Σε άρθρο του στην Εφημερίδα των Συντακτών, ο Σ. Θεοδωράκης κάνει λόγο για θίασο του Καμμένου, που στο όνομα της πατρίδας «ζήτησε την παραίτηση ενός άλλου υπουργού γιατί εν τη ρύμη του λόγου του είπε ''Μακεδονία'' αντί για ''FYROM''. Και το έργο άρχισε να κόβει πάλι εισιτήρια. Συνωμοσιολογίες, δαιμονοποιήσεις, εθνολαϊκισμοί, γιατί τι άλλο έχεις να πεις όταν είσαι πολιτικά ανύπαρκτος. Όμως θα ισχυριστώ ότι τίποτε δεν είναι παράλογο. Αντίθετα είναι απολύτως λογικό. Αυτή η υπερβολή (ακόμη και στο λάθος) τροφοδοτεί ταπεινά ένστικτα στις συντηρητικές συσπειρώσεις».
Παράλληλα, κατέκρινε και τη στάση της κυβέρνησης, τονίζοντας πως θα πίστευε κανείς ότι «μια “αριστερή“, κατά δήλωση της, κυβέρνηση, θα τολμούσε να υπερασπιστεί τουλάχιστον αυτό. Να απομονώσει τους εμπόρους των κραυγών και των φόβων. Αντίθετα τους “περιθάλπει“ και τους προβάλλει. Και αφήνει στα χέρια τους ένα μείζον εθνικό ζήτημα να αντιμετωπίζεται θεατρινίστικα (και ζητώ συγνώμη από το Θέατρο). Για κάποιους η πολιτική είναι καρέκλα – καρέκλα – καρέκλα. Και όλα τα άλλα, ακόμη και η πατρίδα και τα εθνικά θέματα, είναι είδη προς εμπορική πολιτική εκμετάλλευση. Ή ορθότερα είναι σανός – φτηνή τροφή για τους ψηφοφόρους. “Αριστερός“ σανός; Ακροδεξιός σανός; Αλλά σε κάθε περίπτωση σανός».
Τέλος στάθηκε στο ζήτημα ονομασίας της ΠΓΔΜ, επισημαίνοντας ότι το Ποτάμι «απάντησε σε αυτό χωρίς φόβο από την ίδρυσή του: Μια ονομασία για όλες τις χρήσεις. Ονομασία που προφανώς όπως έχουν έρθει τα πράγματα θα περιέχει τον όρο Μακεδονία, αλλά με σαφέστατο προσδιορισμό που θα την ξεχωρίζει από την ελληνική Μακεδονία».