Ο πρωταγωνιστής της ταινίας, Ζαν Ντιζαρντέν, τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερης ερμηνείας στο περασμένο φεστιβάλ των Κανών. Πρόκειται για την ιστορία ενός σταρ του βωβού σινεμά και μιας ανερχόμενης ηθοποιού του ομιλούντος κινηματογράφου, που διαδραματίζεται στο Χόλιγουντ τις δεκαετίες '20-'30.
«Μια ασπρόμαυρη ταινία χωρίς ήχο σε μια εποχή που το ασπρόμαυρο θεωρείται μουσειακό είδος, αφανισμένο από τα θηρία του τρισδιάστατου κινηματογράφου και του dolby surround ήχου, χρειάζεται κουράγιο, κότσια και αυτοπεποίθηση. Ο Γάλλος σκηνοθέτης Μισέλ Χαζαναβίσιους διέθετε και τα τρία όταν ανέλαβε το Τhe Αrtist, μια ταινία χωρίς ήχο (εκτός από τη μουσική), η ιστορία της οποίας τοποθετείται στην εποχή του βωβού κινηματογράφου». Γιάννης Ζουμπουλάκης στο Βήμα
«Η μεγάλη κινηματογραφική έκπληξη της χρονιάς, το αριστουργηματικό ασπρόμαυρο βωβό φιλμ The Artist, προηγείται στις υποψηφιότητες των Χρυσών Σφαιρών, που ανακοινώθηκαν χθες τα ξημερώματα (15/12) στο Λος Άντζελες από την Ενωση Ξένων Ανταποκριτών του Χόλιγουντ. Το The Artist του Μισέλ Χαζαναβίσιους διεκδικεί τα βραβεία καλύτερης κομεντί, σκηνοθεσίας, σεναρίου, αντρικού ρόλου στην ίδια κατηγορία (Ζαν Ντιζαρντέν), β΄ γυναικείου ρόλου (Μπερενίς Μπεζό) και μουσικής». Παναγιώτης Παναγόπουλος στην Καθημερινή
«Όταν έκανα την ταινία στο μυαλό μου είχα δύο πράγματα. Πρώτον το format μιας βωβής ταινίας και δεύτερον ότι πρόκειται για μια ταινία εποχής. Προσπάθησα να επαναδημιουργήσω το πνεύμα της περιόδου με τις κατάλληλες τοποθεσίες, τα κατάλληλα κουστούμια και τον τρόπο γυρίσματος. Η ιδέα ήταν να βρούμε μια ισορροπία – να κάνουμε κάτι μοντέρνο χωρίς να ξεφύγουμε από την εποχή που αναπαριστούμε. Στην ταινία δεν υπάρχει ούτε βία ούτε γυμνό και η γενική εικόνα παραπέμπει στη δεκαετία του ’20. Προσπάθησα να πετύχω αυτό το παλιακό στιλ των ασπρόμαυρων εικόνων. Ήθελα κάθε καρέ να έχει νόημα». Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του σκηνοθέτη Μισέλ Χαζαναβίσιους (24/11/12).