Το Τατζικιστάν συνορεύει με το Ουζμπεκιστάν, το Κιργιστάν, το Αφγανιστάν και την Κίνα. Υπήρξε η φτωχότερη δημοκρατία της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, με τεράστιες αδυναμίες στην υποδομή. Την τελευταία δεκαετία, η σύνδεση με την Κίνα προβάλλει σαν ελπίδα για την ανάπτυξη της περιοχής και κυρίως για τους κατοίκους της αυτόνομης επαρχίας του Gorno-Badakhshan. Το 2004 η Κίνα δημιούργησε γέφυρες επικοινωνίας, με την ανακατασκευή οδικού δικτύου που καταλήγει στη Murghab, την πρωτεύουσα του Gorno-Badakhshan. Στόχος η αναθέρμανση των σχέσεων αλλά και οι εμπορικές συναλλαγές ανάμεσα στα δύο κράτη. Έκτοτε, πολλές χώρες έχουν αρχίσει να επενδύουν στην ευρύτερη περιοχή. Στο Gorno-Badakhshan γνωρίζονται οι δύο βασικοί χαρακτήρες του ντοκιμαντέρ: ο Liu, Κινέζος οδηγός νταλίκας που μεταφέρει προϊόντα από την Κίνα στο Τατζικιστάν και ο Davlat, Τατζίκος έμπορος με τρία μαγαζιά, ο οποίος επωφελήθηκε ιδιαίτερα από το άνοιγμα των συνόρων.
«Στο Τατζικιστάν αλληλεπιδρούν πολλοί και διαφορετικοί παράγοντες. Πηγαίνοντας οι ίδιοι στην περιοχή, καταλάβαμε ότι η επιβίωση εξαρτάται από πολλά πράγματα. Παρά την ανάπτυξη, η μετάβαση από μια κοινωνία που βασιζόταν στο κράτος σε μια κοινωνία της αγοράς, πραγματοποιείται με πολύ αργούς ρυθμούς. Στόχος μας είναι να κατανοήσουμε τη διαδικασία της ανάπτυξης – αλλά και να καταγράψουμε την καθημερινότητα του Davlat και του Liu. Να ερευνήσουμε την παγκόσμια επιρροή, από την Ανατολή στη Δύση, μέσα σε συνθήκες ‘τοπικότητας’».
Info: Η Μυρτώ Παπαδοπούλου (φωτογράφος) και ο Άγγελος Τσαούσης (παραγωγός) ετοιμάζουν το δεύτερο ταξίδι τους, προκειμένου να ολοκληρώσουν το ντοκιμαντέρ (όποιος επιθυμεί να ενισχύσει οικονομικά το εγχείρημα: http://www.indiegogo.com/The-New-Plastic-Road).
Από την εφημερίδα The New York Times: Life Along a Road in Tajikistan