του Χρήστου Αβραμίδη
Εφτά χρόνια αργότερα τίποτα δεν έχει αλλάξει στην ελληνική αστυνομία.
Το Σάββατο, που μας πέρασε στην χώρα που οι ναζί αφήσαν εκατόμβες νεκρών, μερικές εκατοντάδες νέο-ναζί που ακούγαν τον υπόδικο αρχηγό τους απόλαυσαν την αστυνομική προστασία ενώ γέμιζαν ανενόχλητοι τον τόπο σβάστικες και στοχάδια. Αυτές τις σβάστικες κανένας απ’τον Δήμο δεν φιλοτιμήθηκε να τις καθαρίσει, έτσι που για 4 μέρες η εικόνα γύρω απ’τον Λευκό Πύργο προκαλούσε ανατριχίλα σε όποιον νιώθει τι έγινε τότε στον Χορτιάτη, στα Καλάβρυτα, στην Καισαριανή και στην Κοκκινιά. Τι έγινε στο σώμα του Σεχζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα.
Μόνο οι 48 αντιφασίστες είχαν την ζωντάνια και το θάρρος να σβήσουν την ντροπή απ’αυτή την πόλη. Φώναζαν συνθήματα για τον Παύλο και έσβηναν σβάστικες και στοχάδια. Επίσης, καλούσαν στην πορεία της Παρασκευής 18/9 για την δολοφονία Φύσσα και της Δευτέρας 21/9 για την δολοφονία Ζακ Κωστόπουλου. Η ίδια κρατική υπηρεσία που κοιτούσε ράθυμα τους δολοφόνους του Παύλου και επικαλείτο αδυναμία να τα βάλει με 50 άτομα, εφτά χρόνια αργότερα συλλαμβάνει (σχεδόν) 50 άτομα γιατί έσβηναν σβάστικες και τους κατηγορεί για «διατάραξη κοινής ειρήνης». Στέλνει μάλιστα και 2 άτομα στο νοσοκομείο
Ποια είναι, όμως αυτή η ειρήνη που διαταράχθηκε;
Στην φωτογραφία που πήρα λίγη ώρα μετά την συγκέντρωση σας παρουσιάζω σε αποκλειστικότητα το «έγκλημα» των συλληφθέντων. Βλέπετε μια σβάστικα και ένα στοχάδι από αυτά που έσβησε η αντιφασιστική πορεία. Δυο ναζιστικά σύμβολα που δεν υπάρχουν πια. Αν η ειρήνη που οραματίζεται η ελληνική αστυνομία είναι μια κατάσταση που θα περπατάμε «ειρηνικά» ανάμεσα σε σβάστικες και πνιγμένους μετανάστες, ας την διαταράξουμε.