η τακτική που ακολουθείται στους υπό προσέγγιση βουλευτές των ΑΝΕΛ και της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Η εικόνα πανικού και απόγνωσης είναι κάτι περισσότερο από εμφανής, όσο πλησιάζει το μεσημέρι της 29ης Δεκεμβρίου.

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ: Έτσι για την ιστορία  το Δίλλημα του Φυλακισμένου εκπονήθηκε από τους μαθηματικούς Merril Flood και Melvin Dresher,  το 1950 όταν αυτοί εργάζονταν για ένα αμερικανικό «think tank». Το σενάριο του έχει (πάνω – κάτω) ως εξής:

Δύο άτομα συλλαμβάνονται ως ύποπτοι διάπραξης εγκλήματος, χωρίς όμως η αστυνομία να έχει τα στοιχεία για να στοιχειοθετήσει κατηγορία. Τοποθετούνται σε χωριστά κελιά, ώστε να μη έχουν επαφή. Η αστυνομία επισκέπτεται και τους δύο διαδοχικά με την εξής προτροπή: Εφόσον καταθέσει εναντίον του άλλου απελευθερώνεται αμέσως ενώ ο «άλλος» θα εκτίσει ποινή 12 ετών. Αν δεν ομολογήσει κανείς τότε θα  εκτίσουν και οι δύο ποινή ενός έτους, για άσχετο και μικρό αδίκημα. Αν και οι δύο ομολογήσουν τότε θα εκτίσουν 4 χρόνια ποινής ο καθένας.

Σύμφωνα με την «Θεωρία των Παιγνίων», θα ομολογήσουν αμφότεροι αφού θα εκτιμήσουν ορθολογικά πώς ο «άλλος» θα κάνει το ίδιο κοιτώντας το συμφέρον του και εκτιμώντας το μέγιστο όφελος και την μικρότερη ζημιά.