Η Σύμπραξη Εκδοτικών Εγχειρημάτων μας προσκαλεί την Παρασκευή 11, το Σάββατο 12 και την Κυριακή 13 Ιουλίου, στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης (Φωκίωνος Νέγρη 42) για το 8ο Θερινό Βιβλιοστάσιο!

Στο 8ο Θερινό Βιβλιοστάσιο θα λάβουν μέρος τα εξής εκδοτικά εγχειρήματα και περιοδικά:

affect, Ακυβέρνητες Πολιτείες, Angelus Novus, Αντίποδες, Απρόβλεπτες, ararou̅na, Ars Nocturna, Αθάνωρ, βλάβη, Carnivora, Γεννήτρια, εκδόσεις των ξένων, Εκτός Γραμμής, Ενάντια, Έρμα, Εύμαρος, futura, HUMBA!, Ισνάφι, Kaboom!, Κείμενα, Κιουρί-at, Κίχλη, Κρίση, Κυψέλη, Loggia, Μάγμα, Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο, Οι εκδόσεις των συναδέλφων, Opportuna, Oposito, Ουαπίτι, Πανοπτικόν, Periplaneta, Περισπωμένη, Πλήθος, Πότλατς, Redmarks, Robotnik Fantastica, Στάσει Εκπίπτοντες, Τεφλόν, yusra, Ύψιλον, Χαραμάδα, Ψηφίδες

 

Κατά τη διάρκεια του τριημέρου, η Strange Brew θα σερβίρει τις φοβερές και δροσερές μπίρες της.

Τα υλικά του 8ου Θερινού Βιβλιοστασίου είναι μια ευγενική προσφορά της υπέροχης Βιβλιοτεχνίας.

Παρακάτω δημοσιεύουμε το πρόγραμμα εκδηλώσεων και αναγνώσεων του 8ου Θερινού Βιβλιοστασίου!


πρόγραμμα εκδηλώσεων και αναγνώσεων

 

__εκδηλώσεις

 

 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ

 

19:00 – 20:45_λογοτεχνίες

Κραυγές από το Χάρλεμ: Η πολιτική και πολιτισμική επανάσταση του New Negro Movement

Τις κρίσιμες δεκαετίες του 1920 και του 1930 μια πολιτική και πολιτισμική επανάσταση ξέσπασε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Είναι η εποχή που η μαύρη κοινότητα, έπειτα από αιώνες καταπίεσης και δουλείας, κραυγάζει ξανά για ελευθερία και απαιτεί δικαιοσύνη. Η γειτονιά του Χάρλεμ στη μητροπολιτική Νέα Υόρκη γίνεται το επίκεντρο μιας καλλιτεχνικής έκρηξης που ακόμα και σήμερα παραμένει εμβληματικό σημείο αναφοράς στην ιστορία της παγκόσμιας τέχνης. Η τζαζ και ο ρυθμικός χορός, η μοντέρνα πεζογραφία και η ποίηση, το θέατρο και ο κινηματογράφος, η ζωγραφική και οι πρωτοποριακές εικαστικές τέχνες καθώς και ένα πλήθος εκδόσεων και περιοδικών μετουσιώθηκαν σε εργαλεία αναζήτησης μιας νέας ταυτότητας και σε αναζήτηση μιας διαφορετικής συλλογικής μνήμης.

Τι ήταν η περίφημη «Αναγέννηση του Χάρλεμ» και πώς κατάφερε να αποτελέσει τον πυρήνα μιας πνευματικής και πολιτικής αφύπνισης; Ποια είναι η κοινωνική σημασία αυτού του κινήματος και πώς άρθρωσε τη δική του γλώσσα έκφρασης; Ποιο είναι το μήνυμα που εξακολουθεί να μεταφέρει στη δική μας, επίσης ταραγμένη εποχή και γιατί το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού αυξάνεται; Μέλημά μας δεν είναι να ανασυστήσουμε μια ιστορική στιγμή, αλλά να τη συναντήσουμε και να επικοινωνήσουμε τον παλμό της στο δικό μας σήμερα.

