Το πρωινό της 8ης Ιουνίου 1972 έμελλε να αλλάξει άπαξ και δια παντός τη ζωή της, τότε εννιάχρονης, Φαν Τι Κιμ Φουκ.

Εκείνη τη μέρα, η αεροπορία του Νοτίου Βιετνάμ βομβάρδισε με ναπάλμ το χωριό Τρανγκ Πανγκ, κοντά στη Σαϊγκόν, όπου έμενε το μικρό κορίτσι.

Η Φουκ μαζί με άλλα παιδιά άρχισαν να απομακρύνονται κλαίγοντας από το φλεγόμενο χωριό, όταν σε κεντρικό δρόμο η φιγούρα της γυμνής εννεάχρονης απαθανατίστηκε από τον φωτογραφικό φακό του τότε νεαρού βιετναμέζου φωτορεπόρτερ Νικ Ουτ.

Η Κιμ Φουκ από την επόμενη μέρα έγινε το αντιπολεμικό σύμβολο της σύρραξης στο Βιετνάμ, ενός πολέμου που τελικά τελείωσε τρία χρόνια μετά.

«Ένιωθα ανάπηρη»

Σχεδόν 43 χρόνια μετά, η Φουκ διαμένει μόνιμα στον Καναδά μαζί με τον σύζυγο της, Μπουι Χουι Τοάν, και τον γιο τους.

Όμως, αυτές τις μέρες έκανε ένα ταξίδι σε δερματολογική κλινική του Μαϊάμι, προκειμένου το «κορίτσι της ναπάλμ», όπως έχει μείνει πλέον στην ιστορία, να υποβληθεί σε σειρά επεμβάσεις με χρήση λέιζερ για να επουλωθεί μεγάλο μέρος των τραυμάτων που φέρει στη πλάτη και το χέρι.

«Εδώ και τόσες δεκαετίες με φαντάζομαι να μην έχω πλέον σημάδια και ουλές στο σώμα μου. Μετά την ημέρα εκείνη, δεν κατάφερα ποτέ ξανά να παίξω με τους φίλους μου ή να σκαρφαλώσω σε δέντρα, που ήταν η αγαπημένη μου ασχολία. Ένιωθα σαν να ήμουν ανάπηρη» λέει η ίδια μέσα από την κλινική.