Το αντιπολεμικό κίνημα στις Ηνωμένες Πολιτείες παραμένει σταθερό στην αντίθεση κατά του ΝΑΤΟ

Του Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη

Στην ανακοίνωσή του για τη σύγκρουση στην Ουκρανία, ο UNAC αναφέρει πως «ο λαός της Ουκρανίας υποφέρει τώρα σε μια εμπόλεμη κατάσταση εξαιτίας των ενεργειών των Ηνωμένων Πολιτειών, αρχής γενομένης από το πραξικόπημα του 2014, το οποίο ανέτρεψε βίαια έναν εκλεγμένο πρόεδρο. Ο στόχος τότε όπως και τώρα ήταν να χρησιμοποιηθεί η Ουκρανία ως όπλο για να στοχοποιηθεί στρατιωτικά η Ρωσία. Επισημαίνουμε ότι η σημερινή σύγκρουση δεν είναι η αφετηρία για την Ουκρανία. Περισσότεροι από 14.000 άνθρωποι που ζουν στην ανατολική περιοχή του Ντονμπάς έχασαν τη ζωή τους σε έναν οκταετή πόλεμο, επειδή αρνήθηκαν να αποδεχθούν την πραξικοπηματική κυβέρνηση που επέβαλαν οι ΗΠΑ». O Συνασπισμός αποτελείται από περίπου 100 εθνικές περιφερειακές και τοπικές οργανώσεις σε όλη την επικράτεια.

O UNAC επισημαίνει πως «υπήρχαν πολλές ευκαιρίες για την ειρηνική επίλυση αυτής της σύγκρουσης. Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να είχαν ανακοινώσει ότι η Ουκρανία δεν θα γινόταν δεκτή στο ΝΑΤΟ, αλλά δεν το έκαναν. Η συμφωνία Μινσκ ΙΙ που υπογράφηκε το 2015 από την Ουκρανία, τη Ρωσία, τη Γερμανία και τη Γαλλία εγκρίθηκε ομόφωνα από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Το Μινσκ ΙΙ ζητούσε τον τερματισμό των εχθροπραξιών μεταξύ της Ουκρανίας και των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ στο Ντονμπάς. Η Ουκρανία υποχρεώθηκε να συμμετάσχει σε διαπραγματεύσεις και να παράσχει συνταγματική αναγνώριση για την περιοχή αυτή. Αλλά οι ακροδεξιές δυνάμεις εμπόδισαν την εφαρμογή και τρεις Αμερικανοί πρόεδροι είδαν πως θα είχαν πλεονέκτημα από τη μη εφαρμογή της συμφωνίας».

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη «συνέχιση της αιματοχυσίας και την ενίσχυση των ακροδεξιών και νεοναζιστικών δυνάμεων. Η Ουκρανία αποτελεί πλέον καταφύγιο για ομάδες λευκής υπεροχής και έχει προσκαλέσει μισθοφόρους από όλη την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλα έθνη. Αυτή η χρήση της δεξιάς είναι σχεδιασμένη και αποτελεί ένα ακόμη μέσο για τη διατήρηση ενός επικίνδυνου status quo. Είναι αφελές και επικίνδυνο να αρνείται κανείς την ύπαρξη αυτών των ακροδεξιών δυνάμεων και να αγνοεί την επιρροή τους στην ουκρανική πολιτική. Δεν θα εξαπολύσουν μόνο βία στην Ουκρανία, αλλά αναπόφευκτα θα φέρουν ρατσιστική βία πίσω στις χώρες τους».

«Η κυβέρνηση Μπάιντεν στέλνει όπλα και παρατείνει τη σύγκρουση. Με τις ενέργειές τους οι ΗΠΑ πλουτίζουν περαιτέρω το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα με χρήματα που θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται για το καλό των ανθρώπων. Το υποσχόμενο νομοσχέδιο Build Back Better βρίσκεται σε εκκρεμότητα και τα χρήματα που υποσχέθηκαν για την ανανέωση της φορολογικής πίστωσης για τα παιδιά και την ανακούφιση των νοικοκυριών αντί αυτού χρησιμοποιούνται για να υποδαυλίσουν τη σύγκρουση στην Ουκρανία», αναφέρει ο Αντιπολεμικός Συνασπισμός.

