«Ακόμα μια περσόνα που αρέσκεται να προκαλεί για την προβολή» θα πει κάποιος δημοσιογράφος για να του απαντήσει ο διπλανός του πως «πρέπει να προβάλλουμε ακόμα και τις χυδαίες απόψεις προσώπων που έχουν επιρροή λόγω θέσης, ακριβώς για να καταδείξουμε τη χυδαιότητα». Αυτή η συζήτηση θυμίζει την προβολή του «ανθρώπινου προσώπου των στελεχών της Χρυσής Αυγής» πίσω στο μακρινό 2012. Τελικά, δίνουμε αξία ή ξεγυμνώνουμε την αλήθεια;
της Γεωργίας Κριεμπάρδη
Αυτό το κείμενο γράφεται ψύχραιμα αρκετές ώρες μετά τις δηλώσεις της Αφροδίτης Λατινοπούλου, η οποία αποφάσισε να τοποθετηθεί για τα πρότυπα ομορφιάς, αλλά και να μας πει πόσο πολύ σιχαίνεται τις αξύριστες μασχάλες και τα αξύριστα πόδια των γυναικών. Να σημειωθεί πως κανείς δε τη ρώτησε και μεταξύ μας δεν έλειπε και η τοποθέτηση της.
«Αφήνουν τρίχες στα πόδια και το φωτογραφίζουν, τρίχες στη μασχάλη, τρίχες στο μουστάκι, ραγάδες, πανάδες, κυτταρίτιδα και οτιδήποτε άλλο αντιαισθητικό υπάρχει πάνω τους» λέει ξεκινώντας το… μανιφέστο της και συνεχίζει λέγοντας ότι εκείνη, βλέποντας τέτοιες φωτογραφίες στα social media ως γυναίκα «νιώθει άβολα, αισθάνεται ντροπή και απεχθάνεται να βλέπει τέτοιου είδους φωτογραφίες». Για τέτοιες ακραίες αντιδράσεις, βέβαια, ας ενημερώσουμε την κ. Λατινοπούλου ότι τα κοινωνικά δίκτυα προσφέρουν μια τρομερή δυνατότητα που λέγεται unfollow ή block. Αν δεν της αρέσει κάτι που ανεβάζει κάποιος χρήστης μπορεί να δοκιμάσει να πατήσει το κουμπάκι του unfollow. Δεν μου αρέσει όλο αυτό που βλέπω. Και δεν καταλαβαίνω, αφού το αγαπάς τόσο πολύ το αξύριστο πόδι σου, εγώ γιατί πρέπει να το δω; Το βλέπεις εσύ και το χαίρεσαι. Εγώ γιατί να το βλέπω; Γιατί προσπαθείς να μου περάσεις ότι όλο αυτό είναι πάρα πολύ όμορφο και πάρα πολύ ωραίο και πάρα πολύ φυσιολογικό; Δεν είναι. Είναι άσχημο».
«Βλέπουμε από την άλλη, συνεχώς τους άνδρες, ολοένα και περισσότερο να γέρνουν προς τη γυναικεία φύση. Ξυρίζονται παντού. Και όταν λέμε παντού, παντού. Βάφονται. Φοράνε ολοένα και περισσότερο γυναικεία ρούχα και γενικότερα κάνουν πράγματα τα οποία συνηθίζουν να κάνουν οι γυναίκες. Από την άλλη οι γυναίκες γέρνουν προς τους άνδρες. Μένουν αξύριστες, προβάλλουν ότι είναι αξύριστες. Ντύνονται με oversized ρούχα και πολλές φορές με ανδρικά ρούχα. Και όλο αυτό θέλουν να δείξουν ότι είναι φυσιολογικό. Δεν είναι. Και δεν είναι όχι μόνο φυσιολογικό, είναι αποκρουστικό. Και για τις γυναίκες και για τους άνδρες».
Για να καταλήξει: «Ε, λοιπόν, μια νοσηρή μειοψηφία δεν θα καταφέρει να αλλάξει στην πλειοψηφία τα πρότυπα ομορφιάς, ούτε το φυσιολογικό που έχουμε μάθει έως τώρα. Όλοι μας. Εμείς θα συνεχίσουμε να πιστεύουμε αυτά που πιστεύαμε. Και αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι μιλούν για υποτιθέμενη εξέλιξη, ας κάτσουν να ξανασκεφτούν τι σημαίνει εξέλιξη, διότι σε καμία περίπτωση, αυτό το οποίο αναδεικνύουν δεν είναι εξέλιξη. Αυτό είναι εποχή των σπηλαίων. Γιατί τότε ήταν η τελευταία φορά που μία γυναίκα δεν περιποιούνταν τον εαυτό της».
