Αναλυτικά η ανακοίνωση:

Οι θεατρικές ομάδες του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) καταδικάζουμε το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας. Πιο συγκεκριμένα, την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας που ήδη δραστηριοποιείται εντός των ιδρυμάτων.

Ως θεατρικές ομάδες, λειτουργούμε εδώ και χρόνια αυτοοργανωμένα μέσα στους χώρους του ΑΠΘ. Επιλέγουμε ως τρόπο λειτουργίας την αυτοοργάνωση και τις οριζόντιες δομές, διότι θέλουμε να υπάρχουμε σε πλαίσια όπου το κάθε άτομο ξεχωριστά μπορεί να προσφέρει. Οι αποφάσεις των ομάδων λαμβάνονται μετά από συζήτηση και συνδιαμόρφωση, όπου το κάθε άτομο έχει χώρο και χρόνο να εκφραστεί ελεύθερα. Οι διαπροσωπικές μας σχέσεις έχουν ιδιαίτερη σημασία, τόσο για τη λειτουργία της κάθε ομάδας ξεχωριστά, όσο και για την αλληλοϋποστήριξη των ομάδων. Επιλέγουμε, λοιπόν, μέσα σε μια δική μας μικρή κοινωνία, να υπάρχουμε και να κάνουμε αυτό που αγαπάμε: θέατρο.

Οι δράσεις μας περιλαμβάνουν: θεατρικό πειραματισμό καθ’ όλη τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους, εξωστρεφή θεατρικά δρώμενα εντός και εκτός πανεπιστημιούπολης, διοργάνωση και συμμετοχή σε φεστιβάλ σε όλη την επικράτεια και θεατρικές παραστάσεις με ελεύθερη είσοδο. Χρηματοδοτούμε τις δράσεις αυτές με ιδίους πόρους. Αποτελούμε καταφύγιο για οποιοδήποτε άτομο θέλει να εξερευνήσει τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες και να έρθει σε επαφή με τον κόσμο του θεάτρου – έστω και σε ερασιτεχνικό επίπεδο – χωρίς απαραίτητα αυτό να συνάδει με το αντικείμενο σπουδών του. Βοηθάμε τα άτομα που συμμετέχουν στις ομάδες μας, να ανακαλύψουν τις καλλιτεχνικές τους δεξιότητες και  τα κρυφά τους ταλέντα. Έτσι, οι  θεατρικές ομάδες αποτελούν σημαντικό φορέα πολιτισμού, βάζοντας το λιθαράκι τους στην εξέλιξη της καλλιτεχνικής  ζωής της χώρας.
Οι ομάδες μας υποδέχονται καινούργια μέλη στην αρχή κάθε ακαδημαϊκού έτους – μέλη τα οποία είναι τόσο φοιτήτριες/φοιτητές/-ά (ΑΠΘ, ΠΑΜΑΚ, ΔΙΠΑΕ, ΙΕΚ), όσο και απόφοιτοι/ες/-α. Όλες μας οι δράσεις οργανώνονται και πραγματοποιούνται αποκλειστικά από μέλη των ομάδων, χωρίς τη συμμετοχή επαγγελματιών της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, με οδηγό το πάθος και την αφοσίωσή μας στο θέατρο.

Οι χώροι στους οποίους υπάρχουμε εντός του πανεπιστημίου, δεν μας παραχωρούνται επίσημα από τους αρμόδιους, οι οποίοι πολλές φορές μας αντιμετωπίζουν σαν εγκληματίες, αναγκαζόμενοι/-ες/-α να κάνουμε πρόβες στους διαδρόμους των σχολών. Ο μόνος τρόπος με τον οποίο καταφέραμε να εξασφαλίσουμε αυτήν την πολυπόθητη πρόσβαση στους χώρους μας, ήταν η έμπρακτη αλληλεγγύη μεταξύ των θεατρικών ομάδων. Παρόλο που υπάρχουν χώροι ειδικά διαμορφωμένοι για θεατρικά δρώμενα εντός του ΑΠΘ, οι Κοσμήτορες των Σχολών επιλέγουν κατ’ επανάληψη να περιορίζουν την πρόσβασή μας σε αυτούς, αντιμετωπίζοντάς μας ως ένα “βάρος” που πρέπει να μετατεθεί κάπου αλλού. Στην πραγματικότητα, εμείς ανέκαθεν φροντίζαμε τους χώρους αυτούς σαν δεύτερό μας σπίτι, συντηρώντας τους και διατηρώντας τους υποδειγματικά καθαρούς.