Μάλιστα καλεί «την αντιπολεμική κοινότητα να συμμετάσχει στην εναντίωση στα σχέδια του ΝΑΤΟ για περαιτέρω επέκταση προς τα ανατολικά. Το ΝΑΤΟ όχι μόνο θα πρέπει να σταματήσει να ενσωματώνει νέα μέλη, αλλά θα πρέπει να διαλυθεί συνολικά. Δεν είναι η αμυντική δύναμη που ισχυρίζεται ότι είναι και έχει προκαλέσει καταστροφή από την Ουκρανία μέχρι τη Λιβύη και το Αφγανιστάν. Το ΝΑΤΟ είναι η έκφραση της παγκόσμιας κυριαρχίας των ΗΠΑ και μόνο μεγάλο κακό μπορεί να προκαλέσει σε όλο τον κόσμο. Το Κογκρέσο και η κυβέρνηση Μπάιντεν ενέκριναν 15 δισεκατομμύρια δολάρια για τη χρηματοδότηση του μιλιταρισμού στην Ουκρανία την ίδια εβδομάδα που οι πάροχοι δωρεάν εξετάσεων για τα ασθένειες, εμβολιασμούς και θεραπείες για τους ανασφάλιστους ενημερώθηκαν ότι οι υπηρεσίες τους δεν θα αποζημιώνονται πλέον. Το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα παίρνει δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ οι ανάγκες των ανθρώπων μένουν ανεκπλήρωτες. Οι ανασφάλιστοι και οι άστεγοι μένουν χωρίς βοήθεια, ενώ το νεοναζιστικό τάγμα Αζόφ παίρνει χρήματα με τις ευλογίες του Κογκρέσου».

Κρούει τον κώδωνα πως «οι εκκλήσεις για τη λεγόμενη “ζώνη απαγόρευσης πτήσεων” θα δημιουργήσουν στην πραγματικότητα έναν πόλεμο από αερος που θα αυξήσει τον κίνδυνο πυρηνικής σύγκρουσης. Οι κυρώσεις είναι πόλεμος με άλλα μέσα και θα πρέπει να καταδικαστούν καθολικά από όλους στο αντιπολεμικό κίνημα. Ο εκτοπισμός εκατομμυρίων ανθρώπων στην Ουκρανία είναι μια επανάληψη των όσων οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν προκαλέσει αλλού. Ο UNAC απευθύνει έκκληση στις αντιπολεμικές δυνάμεις αυτής της χώρας να συμμετάσχουν σε συνεπή αιτήματα για ειρήνη στην Ουκρανία, για τερματισμό της ιμπεριαλιστικής δομής του ΝΑΤΟ και για ένα σύστημα που να ανταποκρίνεται στις δημόσιες ανάγκες και όχι σε αυτές των αμυντικών εργολάβων».

«Το σημερινό καθεστώς κυρώσεων κατά της Ρωσίας δεν είναι υποκατάστατο του πολέμου, αλλά μια μορφή πολέμου».

Η καμπάνια «Οι κυρώσεις σκοτώνουν» προειδοποιεί πως «το σημερινό καθεστώς κυρώσεων κατά της Ρωσίας δεν είναι υποκατάστατο του πολέμου, αλλά μια μορφή πολέμου. Οι κυρώσεις σκοτώνουν πολλές χιλιάδες ανθρώπους, όπως ακριβώς και οι βόμβες. Οι κυρώσεις δημιουργούν υπερπληθωρισμό, τεχνητούς λιμούς, κοινωνικές αναταραχές και κρίσεις υγείας που τιμωρούν τους άμαχους πληθυσμούς. Όπως δήλωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάιντεν, οι κυρώσεις έχουν ως στόχο “να προκαλέσουν περαιτέρω πόνο”. Οι κυρώσεις είναι συλλογική τιμωρία και παράνομες σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Ούτε οι κυρώσεις των ΗΠΑ και των συμμάχων τους κατά της Ρωσίας αποτελούν αποτρεπτικό παράγοντα για πόλεμο. Δεν θα μειώσουν τις εχθροπραξίες, αλλά αποτελούν κλιμάκωση της τρέχουσας σύγκρουσης».