Αυτές ήταν οι πρόσφατες δηλώσεις που με οδήγησαν να γράψω για το δίλημμα του δημοσιογράφου. Να σημειωθεί πως αυτή της η μισογυνίστικη τοποθέτηση, με δόσεις bodyshaming και διαπιστώσεις για την «εκθήλυνση» του αντρικού φύλου «άναψε φωτιές» στο διαδίκτυο, πυροδοτώντας τις αρνητικές αντιδράσεις χιλιάδων χρηστών. (Υπάρχουν τόσα να της καταλογίσετε. Μην απαντάτε με bodyshaming στο bodyshaming, αγαπητοί χρήστες του διαδικτύου που θεωρήσατε σωστό να σχολιάσετε τα υαλουρονικά κι όχι το περιεχόμενο του λόγου της)
Δηλώνει απόφοιτη Νομικής, ενώ τον Νοέμβριο του 2017, στο πλαίσιο της συμμετοχής της στην ΟΝΝΕΔ, ορίστηκε Γραμματέας Επαρχιακού. Υποψήφια Βουλευτής της Α’ Θεσσαλονίκης με τη Νέα Δημοκρατία, στις Εθνικές Εκλογές του Ιουλίου το 2019 και πλέον γνωστή περσόνα που αρέσκεται στο να προκαλεί με τις δηλώσεις της.
Φτάνοντας στα δημοσιογραφικά γραφεία αμέσως μετά την πρώτη καλημέρα ακούγεται η φράση «είδατε τι είπε πάλι η Λατινοπούλου;». Ακολούθησε σύντομη συζήτηση σχετικά με τη συνολική ειδησεογραφία της ημέρας και σύντομα στο επίκεντρο βρέθηκε και πάλι η Λατινοπούλου. «Είναι κλασικό παράδειγμα Μπογδάνου που θέλει να προκαλεί» θα πει κάποιος για να αναρωτηθεί ο διπλανός του αν πρέπει ως δημοσιογράφοι να αναπαράγουμε τέτοιους είδους χυδαία και ρατσιστικά αφηγήματα. «Μα είναι πολιτεύτρια της ΝΔ, ο κόσμος την ξέρει, είναι γνωστή περσόνα» θα πει κάποιος για να του απαντήσει ο διπλανός του ότι «δεν είναι σωστό να δώσουμε συνέχεια, ενώ ξεκάθαρα εκείνη το έκανε για να προκαλέσει την αναπαραγωγή του ονόματος της και πάλι».
Το πρίσμα
Συζητήσεις επί συζητήσεων και όσο όλες οι απόψεις έπεφταν στο newsroom, σκεφτόμουν το παράδειγμα της Χρυσής Αυγής. Το lifestyle της εγκληματικής οργάνωσης κατά την δυναμική εμφάνιση της το 2012 προβαλλόταν από τα κυρίαρχα μέσα, χαϊδεύοντας αυτιά σε «καλά παιδιά που περνάνε απέναντι στον δρόμο γριούλες». Σύντομα κατάλαβα πως η προβολή της Χρυσής Αυγής την έβαλε στο κοινοβούλιο. Οργίστηκα, αλλά το είδα πιο ψύχραιμα και καθαρά.
Το θέμα υπάρχει και δε μπορείς να κάνεις πως δε το βλέπεις. Το να επιλέξεις να το βάλεις κάτω από το χαλί, θα το ενισχύσει, δίνοντας του δυναμική και μονόπλευρη προβολή. Το θέμα θα είναι εκεί και θα κυκλοφορεί. Το ζήτημα είναι υπό ποιο πρίσμα. Ας πάρουμε το παράδειγμα της Χρυσής Αυγής που ανέφερα.
«Τα ΜΜΕ αντέδρασαν αδιάφορα, χωρίς ουσιαστικά ρεπορτάζ. Αρκούνταν στα δελτία τύπου της αστυνομίας. Γι’ αυτό τις πρώτες ώρες της δολοφονίας του Φύσσα έλεγαν ότι πρόκειται για διαφωνία στο ποδόσφαιρο» είχε δηλώσει για παράδειγμα, το 2018, η Ελευθερία Κουμάντου, δημοσιογράφος στον 9.84 και το Golden Dawn Watch, φέρνοντας ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Στον Άγιο Παντελεήμονα τα Mέσα έλεγαν ότι οι αγανακτισμένοι κάτοικοι είχαν βγει στους δρόμους γιατί οι μετανάστες τους κλέβουν και δεν μπορούν ν’ αφήσουν τα παιδιά τους ελεύθερα να παίξουν στην πλατεία. «Γιατί όμως μένουν αυτοί οι άνθρωποι εκεί; Δεν έγινε ποτέ ρεπορτάζ για την περιοχή, ούτε για το Α.Τ. και το πως λειτουργούσε» δήλωσε η δημοσιογράφος.
