Ξενύχτησα μέχρι τις 4 το πρωί προκειμένου να μάθω την έκβαση της τηλεδιάσκεψης μεταξύ κυβερνητικών παραγόντων και τρόικας. Η τηλεδιάσκεψη άργησε να ξεκινήσει, λέει, λόγω διαφωνιών μεταξύ Ευρωπαίων και ΔΝΤ και λόγω της διαφοράς ώρας Βρυξελλών – ΗΠΑ. Στη διαφορά της ώρας με την Ελλάδα δεν έδωσαν την παραμικρή σημασία, έτσι;
 
Δεν έγιναν γνωστοί οι λόγοι της τόσο μεγάλης διάρκειας της τηλεδιάσκεψης. Μπορεί να αντάλλασσαν κρύα ανέκδοτα για να περάσει η ώρα. Μπορεί πάλι να έφταιγε το πλήθος των διαπραγματευτών από ελληνικής πλευράς, πέντε τον αριθμό: Χαρδούβελης, Σταϊκούρας, Μαυραγάνης, Παπασταύρου και Λαζαρίδης. «Εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης» που έλεγαν παλιότερα, τότε που θα  επαναδιαπραγματεύονταν τα μνημόνια.
 
Φαίνεται πάντως ότι η τρόικα δεν αποφασίζει να έρθει, τραβάει το σκοινί κι άλλο, παίζει με το χρόνο και με τα πολιτικά ορόσημα της κυβέρνησης, βασανίζει τα νεύρα των κυρίων Σαμαρά και Βενιζέλου, που βλέπουν ολόκληρο τον σχεδιασμό τους ενόψει της προεδρικής εκλογής να πηγαίνει στράφι.
 
Κάποιοι μίλησαν πρόσφατα για «κυβέρνηση ειδικού σκοπού», προς αποφυγήν πρόωρων βουλευτικών εκλογών. Ασφαλώς το σενάριο δεν περπατάει, αλλά από την άλλη, κυβέρνηση ειδικού σκοπού δεν έχουμε αυτή τη στιγμή;
 
Μονάχα που ο ειδικός σκοπός είναι ο τετραγωνισμός του κύκλου. Να τα βρουν οι Ευρωπαίοι με το ΔΝΤ, ν’ αφήσουν στην άκρη τη βιωσιμότητα του χρέους, ακόμα και τη στοιχειώδη διευθέτησή του που είχε συμφωνηθεί το Δεκέμβριο του ’13. εφόσον η ελληνική οικονομία έπιανε τους στόχους που είχαν τεθεί. Κι από την άλλη να σουλουπώσει η τωρινή κυβέρνηση τα πράγματα, στην ύστατη προσπάθειά της να βαδίσει αξιοπρεπώς προς την απόπειρα εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας και στις παρεπόμενες πρόωρες εκλογές.
 
Αλλά δεν σουλουπώνεται πλέον αυτό το πράγμα, βιάστηκαν πολύ να εξαγγείλουν το τέλος των μνημονίων και την έξοδο στις αγορές, τις φορολογικές ελαφρύνσεις και τη διευκόλυνση των οφειλετών του δημοσίου, τη χρονική μετάθεση όλων των κρίσιμων εκκρεμοτήτων που αφορούν το ασφαλιστικό, τις εργασιακές σχέσεις, τις απολύσεις στο Δημόσιο, τους πλειστηριασμούς, το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων κ.λπ.
 
Οι τροϊκανοί πάλι δεν φαίνονται διατεθειμένοι να τους δώσουν μερικές ανάσες, δεν ποντάρουν πια σ’ αυτό το άλογο, ό,τι ήταν να τους δώσει τους το ’δωσε, τώρα πρέπει να στήσουν το σκηνικό για την επόμενη μέρα, για την κανονική διαπραγμάτευση, και δεν περισσεύουν υποχωρήσεις.
 
Οπότε, η τηλεδιάσκεψη ήταν μια κάποια λύσις.