_Μιχάλης Αφολαγιάν, ηθοποιός, μουσικός, ιδρυτής του Πολιτιστικού Κέντρου Αφροδιασπορικής Τέχνης και Πολιτισμών anasa

_Όλγα Καρυώτη, μεταφράστρια

_Θανάσης Μήνας, δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός

συντονίζει ο Νίκος Κατσιαούνης, Έρμα

 

21:00 – 22:45_βλέμματα

Αποαποικιακοί φεμινισμοί: Βία και αντιστάσεις

Στην πραγματικότητα, οι φεμινισμοί υπήρχαν πάντοτε σε αριθμό πληθυντικό. Μονάχα η δυτική, αποικιοκρατική ματιά ανέδειξε το είδος του λευκού, «εκπολιτιστικού» φεμινισμού ως οικουμενική και ενιαία μορφή φεμινισμού: ενός φεμινισμού που αξιώνει πως είναι υπεράνω πολιτικής και επιμένει να μιλά για «τις γυναίκες» ως ενιαία κατηγορία, να αγνοεί την ταξική διαστρωμάτωση και το πώς το σύνολο των κοινωνικών ανισοτήτων οργανώνει την έμφυλη καταπίεση.

Αντιθέτως, φεμινίστριες μαύρες, τσικάνες, Αφρικανές, Ασιάτισσες φωτίζουν, στη θεωρία και την πρακτική τους, πώς συνδέεται το φύλο, η φυλή και η τάξη, καθώς και πώς η αποικιοκρατία και ο ιμπεριαλισμός έχουν εγκαθιδρύσει συγκεκριμένες μορφές έμφυλης βίας και καταπίεσης. Θέτουν έτσι στο στόχαστρο τους θεσμούς που γεννούν και αναπαράγουν τη βία εις βάρος των περιθωριοποιημένων πληθυσμών, όπως η βιομηχανία επιτήρησης, τιμωρίας και φυλάκισης. Μέσα από αυτό το πρίσμα ασκούν κριτική και στον επιβεβλημένο έμφυλο δυϊσμό και αρνούνται να τον αποδεχτούν ως αναπόδραστη ουσία των σωμάτων και της ύπαρξής μας.

 

_Νούρη Διακάκη, υδ κοινωνικής ανθρωπολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο

_Ίρις Λυκουριώτη, αρχιτεκτόνισσα, Κέντρο Νέων Μέσων και Φεμινιστικών Πρακτικών στον Δημόσιο Χώρο, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

_Αναστασία Ματσούκα, φεμινιστική και ΛΟΑΤΚΙ ομάδα Κιουρί-at

_Βάλια Τσιριγώτη, κοινωνιολόγος

συντονίζουν η Ελένη Μπούρου, περιοδικό Τεφλόν, και η Δέσποινα Παρασκευά-Βελουδογιάννη, Εκτός Γραμμής

 

 

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΙΟΥΛΙΟΥ

 

19:00 – 20:45_βλέμματα

Ο αραβικός κόσμος στο δυτικό φαντασιακό: Οριενταλισμός, αποικιοκρατία, ισλαμοφοβία

Πώς η διαμόρφωσε η αποικιοκρατία τον σύγχρονο κόσμο και πώς εξακολουθεί να παράγει ιδεολογικά και πολιτικά αποτελέσματα ακόμα και σε μια περίοδο που θεωρείται μεταποικιακή; Πώς η οριενταλιστική ιδεολογία, το αφήγημα μιας ενιαίας «Ανατολής» αποτελούμενης από οπισθοδρομικούς και θεοκρατικούς πληθυσμούς, νομιμοποίησε την ιδέα του «λευκού απευλευθερωτή», του ανώτερου, του «εκπολιτιστή» αυτών των πληθυσμών, άρα και του εκτοπισμού ή της κατάκτησής τους; Ποιο το αποτύπωμα αυτής της εδραιωμένης δυτική ματιάς στην πολιτική του ελληνικού κράτους;

