Tο έγγραφο που αποκαλύπτει η Wall Street Journal, καταγράφει την ελληνική απόφαση να αρνηθεί αναδιάρθρωση χρέους το 2010, σοβαρές διαφωνίες μεταξύ των κρατών-μελών, κάνει λόγο για καθυστέρηση στο αίτημα για βοήθεια από το ΔΝΤ, για αισιόδοξες προβλέψεις ανάκαμψης, για κινδύνους του προγράμματος, ενώ προέβλεπε και τις διαφωνίες που ήταν πιθανό να προκύψουν στο εσωτερικό της τριμερούς (ΕΚΤ, ΔΝΤ, ΕΕ).
 
Το 2010 το ΔΝΤ δεσμεύτηκε να προσφέρει διάσωση στην Ελλάδα, παρά τις διαφωνίες αν η λύση αυτή θα απέδιδε. Κάποια μέλη του Ταμείου, σχεδόν το ένα τρίτο του διοικητικού συμβουλίου έγειραν σοβαρά ερωτήματα για το σχεδιασμό της διάσωσης.
 
Κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν ότι οι προβλέψεις ανάπτυξης ήταν μη ρεαλιστικές, κάποιοι τόνισαν πως η αναδιάρθωση του χρέους ήταν ενδεχομένως απαραίτητη για την επιτυχία του προγράμματος, ενώ ορισμένοι επεσήμαναν πως το πρόγραμμα ζητούσε παρά πολλά από τους Έλληνες χωρίς να ζητάει κάτι από τους πιστωτές της.
 
Ωστόσο, ο φόβος των μεγαλύτερων μετόχων του ΔΝΤ πως μια αναδιάρθρωση χρέους θα προκαλούσε ζημιές στις τράπεζές τους, οι οποίες αργότερα θα διευρυνόντουσαν, κέρδισε, σημειώνει η Wall Street Journal.
 
«Το ελληνικό σχέδιο διάσωσης δεν ήταν ένα πρόγραμμα για την Ελλάδα, αλλά για την ίδια την Ευρωζώνη», φέρεται να δήλωσε ένας από τους συμμετέχοντες στη συνεδρίαση του 2010.
 

Ελληνικό «όχι» στην αναδιάρθωση χρέους

 
Αργεντινή, Βραζιλία, Ινδία, Ρωσία και Ελβετία επεσήμαναν ότι λείπει κάτι από το πρόγραμμα: θα έπρεπε να περιέχει, όπως είπαν, αναδιάρθρωση χρέους και με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα (PSI). Μάλιστα, η Αργεντινή άσκησε ιδιαίτερη κριτική λέγοντας ότι επαναλαμβάνονται τα λάθη που συνέβησαν στη χώρα της το 2001.
 
Το ΔΝΤ ανέφερε τότε «ότι η αναδιάρθρωση χρέους αποκλείστηκε από τις ίδιες τις ελληνικές αρχές». Πρόσθεσε, ότι υπήρχαν συζητήσεις για PSI στο πρότυπο της πρωτοβουλίας της Βιένης αλλά αυτό δεν ήταν δυνατό γιατί τα ελληνικά ομόλογα ήταν μοιρασμένα μεταξύ αγνώστου αριθμού κατόχων, ενώ το 90% εξ αυτών δεν είχε ρήτρα συλλογικής ευθύνης.
 
Μάλιστα Γερμανία, Γαλλία και Ολλανδία, μετέφεραν τη δέσμευση των τραπεζών τους να στηρίξουν την Ελλάδα διατηρώντας την έκθεσή τους στα ελληνικά ομόλογα.
 

Κίνδυνοι του προγράμματος

 
Αργεντινή, Αυστραλία, Καναδάς, Βραζιλία και Ρωσία κατέγραψαν κινδύνους στο πρόγραμμα λόγω της ανάγκης για διψήφια μείωση του ελλείμματος ενώ κάποιοι συνέκριναν την κατάσταση στην Ελλάδα με αυτή της Αργεντινής πριν από την κρίση του 2001.
 
Σημειώνεται πως τα ιδιαίτερα υψηλά ρίσκα αναφέρονται και στην επίσημη έκθεση βιωσιμότητας εκείνης της εποχής.
Παράλληλα, επισημάνθηκε ότι το πρόγραμα δεν θα λειτουργήσει αν δεν υλοποιηθούν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. «Η μεγαλύτερη πρόκληση για τις αρχές είναι να ξεπεραστεί η άγρια αντίδραση των κατεστημένων συμφερόντων», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
 
Επισημάνθηκε, επίσης, ότι «το πρόγραμμα σίγουρα θα τεστάρει την ελληνική κοινωνία». Σημείο-κλειδί ήταν, σύμφωνα με το έγγραφο, ο ιδιωτικός τομέας να στηρίξει πλήρως το πρόγραμμα θεωρώντας τον ως εργαλείο για να τερματιστούν πάρα πολλά προνόμια του δημόσιου τομέα.
 

Καθυστέρησε το αίτημα

 
Στο έγγραφο αναφέρεται ότι Αυστραλία, Καναδάς, Κίνα, Ρωσία και Ελβετία έκαναν λόγο για καθυστέρηση στο αίτημα συνδρομής του ΔΝΤ λόγω ατελειών στην αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης. Ο Γερμανός εκπρόσωπος διευκρίνισε ότι δεν υπήρχε σχετική πρόβλεψη στη συνθήκη του Μάαστριχτ και έπρεπε να δημιουργηθεί ο μηχανισμός.
 

Αισιόδοξες προβλέψεις ανάπτυξης

 
Κινέζοι και Ελβετοί ανέφεραν πως ακόμα και μικρή απόκλιση από τις προβλέψεις για το ΑΕΠ έθετε σε κίνδυνο τη διατηρησιμότητα του χρέους. Στο κείμενο γίνεται ρητή αναφορά για αισιόδοξες προβλέψεις ανάπτυξης αλλά τονίζεται ότι υπήρχε και αντίλογος δυνατότητας ταχύτερης ανάκαμψης κυρίως λόγω της αφανούς οικονομίας.
 

Διαφωνίες στις επικαιροποιήσεις του μνημονίου

 
Κίνα, Αίγυπτος και Ελβετία τόνισαν ότι το ρίκσο να υπάρχουν προβλήματα και διαφωνίες στο εσωτερικό της τριμερούς (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ) κατά την τριμηνιαία διαδικασία επικαιροποίησης του μνημονίου.
 
 
(με πληροφορίες από Wall Street Journal, Dow Jones Newswires, Capital.gr)