Μετά την δολοφονία Φύσσα, τα ΜΜΕ έπεσαν από τα σύννεφα, άρχισαν να βγάζουν στη δημοσιότητα ειδήσεις και έγγραφα. «Όμως, δεν ήταν λίγα τα ρεπορτάζ που λείαιναν τις γωνίες της ΧΑ, όπως με τον γάμο του Παναγιώταρου, τις χορευτικές ικανότητες του Κασιδιάρη ή τις στιλιστικές επιλογές των βουλευτών» συμπλήρωσε η Ελευθερία Κουμάντου. «Τους αντιμετώπισαν σαν αξιοπερίεργο, κουτσομπολιό, σόουμπιζ, χωρίς να μελετήσουν τι έκαναν. Όταν μαθεύτηκε τι έκαναν, δεν άσκησαν κανένα έλεγχο στην δίκη, δεν ασχολήθηκαν με την ουσία, αλλά με τα δρακόντεια μέτρα και τα επεισόδια.» Αν κάποιος στο μέλλον ψάξει τι γράφτηκε και παίχτηκε από τα ΜΜΕ για τη δίκη, θα δει ότι τα περισσότερα δημοσιεύματα αφορούν στα επεισόδια που έγιναν κι όχι στο περιεχόμενο ή τις συνθήκες διεξαγωγής της δίκης.
«Η πολιτική βία δεν προκαλείται από θερμόαιμους οπαδούς, αλλά είναι δομικό στοιχείο δράσης της Χ.Α. και πραγματοποίησης του σκοπού της. Τα τάγματα εφόδου είναι ομάδες βίας που επιτίθενται σε όσους η ηγεσία της Χ.Α. θεωρεί αντίπαλους, όντας βασικός μοχλός άσκησης εξουσίας, μέσω της επίδειξης βίας», πρόσθεσε ο Κώστας Παπαδάκης.
Ο Μιχαλολιάκος ήταν γνωστός από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, είχε εμπλοκές και σε βομβιστικές επιθέσεις σε κινηματογράφους που έπαιζαν σοβιετικό κινηματογράφο και σε δημοσιογράφους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η επίθεση στον Κακαουνάκη που ερευνούσε ζητήματα ακροδεξιάς τότε. Η δράση ήταν γνωστή και πήρε μεγάλες διαστάσεις μετά τη δεκαετία του ’90 με φόντο το Μακεδονικό ζήτημα.
«Εκτιμώ πως πολλοί παράγοντες έπαιξαν ρόλο στην έντονη προβολή μελών της Χρυσής Αυγής από τα ΜΜΕ. Άτομα στα μίντια έχουν τέτοια ιδεολογία, άλλα συναλλάσσονταν με την οργάνωση με διάφορους τρόπους και μάλιστα στα τηλέφωνα τους βρέθηκαν αρκετά τηλέφωνα και μηνύματα με δημοσιογράφους. Είχε ένα σέξι λουκ. Είχε μια λογική “εμείς επεμβαίνουμε, είμαστε η αρχή, είμαστε οργανωμένοι. Η εικόνα του καλού παιδιού ήταν σέξι για τα κανάλια και κάποιοι το χρησιμοποίησαν με σκοπιμότητα να προωθήσουν την οργάνωση”» τόνιζε ο άνθρωπος με το χαρακτηριστικό ψευδώνυμο «Ύποπτο Μούσι» που κάλυψε όλες τις δικάσιμες της Χρυσής Αυγής, μιλώντας στο διαδικτυακό ραδιόφωνο Street Radio.
«Το “συστημικό” δέσιμο της εγκληματικής οργάνωσης με θεσμούς της ελληνικής πολιτείας και η αμεριμνησία των τελευταίων αποτέλεσε το κρίσιμο συστατικό για τα πογκρόμ της Χρυσής Αυγής» είχε σημειώσει ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, Διευθυντής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.
«Η κανονικοποίηση της Χρυσής Αυγής μέσω life-style αφιερωμάτων στα ελληνικά μίντια και η ταυτόχρονη υπονοούμενη κατανόηση των εγκληματικών ενεργειών της οργάνωσης πάνω στο αφήγημα της «εισβολής λαθρομεταναστών» ήταν ένα σημαντικός κρίκος στην αλυσίδα. Αν υπάρχει λόγος να θεωρούμε τη δημοσιογραφία λειτούργημα σήμερα, θα ήταν σημαντικό όσοι/ες επιτελούν το ρόλο αυτό, να αποφεύγουν συγκυριακές και ευκαιριακές αποτυπώσεις των φαινομένων και να έχουν στοιχειώδη επίγνωση του φασισμού ως κοινωνικό φαινόμενο με ιστορικό παρελθόν, παρόν και ενδεχομένως μέλλον, αν ακολουθήσουν τις πρακτικές των περασμένων πρόσφατων χρόνων» σχολίαζε ο ίδιος.
