Αν δεν θέλετε να μπερδέψετε την είδηση με την άποψη μπορείτε να διαβάσετε μόνο την επιστολή παραίτησης με ένα κλικ εδώ. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μια προσπάθεια που κάναμε για να γίνει λίγο πιο ειλικρινές το κείμενο:
Η επιστολή παραίτησης
Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
Με την Υπουργική Απόφαση 3710/2013 ορίστηκα Διευθύνουσα Σύμβουλος του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, σε μία εξόχως κρίσιμη για τη συστημική ευστάθεια του ελληνικού τραπεζικού συστήματος (η σωστή έκφραση είναι κρίσιμη για την ευστάθεια του συστημικού ελληνικού τραπεζικού συστήματος) χρονική συγκυρία. Κατά τη διάρκεια της θητείας μου ολοκληρώθηκε με επιτυχία η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών συστημικών τραπεζών (που στοίχισε 44,719 δις ευρώ), έγιναν, σε συνεργασία (διόρθωση: με τις εντολές) με τις εθνικές και κοινοτικές εποπτικές και υπηρεσιακές αρχές, οι αναγκαίες ανακατατάξεις στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα (χάρισμα τραπεζών) και παράλληλα διαφυλάχθηκε η ορθολογική χρήση των πόρων του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (γυρίσαμε τα κεφάλαια πίσω στους πιστωτές, ακόμα και αυτά που είχατε συμφωνήσει ότι σας ανήκουν). Ως Διευθύνουσα Σύμβουλος του Ταμείου υπερασπίστηκα σταθερά, σθεναρά και αμερόληπτα τα συμφέροντα του Ταμείου (γκουχ γκουχ), με αποκλειστικό γνώμονα τη σταθερότητα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και της εθνικής οικονομίας ευρύτερα (της Ευρώπης, τόσο ευρύτερα).
Όπως γνωρίζετε, η δημοσιονομική κρίση αύξησε, πέραν πάσης εκτίμησης (φυσικά εμείς που είμαστε αρμόδιοι δεν φέρουμε καμία ευθύνη για τις λάθος εκτιμήσεις), τον αριθμό των μη εξυπηρετούμενων δανείων (για τα οποία δάνεια έβαλα και εγώ το χεράκι μου στο ΤΤ). Η αδόκητη αυτή αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων κατέστησε πρόσφατα επιβεβλημένη τη νομοθετική αντιμετώπιση του θέματος και τη θέσπιση διαδικασιών αναδιάρθρωσης (από αυτές που το κράτος -δηλαδή οι πολίτες- αναλαμβάνουν το κόστος και οι τραπεζίτες παίρνουν δωρεάν τα καλά κομμάτια των τραπεζών), η οποία περιλαμβάνει κάθε πρόσφορο μέσο (και μεταξύ αυτών την επιμήκυνση του χρόνου εξυπηρέτησης, τις διαγραφές, την αλλαγή στις εξασφαλίσεις, βλ. ενδεικτικά τις ρυθμίσεις του ν. 4307/2014). Αλλά και πριν τη νομοθετική τροποποίηση, η αναδιάρθρωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων αποτελούσε πάγια πρακτική στον τραπεζικό τομέα (για τους Μπόμπολα, Λαυρεντιάδη, Κοντομηνά, Ρέστη κ.λπ.) στην Ελλάδα και παγκοσμίως, διότι περιορίζει έως εξαλείφει το ενδεχόμενο ζημίας της τράπεζας (που είναι πιο σημαντικό πράγμα από τους πολίτες). Ήδη από το 1990, πολλοί βασικοί μηχανισμοί για την εξυγίανση των επιχειρήσεων στηρίζονταν στις αναδιαρθρώσεις (βλ. ν. 1892/1990, πρόσφατο πτωχευτικό κώδικα κλπ). Είναι εξάλλου γνωστό ότι η αναδιάρθρωση του δανεισμού, και ιδίως του τραπεζικού, εξασφαλίζει κατά κανόνα τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων (όπως ΠΗΓΑΣΟΣ, ΔΟΛ, ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ κ.α.) και διασφαλίζει τις θέσεις εργασίας (ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ).
