Το 2018 ήταν μια ζόρικη χρονιά. Ξεκίνησε με αρκετό τρέξιμο λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας ενός δικού μας ανθρώπου, που μετά από έναν Γολγοθά, ξεπεράστηκε. Μας τη φύλαξε βέβαια στο τέλος. Το Δεκέμβρη λοιπόν μας στέρησε έναν πολύ καλό φίλο, τον Αντόνιο που έφυγε χωρίς καμιά προειδοποίηση, λίγες ώρες πριν κλείσει τα 35 του χρόνια. Η παρέα μας στην Κέρκυρα είναι κάτι σαν δεύτερη οικογένεια και η απώλεια του φίλου είναι μαχαίρι στην καρδιά που δεν βγαίνει. Προσπαθώντας να σκεφτώ κάτι άλλο για την χρονιά που πέρασε, δεν μου έρχεται τίποτα παραπάνω απ’ όσα ήδη έγραψα. «Ουσία» που θα έλεγε και ο φίλος. Ας ζήσουμε τη ζωή μας με ουσία. Την αγάπη μου!
Γιώργος Μικάλεφ