Μίλα
Είναι σημαντικό να μιλάμε. Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγω και στην περίπτωση της πολιτεύτριας της ΝΔ. Η αποσιώπηση γεγονότων και της αλήθειας δεν είναι προς την σωστή κατεύθυνση της δημοσιογραφίας. Είναι αντιδεοντολογικό και ανήθικο. Η ανάδειξη της αλήθειας και η αναπαραγωγή ενός γεγονότος χωρίς στρογγυλέματα είναι η μόνη σωστή κατεύθυνση. Κανένα δίλημμα λοιπόν. Ακόμα και τα χυδαία και επικίνδυνα αφηγήματα χρειάζεται να αναπαράγονται, ακριβώς για να γίνεται σαφής η χυδαιότητα τους.
Είναι σημαντικό να αναδεικνύονται οι χυδαιότητες, ακριβώς για να καθίσταται σαφές το χυδαίο ορισμένων αφηγημάτων. Δεν είναι μία άποψη που ένας στον κόσμο ξεστόμισε. Πέρα από τον θεσμικό ρόλο της συγκεκριμένης, αξίζει να εστιάσουμε στο περιεχόμενο του λόγου της. Όχι για να δώσουμε αξία, αλλά για να αναδειχθεί η μη αξία που κρύβει αυτός. Για να αναδειχθεί η χυδαιότητα απόψεων που δυστυχώς ακόμη τριγυρίζουν σε κοινωνικά πηγαδάκια.
Είναι σημαντικό να μην αποσιωπούνται μισογυνίστικες απόψεις, ακριβώς για να καταδεικνύεται η χυδαιότητά τους.
Είναι σημαντικό να μην αποσιωπούνται ομοφοβικές, σεξιστικές και ρατσιστικές απόψεις, ακριβώς για να καταδεικνύεται η χυδαιότητά τους.
Είναι σημαντικό να μην αποσιωπούνται τοποθετήσεις που αναβλύζουν από πατριαρχικά στερεότυπα, ακριβώς για να καταδεικνύεται η χυδαιότητά τους.
Είναι σημαντικό να μην αποσιωπούνται απόψεις που εμμέσως υποσκάπτουν τις ατομικές ελευθερίες -και τον έλεγχο του σώματος-, ακριβώς για να καταδεικνύεται η χυδαιότητά τους.
Είναι σημαντικό να μην αποσιωπούνται κακοποιητικές απόψεις, ακριβώς για να καταδεικνύεται η χυδαιότητά τους.
Είναι σημαντικό να μην αποσιωπούνται απόψεις που εμφορούνται από ναζιστικές/φασιστικές αντιλήψεις, ακριβώς για να καταδεικνύεται η χυδαιότητά τους.
Το θέμα είναι βαθιά κοινωνικό και ο δημοσιογράφος ως μέρος της κοινωνίας, επιτελώντας λειτούργημα με τον ρόλο του, οφείλει να μιλά. Η δημοσιογραφία που ασκείται ορθά με γνώμονες την αλήθεια, τη διαφάνεια, την αξιοπιστία, τη συνεχή αμφισβήτηση και έρευνα, δε «χαρίζει κάστανο».
Ας επιστρέψουμε στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής. Αν δεν υπήρχε -και- η πίεση της δημοσιογραφίας ώστε να αναδείξει και να καταδείξει την πραγματική ταυτότητα των μελών την εγκληματικής οργάνωσης, η κοινή γνώμη πιθανώς θα στρεφόταν προς την κατεύθυνση που της πιπίπλιζαν το μυαλό: «τα καλά παιδιά που αγαπούν την οικογένεια και τη χώρα τους». Όμως η ορθή δημοσιογραφία είναι εκεί για να φωτίσει την πραγματική διάσταση των πραγμάτων.
«Δικό σου σώμα, δική σου επιλογή»
Η αντίδραση των χρηστών ήταν άμεση. Εκατοντάδες γυναίκες έσπευσαν να αναρτήσουν φωτογραφίες με εμφανείς ραγάδες, κυτταρίτιδα ή αξύριστο σώμα, τονίζοντας το δικαίωμα του καθενός στην αυτοδιάθεση του σώματός του. Το όνομα της «γαλάζιας» πολιτεύτριας βρέθηκε στην πρώτη θέση των τάσεων του twitter, συγκεντρώνοντας χιλιάδες κριτικές. Γυναίκες του καλλιτεχνικού χώρου, infuencers, μουσικοί πήραν θέση, χαρακτηρίζοντας «σκοταδιστικές» τις συγκεκριμένες απόψεις.
Οι εταιρείες προϊόντων περιποίησης σώματος DOVE και Veet πήραν θέση.
