Ανοικτά Μέσα Ενημέρωσης ή bloggers;

Ανοικτά Μέσα Ενημέρωσης ή bloggers;

Νέο (ψευδο)επιχείρημα στην ενδοσυνδικαλιστική συζήτηση του δημοσιογραφικού κόσμου για τον τρόπο αντίδρασης του κλάδου στον ανηλεή πόλεμο που δέχεται από τα μνημόνια της τρόϊκας και των εκδοτών. Πρέπει να δίνουμε τη μάχη με ανοικτή την ενημέρωση, για να μην την εγκαταλείπουμε στα χέρια των μπλόγκερς, των ξένων πρακτορείων και των ύποπτων οικονομικών κέντρων ενημέρωσης. Η φωνή της «υπευθυνότητας» απέναντι στο ύψιστο καθήκον της ενημέρωσης των πολιτών, ενάντια στις «ανεύθυνες» φωνές που ζητούν άμεση και συντονισμένη αντίδραση σε συμπαράταξη με όλους τους εργαζόμενους, τώρα που η χώρα «κινδυνεύει με χρεοκοπία» (και τα αφεντικά των ΜΜΕ μυρίζονται αίμα και είναι έτοιμα να κερδίσουν πουλώντας διαφημιστικό χώρο και χρόνο, θα συμπληρώναμε εμείς).

Ακόμα και σε ενδοεπικοινωνιακό επίπεδο, οι «ανεξάρτητοι» δημοσιογράφοι* χρησιμοποιούν την ίδια γλώσσα με την οποία τρομοκρατούν τους πολίτες, παίζοντας το παιχνίδι της τρόικας και του μαύρου μετώπου. Δείχνουν να μην συναισθάνονται ότι και στα ΜΜΕ καταλύεται κάθε «προνόμιο», όπως η συλλογική σύμβαση, ότι ο κλάδος μετρά χιλιάδες άνεργους, χιλιάδες απλήρωτους επί μήνες, χιλιάδες ανασφάλιστους, ότι τα αφεντικά των Μέσων πολύ πριν τεθεί σε συζήτηση το νέο Μνημόνιο έχουν κάνει περικοπές ακόμα και πάνω από το 22%, ότι με τη νέα δανειακή σύμβαση οι διεθνείς τοκογλύφοι αρπάζουν τα μισά αποθεματικά από το Ταμείο Τύπου. Οι «ανεξάρτητοι» δημοσιογράφοι εκεί, μόνοι, να φυλάττουν τις… Θερμοπύλες της ενημέρωσης.

Με τη διαφορά ότι οι Λακεδαιμόνιοι έδωσαν τη μάχη μόνοι, για λογαριασμό όλων των Ελλήνων, ενώ το συνδικαλιστικό κίνημα των δημοσιογράφων επιλέγει να μείνει στη γωνία των εξελίξεων για να καταγράψει την έκβαση από τον αγώνα των… άλλων. Κατακτώντας έτσι το «κίνημα του Τύπου» το θλιβερό προνόμιο να βρίσκεται μακριά κι έξω από το αγωνιζόμενο εργατικό κίνημα.

Γ.Κ.

*Αν και δεν είναι οι μόνοι, αφού το επιχείρημα «ανοικτά ΜΜΕ ή κουκούλες του διαδικτύου», δυστυχώς, χρησιμοποιήθηκε και από άλλους.