Ως θεατρικές ομάδες πραγματοποιούμε τις πρόβες μας μετά το πέρας των μαθημάτων, γιατί πιστεύουμε ότι το πανεπιστήμιο οφείλει να είναι ενεργό και ασφαλές καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου. Ασφάλεια για την οποία προσπαθούν να φροντίζουν τα ίδια τα μέλη των ομάδων, μέσα από τη μαζική παρουσία στο χώρο και μέσα από τις θεατρικές εκδηλώσεις και πρόβες, που καθιστούν το πανεπιστημιακό τοπίο όχι πια έρημο. Κάθε μέλος μας αναγνωρίζει και προλαμβάνει παρεμβατικές και προβληματικές συμπεριφορές. Λόγω του τρόπου λειτουργίας μας και των αναγκών μας, καλλιεργούμε τον αλληλοσεβασμό σε κάθε επίπεδο. Αναγνωρίζουμε τα όρια και τις ελευθερίες μας και δε δεχόμαστε συμπεριφορές που επεμβαίνουν/παρεμβαίνουν στην ύπαρξη και έκφραση οποιουδήποτε ατόμου. Έτσι, δημιουργούμε έναν ασφαλέστερο χώρο (safer space) για τα μέλη μας, αλλά και για το κοινό που παρευρίσκεται στις δράσεις μας.

Η βασικότερη πρόφαση δημιουργίας αυτής της ομάδας “ασφαλείας” είναι το εμπόριο και η διακίνηση ναρκωτικών εντός του πανεπιστημιακού campus του ΑΠΘ. Ως θεατρικές ομάδες Θεσσαλονίκης δεν αγνοούμε το φαινόμενο της διακίνησης εντός του πανεπιστημίου, αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και τις εικονικές προσπάθειες επίλυσης του θέματος.
Δεν είναι μονάχα το εμπόριο που καθιστά “επικίνδυνο” το ΑΠΘ: έχουν καταγραφεί πολλά περιστατικά έμφυλης βίας (σεξουαλική παρενόχληση, δημόσιος αυνανισμός), μερικά εκ των οποίων διακωμωδήθηκαν ή πέρασαν στα “ψιλά γράμματα”, μπροστά στο πρόβλημα των ναρκωτικών. Τέτοια περιστατικά αντιμετωπίζονται ουσιαστικά μονάχα με την πρόληψη (επιμόρφωση των μελών του ακαδημαϊκού προσωπικού) και την ενεργή και μαζική παρουσία μας, που αποδεικνύει πως δεν υπάρχει χώρος για παρεμβατικές συμπεριφορές μέσα στο πανεπιστήμιο.

Η συνεχής παρουσία ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων από τον Φεβρουάριο του 2021 μέχρι και σήμερα είναι καθημερινότητα στους χώρους του πανεπιστημίου. Η ύπαρξη αυτών αλλά κυρίως η παρουσία δυνάμεων ΜΑΤ απειλούν όχι μόνο τη λειτουργία των ομάδων, αλλά και τη σωματική μας ακεραιότητα. Τα περιστατικά δεν είναι μεμονωμένα, αλλά μια συνήθεια πλέον για εμάς.

Τον Δεκέμβριο του 2021 οι δύο θεατρικές ομάδες που εδρεύουν στη ΣΘΕ αναγκάστηκαν να μην κάνουν πρόβα λόγω της παρουσίας ανδρών της ασφάλειας με πολιτικά οι οποίοι έκαναν face control.