Σήμερα είναι ο «προκλητικός» Μπογδάνος και η Λατινοπούλου «που έγινε viral στο διαδίκτυο». Αύριο θα είναι κάποιος άλλος. Κάποιος θα είναι εκεί ενίοτε να αποζητά την προβολή. Το χειρότερο είναι να την αποζητά με επικίνδυνο και χυδαίο τρόπο, αναπαράγοντας κατάπτυστα αφηγήματα που σε καμία περίπτωση δε συνάδουν με μία προοδευτική κοινωνία. Μετά απ’ αυτά, θεωρώ έχει καταστεί σαφές ότι δεν πρόκειται για κανένα δίλημμα. Ο δημοσιογράφος και η κοινωνία οφείλουν να απαντούν απέναντι στα κακώς κείμενα και να τα ξεγυμνώνουν.
Απαράδεκτο κείμενο με πλήθος από λογικά σφάλματα. Μπερδεύει μέσω συνειρμού δύο διαφορετικά πράγματα. Η ΧΑ δεν έχει καμία σχέση με τη Λατινοπούλου και αυτό αποτελεί τουλάχιστον προσβολή για ανθρώπους που παρακολούθησαν τη δίκη αλλά και τους θεωρητικούς της ακροδεξιάς. Εξάλλου στο ίδιο κείμενο γίνεται η παραδοχή ότι προκειται για συνειρμό της δημοσιογράφου και τιποτα παραπάνω. Αναρωτιέμαι τι θα έλεγε ο Ψαρράς, για το συγκεκριμένο άρθρο πραγματικα.. Δεν αναφέρονται τα βασικά στοιχεία για τη Λατινοπουλου. Το πολιτικό υπόβαθρο και οι σχέσεις που έχει αναπτύξει με τα μακεδονικά κινήματα. Απλά copy paste το βιογραφικό. Για τις εικονες με τα tweet δεν θα αναλύσω γιατί καθε μία από αυτές είναι και μία διατριβή.
https://www.imerodromos.gr/i-sofia-moytidoy-dinei-resital-vinteo/?fbclid=IwAR23hQs6CxELRoteUX06bX_eivR3WHnyKxOWhLweV1brMJ5fomZA-bVu2Hc
Τέλειο :-D
Είδα πάντως μία συνέντευξή της (στο δίκτυο) στο Λιάγκα όπου κάτι προσπάθησε να πει, αλλά δυστυχώς είναι τόσο χαζή που τελικά απλά δέχθηκε και τις προσβολές από τα τηλεσούργελα.
Έβαλα να το δω. ....Μωρε, την εχουμε παρεξηγημένα την κοπελα. Αυτο που ηθελε, πραγματικα, να πει δεν ειναι πως οι γυναικες (αλλα και οι ανδρες) που δεν συμμορφώνονται 100% στα προτυπα ομορφιας και αναμενομενης εμφυλης γυναικειας (ή ανδρικης) συμπεριφορας/ρολων ειναι αποκρουστικοι ανθρωποι που εχουν βαλει σκοπο να μεταλλαξουν την αγία μας κοινωνια ΑΛΛΑ πως ειναι κριμα να ασχολουνται οι γυναικες με τον ακτιβισμό της τριχας ενώ εχουν άλλους σημαντικους αγωνες κερδισει, άλλα επιτεύγματα κατορθωσει ή παλευουν στην ζωή οπως η φιλης της, που ειναι μονογονεας κ.λπ..
Μπορει και να σφάλω αλλα για "χαζή, χαζή" δεν την κοβω και προσπαθώ να αντισταθώ στο στερεοτυπο της "χαζογκόμενας" (εμφανιση, εκφορα λογου) . Είναι καμια φορά ψυχολογικα πιο ευκολο, θαρρώ, ατομα με τα οποια ειμαστε εντελώς διαφορετικοί και διαφωνούμε 100% και θεωρούμε οτι εχουν διαφορετικους ηθικους κωδικες και θεωρουμε οτι πιστευουν σε σκατα να μην τους βγαλουμε (και) βλακες.
Έτσι κι αλλιώς η χαζομάρα στην οποία αναφερόμαστε συνήθως δεν είναι η εγκεφαλική βλάβη, τα κατεστραμένα κύτταρα κλπ., είναι μία κοινωνική "πάθηση" και συνήθως έχει μία ψυχολογική/κοινωνική βάση. Έχω δει ανθρώπους πανέξυπνους να κάνουν και να λένε τεράστιες βλακείες όταν κάτι αγγίξει το πρόβλημά τους.
Εν προκειμένω δεν θεωρώ απίθανο να πήγε διαβασμένη στην συνέντευξη (κάποιος να της έκανε μάθημα πριν πάει, καταλαβαίνεις) αλλά ούτε αυτό μπόρεσε να υποστηρίξει, γιατί δυστυχώς το μυαλό της κακομοίρας έχει γίνει πουρές από τα πρότυπα που κουβαλά και στα οποία πρέπει να ανταποκριθεί. Αλλά και μόνη της να σχεδίασε την τακτική, δυστυχώς σε αυτά η χαζομάρα ή η εξυπνάδα κρίνεται εκ του αποτελέσματος: Όταν τα σκατώνεις χειρότερα...
