Αναμφισβήτητα δεν προκάλεσε και τις …καλύτερες εντυπώσεις η δήλωση του υπουργού Οικονομίας Ευκλείδη Τσακαλώτου σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 είχε «τόσο μεγάλη πίεση πηγαίνοντας από κρίση σε κρίση και με χρηματοδοτική πίεση, ώστε δεν είχαμε χρόνο να ελέγξουμε τους πλούσιους και να δημιουργήσουμε ένα αίσθημα δικαιοσύνης». Ιδίως από την στιγμή που παρά την πίεση …πρόλαβε να αυξήσει τον ΦΠΑ, τις εισφορές στους συνταξιούχους και σειρά άλλες επιβαρύνσεις στους μισθωτούς.
Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου
Η εικόνα χειροτερεύει όμως αν δει κανείς το τι συμβαίνει όσον αφορά την φορολόγηση του πλούτου στον χώρο που αυτός … αποθηκεύεται. Δηλαδή στο δίκτυο των περίφημων υπεράκτιων εταιριών (offshore), που αποτελούν το σύστημα νόμιμης φοροδιαφυγής, πλήρως θεσμοθετημένο τόσο στην Ευρωπαϊκή ‘Ενωση όσο και παγκόσμια. Όπως ομολογήθηκε τις τελευταίες ημέρες από τα πλέον αρμόδια χείλη, μέσα στο 2015 ελέγχθηκαν 63 από τις 12.000 offshore που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Παρά την παραπλανητική εικόνα που θέλουν να δώσουν οι ιθύνοντες, με τα υφιστάμενα δεδομένα, για να επαληθεύσει το υπουργείο Οικονομικών τις εξαγγελίες περί πλήρους ελέγχου τους, πρέπει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να μείνει στην κυβέρνηση περίπου … 20 χρόνια.
Σύμφωνα με όσα δήλωσε στην Βουλή ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, κατά την διάρκεια της συζήτησης του προϋπολογισμού του 2016 εφεξής «εισάγεται ειδικό επιχειρησιακό σχέδιο για τον έλεγχο των offshore. Από τις 10.000 offshore που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, οι 6.000 περίπου είναι ελεγκτικά αξιοποιήσιμες. Από αυτές τις 6.000 offshore έχουν ήδη ελεγχθεί οι 384 και βεβαιώθηκαν φόροι ύψους 130 εκατομμυρίων ευρώ. Αντιθέτως, την περίοδο 2014 – 2015 ελέγχθηκαν μόλις 321 offshore και βεβαιώθηκαν φόροι ύψους μόνο 94 εκατομμυρίων ευρώ». Όποιος άκουσε την ομιλία αποκόμισε την εντύπωση ότι φέτος ελέγχθηκαν 384 εταιρίες!
Μόνο που λίγες ημέρες νωρίτερα ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης, είχε δώσει συγκεκριμένα στοιχεία για το θέμα του ελέγχου των offshore εταιριών απαντώντας σε σχετική ερώτηση του βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Δημήτρη Καμμένου. Όπως είχε επισημάνει «μπορεί να υπάρχουν και δέκα και δώδεκα χιλιάδες offshore, αλλά δεν χρειάζεται να ελεγχθούν όλες. Πολλές έχουν κάνει διακοπή και δεν έχει νόημα να ελεγχθούν. Από αυτές έχουν ελεγχθεί μόνο οι τριακόσιες ογδόντα τέσσερις κι έχουν βεβαιωθεί 129,5 εκατομμύρια. Για το 2014-2015 έχουν ελεγχθεί τριακόσιες είκοσι μία εταιρείες και έχουν βεβαιωθεί 94,5 εκατομμύρια. Όπως αντιλαμβάνεστε, μιλάμε για σταγόνα σε ωκεανό». Δηλαδή συνολικά έχουν ελεγχθεί 384 offshore εταιρίες, από τις οποίες 321 ελέγχθηκαν το 2014 και μόλις 63 εταιρίες το 2015!
Όμως ακόμη και αν δώσει κανείς στην κυβέρνηση το …ελαφρυντικό του «φόρτου εργασίας» λόγω των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, και αποδεχθεί ότι οι 63 έλεγχοι έγιναν μόλις το τελευταίο δίμηνο η εικόνα είναι αποθαρρυντική. Με τους ρυθμούς αυτούς για να ελεγχθούν οι 6.000 offshore που απομένουν θα απαιτηθούν στην καλύτερη των περιπτώσεων 17 χρόνια!
Ο Τ.Αλεξιάδης, έχει δηλώσει πως «έχουμε ξεκινήσει ειδικό επιχειρησιακό σχέδιο για τον έλεγχο αυτών των υποθέσεων. Δεν θα μείνουν αυτές οι υποθέσεις στην τύχη τους. Θα παρακολουθούνται μέσα από ένα συγκεκριμένο σχέδιο. Θα υπάρχει μηνιαία αναφορά για την πορεία των ελέγχων». Επίσης υποστήριξε ότι έως τώρα «έχουμε, δυστυχώς, μια λάθος στόχευση στο ποιες εταιρείες ελέγχουμε. Υπάρχουν περιπτώσεις που ελέγχονται offshore εταιρείες και αποδίδουν πάρα πολύ λίγα έσοδα για το ελληνικό δημόσιο, όταν άλλες μεγάλες offshore εταιρείες ή μεγάλες υποθέσεις φοροδιαφυγής παραμένουν ελεγκτικά αδρανείς ή τέλος πάντων δεν έχουν γίνει οι έλεγχοι που πρέπει να γίνουν».
Παρόλα αυτά απαντώντας στην ίδια ερώτηση στην Βουλή επισήμανε επίσης ότι «το πρόβλημα των offshore εταιρειών είναι διπλό. Είναι η φοροδιαφυγή που κάνει η συγκεκριμένη εταιρεία, το συγκεκριμένο νομικό πρόσωπο και είναι και η φοροδιαφυγή που επιτρέπει αυτή η εταιρεία να κάνουν μια σειρά από άλλες εταιρείες». Παράλληλα επισήμανε ότι «δυστυχώς το προσωπικό που έχουμε στο Υπουργείο Οικονομικών, εάν συγκριθεί με το προσωπικό που έχουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες από τα τελευταία στοιχεία taxadministration του 2014 του ΟΟΣΑ, είναι λιγότερο. Βλέπουμε ότι έχουμε λιγότερο ελεγκτικό προσωπικό απ’ ό,τι έχουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες με λιγότερη φοροδιαφυγή, με καλύτερη οργάνωση, με καλύτερη μηχανοργάνωση. Είναι ένα από τα θέματα τα οποία ήδη έχουμε θέσει και στους θεσμούς».
Τέλος ο Τ.Αλεξιάδης αναφέρθηκε και στην ουσία του θέματος σημειώνοντας πώς «το πρόβλημα δεν είναι μόνο εθνικό. Πρέπει να μπει και σε διεθνές και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, διότι δεν είναι δυνατόν χώρες -οι οποίες καλά κάνουν και μας κουνούν το δάχτυλο σε θέματα φοροδιαφυγής, τεχνικής βοήθειας και για μια σειρά από άλλα ζητήματα- να επιτρέπουν να είναι στην αρμοδιότητα του κράτους τους ή τέλος πάντων σε συνεργαζόμενα κράτη φορολογικοί παράδεισοι που επιτρέπουν να υπάρχουν τέτοιες εταιρείες».
Μόνο που αυτά τα κράτη που περιγράφει ο Τ.Αλεξιάδης … είναι οι ίδιοι οι θεσμοί.