Παραμονή Πρωτοχρονιάς προχώρησαν στην εκκένωση της κατάληψης Στέκι Βιολογικού.

Από το Μάρτιο του 2022, μια διμοιρία των ΜΑΤ βρίσκεται διαρκώς δίπλα στο Βιολογικό, πολύ κοντά στο χώρο των προβών μας.

Οι θεατρικές ομάδες που στεγάζονται στη ΣΘΕ αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το χώρο των προβών τους, καθώς οι άνδρες των ΜΑΤ τούς απαγόρευσαν την είσοδο στη ΣΘΕ λίγες εβδομάδες μόνο πριν ανεβάσουν τις παραστάσεις τους. Μέχρι και λίγα εικοσιτετράωρα πριν το ανέβασμα των παραστάσεών τους, η είσοδός τους στο κτίριο γινόταν με ιδιαίτερη δυσκολία. Συγκεκριμένα, στην πρεμιέρα της παράστασης της ΜωβΑμόκ, στις 26 Μαΐου , οι αστυνομικές δυνάμεις, μετά το πέρας της πορείας που είχε λάβει μέρος εκείνη τη μέρα, προχώρησαν σε ρίψη δακρυγόνων στους χώρους του πανεπιστημίου, θέτοντας σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα των παρευρισκομένων. Μετά την τελευταία παράσταση της ΜωβΑμόκ, και ενώ τα παιδιά μετέφεραν τα σκηνικά τους, άνδρες των ΜΑΤ τούς απέκλεισαν την είσοδο, αναγκάζοντάς τους να δείξουν ταυτότητες και τις έγγραφες άδειες που είχαν από δύο Κοσμήτορες. Το καλοκαίρι του 2022 τα μέλη των ομάδων της ΣΘΕ αντιλήφθηκαν πως είχε τοποθετηθεί καγκελόπορτα, η οποία τους απέκλειε την είσοδο στο καμαράκι τους, το οποίο τους είχε παραχωρηθεί εδώ και χρόνια από τη ΣΘΕ.

Η νέα χρονιά ξεκινάει με αβεβαιότητα και με ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ, όχι μόνο στη ΣΘΕ, αλλά και στο κτίριο διοίκησης του πανεπιστημίου, πολύ κοντά στο χώρο που κάνει πρόβες η θεατρική ομάδα Κουίντα.
Είναι προφανές ότι η πανεπιστημιακή αστυνομία δεν προσφέρει ασφάλεια, αφού στην Αθήνα, στο ΕΚΠΑ, ήδη έχουν καταγραφεί περιστατικά βίας αμέσως μετά την είσοδο των ΟΠΠΙ στο πανεπιστήμιο.
Απαιτούμε να έχουμε ουσιαστικό λόγο στη λήψη αποφάσεων για ένα ζήτημα που μας αφορά άμεσα.  Θέλουμε να ακουστεί η φωνή των εκπαιδευτικών, των φοιτητικών συλλόγων και των πολιτιστικών ομάδων των πανεπιστημίων.

Για εμάς η ασφάλεια δε συνεπάγεται αστυνόμευση, έλεγχο, φόβο και τιμωρία. Για εμάς η ασφάλεια είναι συνώνυμο της συνεχούς επικοινωνίας και της επίλυσης των προβλημάτων μας με τη συμμετοχή όλων των ατόμων, για ένα ανοιχτό, ενεργό ΑΠΘ, με τις Τέχνες να αποτελούν έναν από τους βασικούς του πυλώνες. Η πανεπιστημιακή αστυνομία θα αποτελέσει την ταφόπλακα των θεατρικών ομάδων. Μέχρι πρότινος η λειτουργία μας ήταν δύσκολη· πλέον καθίσταται αδύνατη.

Το κείμενο υπογράφουν οι θεατρικές ομάδες:

Θεατρική Ομάδα Νομικής Κουίντα
Θεατρική Ομάδα Πολυτεχνείου (ΘΟΠ)
Θεατρική Ομάδα Φυσικού (ΘΟΦ)
ΜωβΑμόκ
Θεάτερνταλς