Για λόγους που δεν είναι της στιγμής να αναφερθούν, η ελληνική κυβέρνηση συμπεριφέρθηκε από την στιγμή που εκλέχθηκε με περισσή ευγένεια στους οικείους αντιπροσώπους της ευρωπαϊκής δεσποτείας. Ας πούμε, ότι αυτό έγινε για να μην επικρατήσουν… διχαστικά πάθη. Αν και όσοι είχαν διακριθεί σε αποφάνσεις δεν εκστόμισαν την φράση «καταδικάζουμε τον διχασμό από όπου κι αν προέρχεται». Εφόσον αυτό αποτελεί μια λογική βάση για περαιτέρω συζήτηση, τότε, εύκολα διαπιστώνει κανείς, ότι η πολιτική ευγένεια έφτασε στα απώτατα όριά της, στο θράσος και την αναίδεια δηλαδή, αυτών που κατέστρεψαν με τις πολιτικές και τις επιλογές τους μια χώρα και οι οποίοι, αλλάζοντας αρχηγούς ή φτιάχνοντας νέα πολιτικά κελύφη, νομίζουν ότι ξεπλύθηκαν όχι μόνο από τις αμαρτίες τους αλλά μπορούν να συνεχίζουν να πολιτεύονται με απειλές και εκβιασμούς. Τα όσα τρομερά έλαβαν χώρα στη διάρκεια της εβδομάδας πριν το δημοψήφισμα είναι νωπά αλλά οι οικείοι αντιπρόσωποι συμπεριφέρονται και πολιτεύονται σαν να απευθύνονται σε υπάρξεις με μνήμη χρυσόψαρου.

Ο κατ’ επιλογήν υβριστής Στάυρος Θεοδωράκης, δημιουργώντας νέο κόμμα στο οποίο βρήκαν απάγγειο όσοι δραπέτευσαν από άλλα διαλυμένα κελύφη, σπεύδει σήμερα να ορίσει και τον νέο ορισμό της εθνικής προδοσίας. Δηλώνει στην εφημερίδα Καθημερινή ότι «Το δράμα λοιπόν κάπου εδώ πρέπει να τελειώσει. Η κυβέρνηση πρέπει να καταθέσει την πρόταση της που θα μας κρατήσει στην ΕΕ. Κάθε άλλη πράξη είναι προδοσία και θα αντιμετωπισθεί ως προδοσία από τον ελληνικό λαό». Να λοιπόν που ο κ. Θεοδωράκης αυτοδιορίζεται ως επικεφαλής της υπηρεσίας αντικατασκοπείας, μόνο που το μήνυμα που εκπέμπει διατηρεί την ξακουστή θολότητά του. Καθίσταται προφανές ότι γι αυτόν το «δράμα» στο οποίο αναφέρεται, είναι κάτι σαν παράσταση θεάτρου όπου, ηθοποιοί καμώνονται για πέντε χρόνια τους δυστυχείς και ο σκηνοθέτης θα πρέπει να δώσει το σήμα του τέλους. Ότι έγινε έγινε τα προηγούμενα χρόνια, λέει ο κ. Θεοδωράκης, και ορίζει μόνος του το τέλος που δεν μπορεί να είναι άλλο από μια συμφωνία, η οποία αν είναι αντίθετη από το αποτέλεσμα της επιθυμίας του ελληνικού λαού, ακόμη καλύτερα, πρώτα για να υποταχθούν οι ανυπότακτοι και δεύτερο για να έχει να λέει στο κατόπι ότι έκαμε λάθος η κυβέρνηση. Και με ασύγγνωστη αφροσύνη σημειώνει ότι θα είναι προδοσία αν δεν υπάρξει μια συμφωνία πάση θυσία, αν δηλαδή δεν συνεχιστεί το δράμα το τέλος του οποίου ζητάει.

Αν κάτι δεν μπορεί να κάνει ο κ.Θεοδωράκης είναι να αλλάξει το νόημα των λέξεων. Προδότης είναι αυτός που αδιαφορεί για τα συμφέροντα του λαού που τον εξέλεξε, αυτός που έχει συμμαχήσει με τους αντιπάλους, αυτός που λειτουργεί ως αντιπρόσωπος ξένων δυνάμεων και των συμφερόντων τους. Μπορεί να διαφωνεί οιοσδήποτε με τις επιλογές του λαού και της κυβέρνησης και να μάχεται για τα πιστεύω του αλλά δεν μπορεί να βάλει κατά της χώρας του, να πριονίζει τις προσπάθειες αντίστασης και να εμφανίζει την υποταγή σε έξωθεν κελεύσματα και τους επαίνους των δανειστών ως παράσημα.

Αν ο ίδιος ο κ. Θεοδωράκης δεν έχει επίγνωση πραγμάτων στα οποία αναφέρεται οι κοντινοί του τουλάχιστον θα πρέπει επειγόντως να του τα θυμίσουν, ενώ και η κυβέρνηση από την πλευρά της θα πρέπει να εγκαταλείψει την ευγένεια διότι εκλαμβάνεται ως αδυναμία.

Όσο περνάει ο καιρός, ο κ. Θεοδωράκης, φωνάζει για πράγματα που ίσως δεν καταλαβαίνει ή δεν θέλει να καταλάβουν όλοι οι άλλοι και, θυμίζει την μύγα του Αισώπου, η οποία καθήμενη στο πίσω μέρος του άρματος αυτοθαυμάζεται για την σκόνη που αυτό σηκώνει.

* Ο δημοσιογράφος του ρ/σ “Στο Κόκκινο 93,4” Απόστολος Λυκεσάς αρθρογραφεί καθημερινά στο alterthess.gr. Ακούστε ζωντανά στο “Κόκκινο 93,4” την εκπομπή “Ορθά- Κοφτά” με τον Απόστολο Λυκεσά Δευτέρα- Παρασκευή 11:00-12:00. Επικοινωνία με τον Απόστολο Λυκεσά στο [email protected].