Συζητάμε πώς η αποικιοκρατική στρατηγική διαμορφώνεται ιστορικά, αλλά και πώς εξακολουθεί να παραμένει ενεργή. Επιστρέφουμε στην περίπτωση της Παλαιστίνης για εξετάσουμε πώς παράγεται η σχεδόν ομόθυμη συναίνεση των δυτικών κρατών στη γενοκτονία, αλλά και πώς η σιωνιστική στρατηγική υπήρξε εξ ορισμού αποικιοκρατική. Στεκόμαστε στις σύγχρονες μορφές αυτών των φαινομένων, όπως η ισλαμοφοβία, για να δούμε πώς διαμορφώνουν τις πολιτικές των δυτικών κρατών απέναντι στους προσφυγικούς πληθυσμούς αλλά και πώς επιτελούν την φυλετικοποίηση πληθυσμών και κοινοτήτων.

 

_Ελένη Καπετανάκη, μεταφράστρια

_Μάκης Μαλαφέκας, συγγραφέας

_Ελένη Μπούρου, περιοδικό Τεφλόν

συντονίζει ο Χρίστος Μάης, Ψηφίδες

 

21:00 – 22:45_λόγοι

Λογοκρισία και αντίσταση / κυρίαρχη ιδεολογία και εξουσία

Ολοένα και συχνότερα σήμερα, το κράτος και οι οργανικοί διανοούμενοί του εξαπολύουν εναντίον των κοινωνικών κινημάτων κατηγορίες περί λογοκρισίας. Ένα ευρύτατο φάσμα πρακτικών αντίστασης στην κυρίαρχη πολιτική λοιδορείται ως αυταρχικό επειδή τολμά να ασκεί κριτική σε κεντρικές επιλογές της κυρίαρχης πολιτικής. Από την αντίσταση στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού και τη συνεπαγόμενη καταδίκη του κράτους του Ισραήλ, που βαφτίζονται «αντισημιτισμός», μέχρι τους μύδρους για τη «woke κουλτούρα» και την επιβολή μιας «πολιτικής ορθότητας», οι κατηγορίες περί φίμωσης της ελεύθερης έκφρασης εντείνονται αναπαριστώντας τα κινήματα ως κινδύνους δημοκρατικής εκτροπής.

Μπορεί όμως να συνιστά λογοκρισία μια πρακτική αντίστασης ή η λογοκρισία εκπορεύεται εξ ορισμού από την εξουσία και σχετίζεται με την οργάνωση της κυριαρχίας; Και αν είναι πράγματι έτσι, τότε ποιος φιμώνεται; Ποιες είναι οι πραγματικές πρακτικές λογοκρισίας που συγκαλύπτονται από τους λόγους του κράτους περί λογοκρισίας; Πώς να αντιμετωπίσουμε την αυταρχική σκλήρυνση τόσο στον δημόσιο λόγο, όσο όμως και στην τέχνη, τα μίντια, και τα πανεπιστήμια, όπου το περιθώριο αυτόνομης, κριτικής ματιάς διαρκώς στενεύει;

_Δέσποινα Παρασκευά-Βελουδογιάννη, Εκτός Γραμμής

_Παναγιώτης Σωτήρης, δημοσιογράφος

_Αντώνης Χατζηκυριάκου, ιστορικός – οθωμανολόγος

συντονίζει η Εύα Πλιάκου, βλάβη

 

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΛΙΟΥ

 

19:00 – 20:45_αντιστάσεις

Τέχνη & πολιτική: Από τον Ψυχρό Πόλεμο στα ιδρύματα πολιτισμού

Τι σχέση έχει η (εξωτερική) πολιτική με την τέχνη; Είναι οι χρηματοδοτήσεις και οι χορηγίες εξ ορισμού προβληματικό φαινόμενο; Τι είναι και τι επιζητεί το art washing; Πώς καθορίζουν τα ιδρύματα πολιτισμού τη σύγχρονη τέχνη; Πρόκειται για ερωτήματα που βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη για όσες και όσους ασχολούνται με την τέχνη και την έρευνα. Ερωτήματα τα οποία πυκνώνουν τα τελευταία χρόνια οπότε και οι πηγές χρηματοδότησης γίνονται όλο και πιο περιορισμένες, όλο και πιο συγκεκριμένες, όλο και πιο πιεστικές.