Προσθέτει πως «οι κυρώσεις χρησιμοποιούνται για την εδραίωση της κυριαρχίας των ΗΠΑ στην περιοχή, παρόλο που είναι αντίθετο προς τα υλικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και του Ηνωμένου Βασιλείου να διακόψουν τους οικονομικούς δεσμούς με τη Μόσχα. Η αύξηση του εμπορίου της ΕΕ με τη Ρωσία και την Κίνα απειλεί την κυριαρχία της αμερικανικής εταιρικής εξουσίας στην Ευρώπη. Η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος επενδυτής στη Ρωσία. Ενώ οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αερίου μεθανίου, η ΕΕ αγοράζει σημαντικό φυσικό αέριο από τη Ρωσία σε πολύ χαμηλότερες τιμές, καθώς και πετρέλαιο και σιτάρι. Με την ΕΕ και ιδιαίτερα τη Γερμανία να μην είναι πρόθυμες να επιβάλουν κυρώσεις, οι οποίες θα διέκοπταν κάθε σχέση με τη Ρωσία, ο Μπάιντεν απείλησε τους συμμάχους των ΗΠΑ ότι η μόνη εναλλακτική λύση στο να συμμορφωθούν με τις ΗΠΑ θα ήταν ο πυρηνικός πόλεμος. Ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε: “Έχετε δύο επιλογές. Να ξεκινήσετε έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο… Ή να βεβαιωθείτε ότι η χώρα που ενεργεί τόσο αντίθετα προς το διεθνές δίκαιο θα καταλήξει να πληρώσει το τίμημα”. Ο Μπάιντεν δήλωσε ότι ο “στόχος των ΗΠΑ από την αρχή” ήταν να κρατήσουν το ΝΑΤΟ και την ΕΕ “στην ίδια σελίδα”. Χρησιμοποιώντας τον κυρίαρχο ρόλο του δολαρίου στην παγκόσμια οικονομία, η Ουάσινγκτον έχει επιβάλει μονομερώς πάνω από 5.500 κυρώσεις στη Ρωσία, καθιστώντας την τον πιο κυρωμένο στόχο της επιθετικής πολιτικής των ΗΠΑ».

«Δυστυχώς, η Ρωσία δεν είναι το μόνο θύμα αυτών των μονομερών καταναγκαστικών μέτρων. Πάνω από 40 χώρες, που αποτελούν το ένα τρίτο της ανθρωπότητας, έχουν μπει έτσι στο στόχαστρο των ΗΠΑ. Σε αυτές περιλαμβάνονται η Κούβα, η Βενεζουέλα, η Νικαράγουα, η Κίνα, το Ιράν, το Ιράκ, η Συρία, η Παλαιστίνη, το Αφγανιστάν, η Ζιμπάμπουε, η Αιθιοπία και το Σουδάν. Οι τρίτες χώρες που συναλλάσσονται με τους στόχους των αμερικανικών κυρώσεων αντιμετωπίζουν επίσης βαριά πρόστιμα. Αυτή η θανατηφόρα μορφή οικονομικού πολέμου καταστρέφει την περιφερειακή ανάπτυξη.  Επιπλέον, οι ΗΠΑ υποχρεώνουν άλλες χώρες να εκτελέσουν αυτές τις ακραίες οικονομικές κυρώσεις. Σημειώνουμε, με μεγάλη ανησυχία, ότι αυτές οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία παρασύρουν ολόκληρο τον κόσμο σε μια σύγκρουση που έχει μεγάλες πιθανότητες να ξεφύγει από τον έλεγχο. Τα Ηνωμένα Έθνη δεν ενέκριναν τις κυρώσεις που επέβαλαν οι ΗΠΑ. Πολλές χώρες αρνούνται τώρα να συμμετάσχουν στις κυρώσεις που επέβαλαν οι ΗΠΑ/ΕΕ στη Ρωσία. Μέχρι σήμερα η Ινδία, το Πακιστάν, η Ινδονησία, η Νότια Αφρική, η Τουρκία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Σαουδική Αραβία, η Βραζιλία, η Αργεντινή, το Μεξικό και άλλες χώρες με μικρότερες οικονομίες έχουν αρνηθεί να συμμορφωθούν με τα αμερικανικά μέτρα. Στην πραγματικότητα, σχεδόν ολόκληρη η Λατινική Αμερική, η Καραϊβική και η Αφρική και το μεγαλύτερο μέρος της Ασίας απορρίπτουν τις κυρώσεις», σημειώνει.