Υγ: Α ναι, απ' αυτή την χαζομάρα θεωρώ ότι έχει κάμποση και ο πολιτικός χώρος στον οποίο κινούμαι. Κι εγώ ο ίδιος κατέβαλα κόπο και πόνο για να την ξεπεράσω, στο βαθμό που την έχω ξεπεράσει και δεν μου έχει αφήσει άλλα κουσούρια. Γιατί ξέρεις, γκρεμίζεις ένα τοίχο αλλά τα τουβλάκια κάτι πρέπει να τα κάνεις και πιθανότατα χτίζεις παραπέρα. :)
Συμφωνώ.
Αυτό ρε φίλε. Είναι τόσο χαζή που σοκάρει.
Δεν παίζει με τίποτα να τελείωσε νομική. Τουλάχιστον όχι με τον ίδιο τρόπο με όλους τους άλλους. Τις αναρτήσεις που κάνει θα τις έκανε κάποιος που δεν έχει καν ιδέα τι θα πει ανθρώπινα δικαιώματα. Άσε το δικαίωμα στην προσωπική επιλογή της ατομικής σου εμφάνισης (τι 'ν' τουτο;) και δες τι λέει για τον ΟΥΚά που πήγε να πάρει το όπλο από τον εύζωνα - θα της φαινόταν φυσιολογικό να... τον γεμίσουν 5000 σφαίρες.
Για να μπορείς να υπαγάγεις μια πραγματική κατάσταση σε έναν κανόνα δικαίου, απαιτείται λίγο νιονιό. Αυτηνής η χαζομάρα καμπυλώνει το χωροχρόνο. Για νομικός, παπάρια. Για πολιτικός, εξασφαλισμένη καριέρα
Ρε σεις, ποια είναι αυτή πάλι? Φάινεται ταλαντούχο κορίτσι! Με τέτοια σαρκώδη χείλη, πρέπει λογικά να είναι βιρτουόζα στο κλαρίνο! Κρίμα, που το κορίτσι μένει Θεσσαλονίκη. Αν ήταν εδώ, θα την ψήφιζα!
Κλαρινοπαίχτης θα είστε κι εσείς και θα ξέρετε από κλαρίνο, υποθέτω. Η κυρία μπορεί να λέει βλακείες και να ξερνάει πατριαρχικές προκαταλήψεις και (εσωτερικευμένο) μισογυνισμό αλλά κι εσείς μην χάσετε ευκαιρία να ξεράσετε αγνό μισογυνισμό και παρθένο σεξισμό. Για την κυρία υπάρχει ελπίδα, εσείς θα παραμείνετε κάφρος. Μπορείτε να ψηφίσετε και Μπογδάνο ή Πλεύρη αν θέλετε.
Κανονίστε τώρα εσείς οι φενινάτσι να αρχίσετε να βγαίνετε φώτο με τρίχες στη μασχάλη και στα πόδια και να ξερνάμε ολημερίς και ολονυχτίς.
Ρε, βλάκα, σκέφτηκες ποτέ ότι αυτή η μαλάκω μπορεί να είναι πράκτορας του παγκόσμιου κινήματος του πολιτισμικού κομμουνισμού και ότι τις αηδίες που λέει, τις λέει για να εκμαυλίσει τις γυναίκες και τα κορίτσια μας, να τις παρασύρει στο βούρκο της ανηθικότητας και να απαξιώσει τις μητροπαράδοτες αξίες της Ελληνίδας; Από Πηνελόπες να τις κάνει Ασπασίες; Ου να χαθείς, ανθέλληνα. Αλλά σας γελάσανε παλιοκομμούνια, ξέρουμε κι εμείς τις αισχρές τακτικές σας.
...και στα μπούτια και στο στόμα κι ανάμεσα στα δόντια άμα έχουμε όρεξη για ανωμαλίες. Όλη μέρα. Εσείς ξυρίζετε μασχαλίτσα; Την ευαίσθητη περιοχή σας την αποτριχώνετε; Αν όχι τότε δεν δικαιούστε να ομιλείτε.
Γι' αυτό δεν σε πλησιάζει ούτε αρσενική γάτα μωρή βρωμιάρα!
