Κάποτε ο Τριανταφυλλόπουλος στοχοποίησε τον Στέφανο Κορκολή, βγάζοντας στον αέρα ένα επαίσχυντο βίντεο. Σκεπτόμουν τότε: Πόση επαγγελματική απελπισία πρέπει να νιώθει ένας δημοσιογράφος-ερευνητής ώστε να καταφεύγει σε τέτοιες φτηνές πρακτικές προκειμένου να βγει στον αφρό;
 
Το τελευταίο διάστημα, ο Τριανταφυλλόπουλος ξαναχτύπησε με την ίδια λογική αλλά με διαφοροποιημένες πρακτικές, αυτή τη φορά στοχοποιώντας τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη. Κι εγώ αναρωτιέμαι και πάλι: Πόση απελπισία;
 
Τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη τον γνώρισα πρόσφατα. Παρακολούθησα με μεγάλο ενδιαφέρον την εξαιρετική προεκλογική του εκστρατεία. Καταλαβαίνω, λοιπόν, απολύτως για ποιο λόγο τον χτυπάνε. Ο Σακελλαρίδης είναι κομμάτι του αύριο της χώρας, είναι μέρος μιας Αριστεράς που ακτινοβολεί. Θα ήθελα η Αριστερά να ακτινοβολεί περισσότερο, γι’ αυτό είμαι ούτως ή άλλως με το μέρος του Σακελλαρίδη.
 
Πίστευα ότι αυτή η βρωμερή φούσκα θα διαλυόταν σύντομα στα εξ ων συνετέθη. Αν αυτό δεν έγινε ακόμα, είναι γιατί υπάρχουν άλλα μέσα που την αναπαράγουν με μισόλογα, με δήθεν αντικειμενική παράθεση «της κόντρας Τριανταφυλλόπουλου – Σακελλαρίδη», σπέρνοντας αμφιβολίες και φαρμακερές υποψίες. Δημιουργούν ρωγμές μέσα από τις οποίες διοχετεύουν στην κοινωνία τα βρωμόνερα, δίνοντας παράταση ζωής στη βρωμερή φούσκα. Αλλά έτσι, γίνονται απλώς παπαγαλάκια του Τριανταφυλλόπουλου.
 
Ξέρω πολύ καλά ότι τα καθεστωτικά ΜΜΕ βιώνουν μια βαθιά κρίση αξιοπιστίας. Δεν πίστευα ποτέ ότι η σκληρή πολιτική αναμέτρηση στην οποία ομοθύμως έχουν ταχθεί θα έκαμπτε και τα στοιχειώδη αντανακλαστικά τους σε σχέση με την εκδοτική ηθική και δεοντολογία. Πολύ περισσότερο σε σχέση με τη δημοσιογραφική ηθική και δεοντολογία.
 
Η επιχειρηματολογία του Τριανταφυλλόπουλου, αν και ιταμή, στα δικά μου αυτιά ακούγεται επίσης άκρως απολογητική. Αλλά και εντελώς φαιδρή. «Δημοσιογραφική ευπρέπεια» η Ζούγκλα; Ακόμα γελάω!
 
Μας λέει ότι όλ’ αυτά δεν τα κάνει για να εκβιάσει, δεν τα κάνει για λόγους εντυπωσιασμού, δεν τα κάνει από ύποπτη -όσο και χυδαία- σεμνοτυφία, τα κάνει μόνο και μόνο για να… προστατέψει την Αριστερά από κακόβουλη χρήση του υλικού που ο ίδιος, και μόνον αυτός, επικαλείται. Αν ο Σακελλαρίδης δεν ήταν πολιτικό πρόσωπο, απολογείται, δεν θα τον αφορούσε το θέμα. Επιστρέφοντας στην περίπτωση Κορκολή, αναρωτιέμαι ποια ήταν η πολιτική διάσταση εκείνου του θέματος.
 
Το βίντεο δεν με ενδιαφέρει. Δεν θα καθόμουν να το δω ακόμα κι αν μου το έφερναν στο σπίτι μου. Θα αρνιόμουν να το δω ακόμα κι αν με εξανάγκαζαν να το κάνω.
 
Θα ’θελα πολύ να σας πω ότι το βίντεο δεν υπάρχει. Αλλά δυστυχώς, το βίντεο υπάρχει. Το βίντεο είναι ο ίδιος ο Τριανταφυλλόπουλος. Αυτό ήθελε να πει ο σοφός της επικοινωνίας με το απόφθεγμά του ότι «το μέσο είναι το μήνυμα».
 
Αν υπάρχει κάτι να σταλεί στον εισαγγελέα είναι ο Τριανταφυλλόπουλος. Αν υπάρχει κάτι να καταγγελθεί στον ελληνικό λαό είναι ο Τριανταφυλλόπουλος και οι πρακτικές του. Αν η Αριστερά έχει ανάγκη κάποιας προστασίας σ’ αυτή την ιστορία, δεν είναι καν από τον Τριανταφυλλόπουλο, είναι μονάχα από τους αναμεταδότες της βρώμικης φούσκας του.
 
Το βίντεο είναι ο ίδιος ο Τριανταφυλλόπουλος. Αρνούμαι να πάρω υπόψη μου το βίντεο.