Μάλιστα η καμπάνια επισημαίνει πως «οι κυρώσεις αυτές θα βλάψουν τις ίδιες τις εμπορικές σχέσεις των χωρών αυτών. Οι διαταραχές στην αλυσίδα εφοδιασμού και οι πληθωριστικές πιέσεις από τις κυρώσεις υπό την ηγεσία των ΗΠΑ επηρεάζουν ήδη δυσανάλογα τους φτωχούς και τους εργαζόμενους σε παγκόσμιο επίπεδο λόγω των ελλείψεων και των υψηλότερων τιμών για τρόφιμα, καύσιμα και βασικά αγαθά. Ιδιαίτερα επηρεάζονται οι άνθρωποι στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Όπως αποδεικνύουν πάνω από 60 χρόνια κυρώσεων των ΗΠΑ κατά της Κουβανικής Επανάστασης, οι κυρώσεις που προορίζονται για την επίτευξη της αλλαγής καθεστώτος που θέλουν να επιβάλουν οι ΗΠΑ έχουν στην πραγματικότητα ως αποτέλεσμα τη δυστυχία στους λαούς που αποτελούν στόχο. Αυτές οι κυρώσεις χρησιμεύουν ως προειδοποιητικό μάθημα για κάθε έθνος που επιθυμεί να ασκήσει την κυριαρχία του υπό την παγκόσμια επιβαλλόμενη Pax Americana. Πρόκειται για ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».

Η αντιπολεμική συλλογικότητα καταλήγει πως «ο καταστροφικός πόλεμος ξεκίνησε με το πραξικόπημα που οργάνωσαν οι ΗΠΑ το 2014, ανατρέποντας τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση στην Ουκρανία. Παρόλο που η Ουκρανία δεν είναι επίσημο μέλος του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ έχουν έκτοτε ρίξει τόνους θανατηφόρων όπλων και έχουν αναπτύξει αμερικανικούς στρατιωτικούς “συμβούλους” στην Ουκρανία. Η Ουκρανία είναι ένα πιόνι στη στρατηγική της Ουάσινγκτον κατά της Ρωσίας. Μετά το πραξικόπημα, η Ουκρανία έχει μετατραπεί στη φτωχότερη χώρα της Ευρώπης με το υψηλότερο ποσοστό μετανάστευσης. Η συνεχιζόμενη επιθετικότητα του Κιέβου κατά των ανατολικών επαρχιών της και οι μαζικές ιδιωτικοποιήσεις της κοινωνικής ιδιοκτησίας έχουν επιτείνει την οικονομική καταστροφή. Η εκστρατεία “Οι κυρώσεις σκοτώνουν” καλεί όλες τις πλευρές να τερματίσουν τις εχθροπραξίες και τις ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν διπλωματία- όχι όπλα, κυρώσεις και πόλεμο!».

