
The European Parliamentary Group of the Communist Party of Greece (KKE) has submitted a pointed question to the European Commission, criticising the handling of the recent devastating wildfire in northeastern Attica. The fire, which raged uncontrollably for two days, left a trail of destruction, with initial reports indicating one fatality, dozens of burned homes and businesses, and tens of thousands of acres of forest destroyed.
The KKE’s statement highlights the rapid advance of the fire, which originated in Varnavas and quickly spread through several residential areas, including Kapandriti, Dionysos, and Penteli, reaching as far as Patima Chalandriou and Patima Vrilissia—just a few kilometres from central Athens.
The KKE condemned the government’s claims of preparedness, asserting that the state’s response was wholly inadequate, particularly given that the area had been devastated by similar fires five times in recent years. The party criticised the reliance on evacuation orders, which it derided as a “save yourself” doctrine, and the use of the climate crisis and prolonged drought as excuses for the government’s failures.
The KKE also took aim at the broader European response, arguing that the much-touted “European solidarity” and the rescEU mechanism proved insufficient. The party pointed out that crucial firefighting equipment, recycled from country to country under rescEU, arrived too late—two days after the fire had already wrought significant damage.
Moreover, the KKE criticised the government and the European Union’s focus on modernising firefighting infrastructure through programmes like the “Aegis” initiative. While these efforts are presented as advancements, the KKE argued that they fail to address the fundamental issues: the lack of comprehensive forest management plans, insufficient staffing, and the chronic underfunding of fire prevention services. The party also suggested that these modernisation efforts serve more as an alibi for not taking substantive measures and are driven by priorities aligned with NATO rather than the needs of the people.
The KKE’s critique culminated in a series of questions posed to the European Commission by KKE MEPs Kostas Papadakis and Lefteris Nikolaou-Alavanos:
- Compensation for those affected: What is the European Commission’s stance on the urgent need for 100% compensation for all those affected by the fire, to be provided from the EU Solidarity Fund?
- Forest commercialisation and prevention plans: How does the Commission address the impact of the commercialisation of forests and land, and the cost-benefit approach that hinders the development of comprehensive fire prevention and protection plans, resulting in tragic consequences for the lives of the people?
- RescEU’s effectiveness: Given the delays and the limited availability of firefighting equipment under the rescEU mechanism, how does the Commission plan to ensure that such vital resources are more readily available and effectively deployed in future emergencies?
In closing, the KKE praised the self-sacrifice and solidarity of the local residents, who, alongside firefighters, fought heroically to save lives and properties. The party reiterated its belief that “only the people can save the people,” calling for a more robust and people-centred approach to disaster prevention and response.
______________________________________________
Are you seeking news from Greece presented from a progressive, non-mainstream perspective? Subscribe monthly or annually to support TPP International in delivering independent reporting in English. Don’t let Greek progressive voices fade.
Make sure to reference “TPP International” and your order number as the reason for payment.
Ανέλαβαν δράση οι κομματικοί "νονοί" τσι Κρήτης!
Α ρε Βαγγελάκη! καμία δικαίωση ΓτΧ τους μέσα για γαμοσύστημα
Γελοίες οι ποινές μετά από τόσα χρόνια ταλαιπωρίας. Κρίμα στο παλικάρι που χάθηκε, ντροπή στη «δικαιοσύνη»...