Στο πλαίσιο της σταθερής ενασχόλησής μου στο χρηματοπιστωτικό τομέα, εργάστηκα για βραχύ (αλλά αρκετό) χρονικό διάστημα στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και συμμετείχα ως μέλος στην Επιτροπή Πιστωτικών Θεμάτων, η οποία ήταν εισηγητική επιτροπή προς την Εκτελεστική Επιτροπή (δηλαδή λέγαμε καμιά μαλακία να περάσει η ώρα) της Τράπεζας (στην οποία δεν συμμετείχα) για χορηγήσεις και αναδιαρθρώσεις δανείων (σαν του Κοντομηνά, του Μπακατσέλου κ.λπ. που δυσκολεύονταν τα παιδιά και δεν είχαν να πληρώσουν). Σκοπός των αναδιαρθρώσεων ήταν να περιορίσουν το ενδεχόμενο οριστικής απώλειας για την Τράπεζα, χωρίς να υπεισέλθουν στους όρους της αρχικής χορήγησης (γιατί τα λουκάνικα και τα δάνεια δεν θέλεις να ξέρεις πώς φτιάχνονται).
Την 5η Μαΐου 2015 δημοσιοποιήθηκε η εισαγγελική πρόταση στο Συμβούλιο Εφετών (για την οποία δεν είχαμε ξανακούσει τίποτα τον τελευταίο καιρό). Σύμφωνα με αυτήν προτείνεται η παραπομπή 40 ατόμων (όλοι πολύ καλά παιδιά) για το αδίκημα της απιστίας (ποιος ξέρει με ποιες πηγαίνανε), σε μία σειρά χορηγήσεων και αναδιαρθρώσεων του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (που όπως είπα ούτε που θυμόμουν). Στα 40 αυτά άτομα περιλαμβάνομαι κι εγώ, επειδή κατά τα προαναφερθέντα, μετείχα στην Επιτροπή Πιστωτικών Θεμάτων, η οποία εισηγήθηκε την αναδιάρθρωση παλαιών οφειλών δύο πιστούχων (που δεν θυμάμαι τα ονόματά τους τώρα αλλά δεν πρέπει να είναι τίποτα γνωστοί).
Είμαι σε θέση να αποδείξω και θα το πράξω ότι ενήργησα απόλυτα σύννομα και ως εκ τούτου, ακόμη και εάν το Συμβούλιο Εφετών δεχθεί τελικά την εισαγγελική πρόταση (φαντάσου!) και υπάρξει παραπομπή (ο Χριστός και η Παναγία!) μου στην ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία θα προκύψει (στα επόμενα 10-20 χρόνια) ότι ενήργησα απόλυτα ορθά και νόμιμα. Εξάλλου, δεν υπάρχει σήμερα (αυτή τη στιγμή που σας γράφω δηλαδή) απόφαση του Συμβουλίου Εφετών για την παραπομπή μου και ούτε μου έχει επιβληθεί οποιοσδήποτε περιοριστικός όρος (και άρα μπορώ να την κάνω ακόμα και για το εξωτερικό αν θέλω).
Είναι επίσης γνωστό ότι καμία διάταξη νόμου ή του Καταστατικού του Ταμείου (ρωτήστε και τον Στουρνάρα) δεν προβλέπει την απομάκρυνση από τα καθήκοντά μου, για όσο χρόνο διαρκεί η εκκρεμοδικία, στο πλαίσιο μάλιστα και του τεκμηρίου αθωότητας του κατηγορουμένου (όχι όπως σε όλο το δημόσιο δηλαδή που η Τρόικα επέβαλε νόμο με τον οποίο φτάνει μια απλή καταγγελία για να χάσεις τη δουλειά σου).
Θεωρώ, ωστόσο, ότι προέχει η ομαλή συνέχιση των εργασιών του Ταμείου (Τρόικα) και ως εκ τούτου λόγοι προσωπικής μου ευαισθησίας (που μου ήρθε ξαφνικά γιατί η δίωξή μου ήταν γνωστή από πέρυσι) και πιστής προσήλωσης στο έργο του Ταμείου (Τρόικα), επιβάλλουν να δηλώσω ότι η παραίτησή μου από τη θέση της Διευθύνουσας Συμβούλου του Ταμείου είναι στη διάθεσή σας.
Με εκτίμηση,
Αναστασία Σακελλαρίου