Νιάου βρε γατούλη αλλά εσείς τί ζόρι τραβάτε με την αγαμία, κύριε Μίκι; Και η αρνητική γάτα η οποία δεν με πλησιάζει επειδή είμαι μία μωρή βρωμιάρα τί είναι; Μήπως εννοείτε αρσενική; Κολλάει το πληκτρολόγιό σας από τα λίτρα του λευκού κολλώδους υγρού που ρίχνετε γράφοντας τις πεολογίες σας; Καθαρίστε το. Και αν εγώ είμαι μωρή βρωμιάρα εσείς είστε η σκατορακέτα του Τσιτσιπά: Άβολη, αναποτελεσματική, αναξιόπιστη και βαριά όσο το πέος του τσολιά. Μία φτηνή σκατορακέτα από τα Harrods του Λονδίνου είστε. Τα (βρώμικα) σέβη μου, κύριε Μίκι. Υγ. Η αλλαγή είναι εδώ. Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε. Μου το είπε ένα πουλάκι. Όχι τέτοιο πουλάκι που κρατάτε στο χέρι εσείς όλη μέρα. Κανονικό πουλάκι. Αλλά δεν πρόλαβε να μου πει πολλά γιατί ήρθε μία αρνητική γάτα και το πουλάκι έπρεπε να φύγει. Δεν φεύγετε κι εσείς;
Μίκι, σταμάτα παιδί μου να κακοποιείς σεξουαλικά γάτες. Δεν είναι φυσιολογική συμπεριφορά αυτή.
Νιάου και σε σας.
Σνιφ!
Φεμιναζί και η Σοφία Λόρεν! https://4.bp.blogspot.com/-zqhQhBkNAtM/W5q0zET12II/AAAAAAADS2U/r02pQ-Xaasocu-G1FCV1P0i8bt4USBzlACLcBGAs/s640/sophia-loren-armpit-hair.jpg
Aυτή όμως ήταν θεά! Φεμιναζί ή όχι δεν παίζει απολύτως κανένα ρόλο. Προσκυνώ!
φίλε έχω την εντυπωση ότι δε γαμείς :)
"Φεμινάζες" κι ολες οι γυναικες (*) που δεν ειναι τριμμενες πατοκορφα με γυαλόχαρτο για να προσομοιαζουν στα mainstream τσοντοπρότυπα, οπου η πληρης ατριχιά, πλην της κεφαλης, μοιαζει με αυτήν των μικρων παιδιων. Κατηντησε κατι το απολυτως φυσικο, στην χειροτερη να θεωρειται σοκαριστικη "μη θηλυκη" βρωμια στην καλυτερη hairy kink/βιτσιο για ολιγους.
(*) https://therealbenhopper.com/Projects/Natural-Beauty/1/thumbs
...ενώ αν δεν ήταν θεά και δεν σας έκανε κούκου θα ήταν, ε; Δηλ. αν σας κάνει κούκου όλα καλά, ε; Μεγάλε Πατριάρχη. Πάρτε τα κουβαδάκια σας και προσκυνήστε σε άλλη παραλία. Τον Άγιο Πέο τον Μέγα. Σας περιμένει.
Δυστυχώς δεν γίνεται καμιά αποδόμηση μέσα από τέτοιου είδους - εξαιρετικά -άρθρα γιατί τα διαβάζουν μόνοι συνειδητοποιημένοι πολίτες, ο κυρ Παντελής ήδη ετοιμάζει να ρίξει ψήφο στις επόμενες εκλογές σε ένα ακόμα ακροδεξιό σούργελο της ΝΔ. Οι τελευταίοι έχουν καταλάβει ότι μόνο με ακροδεξιά ατζέντα θα βγούν και επομένως θα προβούν σε διαγωνισμό χυδαιότητας, ακρότητας και ρητορικής μίσους για να τα καταφέρουν.
Πέραν των σωστών επιχειρημάτων του άρθρου, κατά την δική μου άποψη υπάρχει και το εξής ακόμα:
ο μπογδάνος, ο αδωνης, τόσοι άλλοι στο παρελθόν και ίσως και η λατινοπούλου στο μέλλον δεν γίνονται φίρμες επειδή τους απαντάμε, φίρμες γίνονται γιατί το κοινό τους ψοφάει να βρει καινούρια φασιστοσεξιστικά νούμερα να ψηφίσει.
Οπως λοιπόν σωστά εξηγεί το άρθρο, η αποδόμηση τους μόνο ωφέλιμη μπορεί να είναι και όχι "τσάμπα διαφήμιση"
Αφού είστε λαλάκες και ασχολείστε μαζί τους...!