Στην ελλάδα το 90% της υπόθεσης κρίνεται στο στάδιο της άσκησης των διώξεων (δλδ ποιες κατηγορίες θα ασκηθούν) από ένα άτομο - δηλαδή τον εισαγγελέα. Αργότερα, πολλοί άνθρωποι (δικαστές, δικηγόροι) ξοδεύουν φαιά ουσία για να αποφασιστεί το ύψος των ποινών, πάντα όμως εντός των πλαισίων που όρισε ένας άνθρωπος το οποίο δεν αλλάζει. Έτσι είναι οι νόμοι στην ελλάδα δυστυχώς. Για επικίνδυνη σωματική βλάβη λοιπόν (πολύ περισσότερο για απλή) δεν πας φυλακή. Αφού η κατηγορία δεν ασκήθηκε για βασανιστήρια, ανθρωποκτονία ή άλλο κακούργημα, από την πρώτη στιγμή ήταν γνωστό ότι φυλακή δεν θα έμπαιναν
Θα μου επιτρέψεις να σε διορθώσω. Η πράξη για την οποία κατηγορείται κάποιος δεν μπορεί να αλλάξει. Ο χαρακτηρισμός όμως της πράξης, δηλαδή σε ποιά διάταξη υπάγονται οι πράξεις του κατηγορουμένου, μπορεί να αλλάξει μέχρι και την τελευταία στιγμή (αρθ. 343 ΚΠΔ). Π.χ. η ανθρωποκτονία από πρόθεση να μετατραπεί σε ανθρωποκτονία από αμέλεια. Εάν δε αποδειχθεί κατά την ακροαματική διαδικασία τέλεση επιπλέον αξιόποινων πράξεων, επειδή ακριβώς δεν μπορούμε να δικάσουμε κάποιον για πράξη, για την οποία δεν κατηγορείται, δηλαδή για πράξη η οποία δεν υπάρχει στο συγκεκριμένο κατηγορητήριο και για την οποία δεν έχει απολογηθεί, τότε απλώς ασκείται νέα ποινική δίωξη υποχρεωτικά και αυτεπαγγέλτως από τον εισαγγελέα με το ερώτημα της κατάχρησης εξουσίας (αρθ. 239 ΠΚ) αν δεν το κάνει, δεδομένου ότι υπέπεσε στην αντίληψή του διάπραξη αυτεπαγγέλτως διωκώμενου εγκλήματος, ή κατόπιν έγκλησης του παθόντος, αν πρόκειται για κατ' έγκληση διωκώμενο έγκλημα. Στην πράξη βέβαια οι εισαγγελείς ενώ διαπράττονται εγκλήματα μπροστά στα μάτια τους, επιδεικνύουν γενικά μια άρνηση να ασκήσουν τα καθήκοντά τους κινώντας την ποινική δίωξη, όπως π.χ. με τους βανδαλισμούς μετά την απόβαση των ΜΑΤ στη Χίο και στη Λέσβο, που έλαβαν χώρα μπροστά στα μπαλκόνια των σπιτιών των εισαγγελέων. Αναφορικά λοιπόν με το ερώτημα της κατάχρησης εξουσίας, πρέπει να το παρακάνει προκλητικά κάποιος εισαγγελέας για να βρεθεί κατηγορούμενος. Τέλος, δεν σχηματίζεται το κατηγορητήριο πάντα από ένα άτομο, αλλά ο ανακριτής μαζί με τον εισαγγελέα με τη συμμετοχή (δηλαδή τυχόν ενστάσεις) από τον κατηγορούμενο ή του παριστάμενου για την υποστήριξη της κατηγορίας. Σε περίπτωση δε διχογνωμίας αποφασίζει το συμβούλιο πλημμελειοδικών (αρθ. 307 ΚΠΔ).
Αυτά που λες τα γνωρίζω. Επειδή κατά πως φαίνεται δεν είσαι άσχετος με το θέμα θα σε ρωτήσω κατευθείαν:
Έχεις δει ποτέ να τυγχάνει εφαρμογής το 343 ΚΠΔ στην πράξη; Δηλαδή να μεταβάλλεται η κατηγορία με χαρακτηρισμό της πράξης ΕΠΙ ΤΟ ΒΑΡΥΤΕΡΟ, επειδή η δίωξη που ασκήθηκε ήταν πολύ ελαφριά; Εγώ δεν νομίζω να το έχω δει ουτε μια φορά.
Εχεις δει ποτέ να ασκούνται νέες επιπλέον ποινικές διώξεις μετά την έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας;
Έχει υποπέσει ποτέ στην αντίληψή σου να έχει βρεθεί αντιμέτωπος με κατάχρηση εξουσίας ή με οποιαδήποτε άλλη συνέπεια εισαγγελέας που "δεν είδε" ή προτίμησε να μη δει τον ελέφαντα που είχε μπροστά του στην προανάκριση;
Αν εισαγγελέας δεν ασκήσει δίωξη για κακούργημα, παρά μόνο για πλημμέλημμα, τότε πότε ακριβώς εμφανίστηκε η ευκαιρία να εμπλακεί 2ο άτομο, στην ποινική διαδικασία - έστω και ανακριτής; Πώς ακριβώς θεωρείται 2ο άτομο ο κατηγορούμενος ή η παράσταση για υποστήριξη της κατηγορίας, αφού δεν ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ με οποιονδήποτε τρόπο για την άσκηση της ποινικής δίωξης;
Για εμένα η απονομή δικαιοσύνης στην ελλάδα πάσχει τραγικά από την πρώτη στιγμή, απ το στάδιο της προανάκρισης
Ναι, η απονομή της δικαιοσύνης πάσχει τραγικά, αλλά δεν είναι ελληνικό "προνόμιο". Πάσχει τραγικά παντού.
Πρωτόδικα αυτά, θα δούμε τώρα, αν και δεν πιστεύω ότι θα υπάρχει καμια σημαντική διαφορά. Αυτή η ιστορία ειναι πολύ στρεβλή και θλιβερή.