Επιχειρούμε να προσεγγίσουμε το ζήτημα στην ιστορική του διάσταση, με επίκεντρο τον πολιτισμικό ψυχρό πόλεμο και την ελληνική του εκδοχή· από τις διακρατικές ανταλλαγές καλλιτεχνών και διανοουμένων, μέχρι το «Κογκρέσο για την Πολιτισμική Ελευθερία» (CCF) και τις χορηγίες του Ιδρύματος Φορντ. Και ταυτόχρονα, προσπαθούμε να περάσουμε από το ιστορικό συγκείμενο στη συγχρονία και το τι σημαίνει να κάνεις τέχνη σήμερα στην Ελλάδα, κάτω από τη «στέγη» των ιδρυμάτων.

 

_Χρίστος Μάης, ιστορικός και θεωρητικός του πολιτισμού

_Γεωργία Μαυραγάνη, σκηνοθέτρια, δραματουργός

_Στρατής Μπουρνάζος, ιστορικός

συντονίζει ο Νίκος Δασκαλοθανάσης, ΑΣΚΤ

 

 

21:00 – 22:45_δυστοπίες

Σημειώσεις για «το τέλος του καπιταλισμού» (και το τέλος του κόσμου)

«Είναι ευκολότερο να φανταστούμε το τέλος του κόσμου παρά το τέλος του καπιταλισμού», έγραψε κάποτε ο Φρέντρικ Τζέιμσον, διατυπώνοντας μια φράση που έμελλε να αποτελέσει τη σύντομη περιγραφή μιας ολόκληρης εποχής, της εποχής του «καπιταλιστικού ρεαλισμού», όπως τον ονόμασε ο Μαρκ Φίσερ. Πώς όμως φτάσαμε ως εδώ; Αποτέλεσμα ποιων κοινωνικών μετασχηματισμών είναι αυτή η αδυναμία να φανταστούμε τη ζωή μας αλλιώς; Σε ποιον βαθμό καθορίζεται από την οργάνωση της κουλτούρας και πώς καθορίζει το φαντασιακό των ανθρώπων; Πώς σχετίζεται με αυτή την ιδεολογική και πολιτική συνθήκη της παρατεταμένης κρίσης που ζούμε; Και πώς μπορούμε να αποαποικιοποιήσουμε το συλλογικό ασυνείδητο για να αφήσουμε χώρο στο απρόβλεπτο και το αδύνατο;

Διερευνούμε τις σχέσεις ανάμεσα στο πολιτικό παρόν και την απώλεια της πολιτικής φαντασίας, τη δυνατότητα να στοχαστούμε ξανά το μέλλον έξω από τα στενά όρια του εφικτού, που το μόνο το οποίο υπόσχεται είναι το δίκιο του ισχυρού. Παίρνουμε αφορμές από σημαντικές συμβολές στην ουτοπική σκέψη, τη φιλοσοφία, την πολιτιστική κριτική και την κριτική της τεχνολογίας, για να προσεγγίσουμε τις αιτίες και να συζητήσουμε τρόπους αντίστασης.

_Βίκυ Ιακώβου, αναπληρώτρια καθηγήτρια σύγχρονης πολιτικής φιλοσοφίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο

_Γιώργος Καλαμπόκας, Εκτός Γραμμής

_Πάνος Σταθάτος, μεταφραστής, υδ νεοελληνικής φιλολογίας

συντονίζει ο Μάνος Βασιλείου Αρώνης, Smassing Culture