αλλοι στην ελλαδα γιναν βουλευτες χαρη στην κληρονομικοτητα και αλλοι χαρη στα πρωιναδικα τις σατυρικες εκπομπες και τα επικριτικα σχολια
Το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι η Λατινοπούλου και τα διάφορα μεμονωμένα πρόσωπα αλλά οι απόψεις που αυτά υποστηρίζουν οι οποίες, δυστυχώς, υιοθετούνται από ένα ουδόλως αμελητέο κομμάτι της κοινωνίας. Εξ ου και ο λόγος για τον οποίο έχουν τέτοια απήχηση, διότι υπάρχει κόσμος που θεωρεί πως αυτά που λένε τον εκφράζουν. Η κριτική δεν έχει στόχο τα πρόσωπα αλλά την κουλτούρα η οποία είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα που δεν περιορίζεται σε αυτά που είπε η κάθε Λατινοπούλου (τα οποία είναι απλώς το σύμπτωμα ενός βαθύτερου προβλήματος). Θεωρώ γελοία την προσπάθεια να κρυφτεί κάτω από το χαλί κάτι που αποτελεί κομμάτι της καθημερινότητας των περισσότερων που έχουμε συνυπάρξει/αναγκαζόμαστε να συνυπάρξουμε με τέτοια άτομα στο κοντινό ή ευρύτερο μας περιβάλλον μόνο και μόνο για να μη χαλάσει η... ζαχαρένια κάποιων. Το πρόβλημα δεν είναι να μην εκλεγεί η Λατινοπούλου, ο Μπογδάνος και ο κάθε καραγκιόζης τέτοιας λογής (δηλαδή κάποιος που τα λέει πιο "κομψά" δε θα μας πείραζε;) αλλά να εκλείψει αυτή η τοξική κουλτούρα.
Να συμπληρώσω: δεν είναι το πρόβλημά μας αν θα εκλεγεί η βλατινοπούλου ή ο πορδάνος γιατί αν δεν τα έλεγαν αυτοί, θα τα έλεγαν κάποιοι άλλοι στη θέση τους που θα έπιαναν και αυτοί το σφυγμό του κοινού που τους αναζητά.
Και το (Κ)Αφρούλα μ'αρέσει, που είναι και αντιπροσωπευτικό. Συμφωνώ, το πρόβλημα έχει πολύ βαθύτερες ρίζες. Μόνο όταν εξαλειφθεί το φαινόμενο θα πάψουν να ακούγονται τέτοιες φωνές. Τέτοια περιστατικά τα θεωρώ απλώς μια καλή αφορμή για να ανοίξει δημόσιος διάλογος. Αυτοί που στηρίζουν τις απόψεις τους σε σαθρά θεμέλια, όπως στερεότυπα, προκαταλήψεις ή ακόμη και τα προσωπικά τους κόμπλεξ, είναι αυτοί που πρέπει να φοβούνται τη διαβούλευση, όχι εμείς. Είχα εκφράσει και παλαιότερα τη διαφωνία μου με την προσέγγιση μερικών σε τέτοια ζητήματα και την πεποίθησή τους ότι πρέπει να αποσιωπούνται τέτοια περιστατικά θεωρώντας το μάλιστα και λιγάκι οξύμωρο. Από τη μια θέλουμε εκδημοκρατισμό αλλά από την άλλη θεωρούμε σκόπιμο το φιλτράρισμα της πληροφορίας φοβούμενοι πως οι άνθρωποι θα πάρουν τη λάθος απόφαση.
Υπάρχει και μια αντικειμενική αλήθεια όμως που λέει τα εξής: Πέρα από το τουίτερ και το φβ, την Σκατινοπούλου δεν την ξέρει ούτε η μάνα της, πόσο μάλλον να ξέρει κάποιος τι λέει και τι κάνει. Η ΝΔ λοιπόν την προωθεί γιατί ξέρει. Και ο σοφός Έλλην νεοδημοκράτης θα ψηφίσει οποιονδήποτε σκατόψυχο ακροδεξιό μισάνθρωπο του υποδείξουν γιατί έτσι του είπαν. Υπήρξαν πολλές ευκαιρίες για τους Έλληνες να πάρουν έστω κεφάλι στη μάχη του διαδικτύου και να μην μείνουν ουραγοί και να κυνηγάν την ουρά τους, να θέσουν αυτοί την ατζέντα και να μην ασχολούνται με την κάθε Λατινοπούλου και τον κάθε Μουμτζή. Αντ'αυτού, οι μισοί το έπαιξαν Ιζνογκούντ και οι άλλοι μισοί συνεχίζουν να επιδίδονται με πείσμα στο άθλημα της αποδόμησης των πουθενάδων, δίνοντάς τους τελικά αναγνώριση και αποδοχή ως συνομιλητές. Και έτσι λοιπόν, οι έχοντες το χρήμα κυριάρχησαν και εκεί. Κάντε έστω μια έρευνα να δείτε τι πραγματικό ποσοστό κόσμου/ψηφοφόρων αντιπροσωπεύει το τουίτερ. Και τότε θα καταλάβετε που πρέπει να στρέψετε την προσοχή σας.
Φάτε Λατινοπούλου τώρα
Μια χαρά κράξιμο έφαγε και από Νεοδημοκράτες πάντως, μεταξύ των οποίων και στελέχη του κόμματος.
Και τον υπάνθρωπο που δεν είναι ρουφιάνος κράξανε, αλλά μια χαρά τον έβγαλαν βουλευτή. Υπενθυμίζω ότι αντιπρόεδρος αυτού του κόμματος είναι ένας αμόρφωτος ημίτρελος ψυχοπαθής που τους έβριζε πατόκορφα.