Οι βετεράνοι προειδοποιούν κατά της «ζώνης απαγόρευσης πτήσεων» στην Ουκρανία

Οι Βετεράνοι για την Ειρήνη προειδοποιούν επίσης πως «η ζώνη απαγόρευσης πτήσεων είναι μια περιοχή που καθορίζεται από μια στρατιωτική δύναμη και πάνω από την οποία δεν επιτρέπεται η διέλευση αντίπαλων αεροσκαφών. Οι ζώνες απαγόρευσης πτήσεων επιβάλλονται με τη στρατιωτική αναχαίτιση αεροσκαφών και πυραύλων με τη χρήση θανατηφόρας βίας και μερικές φορές περιλαμβάνουν προληπτικά πλήγματα για την αποτροπή πιθανών παραβιάσεων. Με άλλα λόγια, μια χώρα που κηρύσσει μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πρέπει στη συνέχεια να είναι έτοιμη να επιβάλει τον προστατευόμενο χώρο, θέτοντας τις ΗΠΑ σε άμεση στρατιωτική σύγκρουση με τη Ρωσία, κλιμακώνοντας τον πόλεμο μεταξύ δύο πυρηνικών δυνάμεων. Οι ζώνες απαγόρευσης πτήσεων έχουν χρησιμοποιηθεί μόνο τρεις φορές στην ιστορία – σε τμήματα του Ιράκ, μετά τον πόλεμο του Κόλπου το 1991, στη Βοσνία το 1992 και στη Λιβύη το 2011. Αυτές οι κρίσεις ήταν καταστάσεις στις οποίες οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ χρησιμοποίησαν την ανώτερη αεροπορική ισχύ τους για να ακινητοποιήσουν την αεράμυνα των χωρών στις οποίες επιτίθονταν».

Διευκρινίζουν ότι «οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν μέχρι στιγμής αντισταθεί στην επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στην Ουκρανία από την ανησυχία τους ότι θα τους οδηγούσε σε μια ένοπλη αναμέτρηση με τη Ρωσία, και ενδεχομένως ακόμη και σε πυρηνικό πόλεμο. Μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων θα είχε σχεδόν σίγουρα ως αποτέλεσμα την άμεση εμπλοκή αμερικανικών και συμμαχικών αεροσκαφών με ρωσικά αεροσκάφη – κάτι που οι ηγέτες του ΝΑΤΟ προσπάθησαν επιμόνως να αποφύγουν και τις τέσσερις δεκαετίες του Ψυχρού Πολέμου». «Για αρκετά χρόνια κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, η δουλειά μου στο Πεντάγωνο ήταν να βοηθήσω στην επιβολή της νότιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από το Ιράκ. Ήμουν μέλος του πυρήνα εκτίμησης ζημιών μάχης. Μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων είναι μια πράξη πολέμου – τίποτα λιγότερο. Είναι θανατηφόρα πυρομαχικά που πέφτουν, όχι μόνο σε εξοπλισμό, αλλά και σε ανθρώπους. Πρέπει όλοι μας να είμαστε απολύτως σαφείς σχετικά με αυτό με τους εκλεγμένους αξιωματούχους και το ευρύ κοινό», δήλωσε ο Ρόμπερτ Προκόπ από τους Βετεράνους για την Ειρήνη. «Μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων θα σήμαινε άμεση μάχη μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας, που θα οδηγούσε σε έναν ευρύτερο ευρωπαϊκό πόλεμο στον οποίο θα συμμετείχαν χώρες με πυρηνική ισχύ», δήλωσε ο Γκάρετ Ρεπενχάγκεν, εκτελεστικός διευθυντής των Βετεράνων για την Ειρήνη. «Χρειαζόμαστε αποκλιμάκωση και διπλωματία για να τερματιστεί αυτός ο τρομερός πόλεμος το συντομότερο δυνατό».