«Καινούριους τόπους δε θα βρεις, δε θα βρεις άλλες θάλασσες. Η πόλις θα σε ακολουθεί», απήγγειλε ο Αλέξης Τσίπρας από Καβάφη στο «επίσημο» διαζύγιο με  τον Πάνο Καμμένο. Ο πρώην κυβερνητικός του εταίρος απάντησε με το «αν οι ζητιάνοι σαν και με δεν έχυναν το αίμα, καπεταναίοι σαν και σε δεν θα φορούσαν στέμμα» που φέρεται να είπε ο Ιωάννης Ματρόζος.

του Ορέστη Βέλμαχου

Η δήθεν κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας έπαψε να εξυπηρετεί. Επίλογος, ωραίος και συγκινητικός, όπως αρμόζει σε ένα τέτοιο κυβερνητικό ζευγάρι. Επίλογος που αρμόζει σε αυτού του τύπου τους συγκυβερνήτες.

Ο Πάνος Καμμένος  χαρακτήρισε «ψυχρό εκτελεστή» τον πρωθυπουργό και υποστήριξε ότι «εκτελέστηκα στο τέλος της κοινοβουλευτικής μου ζωής». Είπε και πάλι για προδοσίες και για τους έξι βουλευτές που διέπραξαν «έγκλημα» και όλα όσα λέει τις τελευταίες δύο εβδομάδες, από τη στιγμή δηλαδή που είχε ξεκινήσει η αρχή του τέλους για την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Αναμάσησε και πάλι τα όσα λέει για προδοσίες και πραξικοπήματα εις βάρος της ΚΟ του, μόνο που λίγες ώρες πριν ο ίδιος είχε ανοίξει ένα μεγάλο θέμα.

Ο πρώην βουλευτής των ΑΝΕΛ, Νίκος Νικολόπουλος, είχε καταγγείλει πως ο Π. Καμμένος τον εκβίασε να ξαναγυρίσει στην ΚΟ του, προκειμένου να μην διαλυθεί. Πέρα από την μήνυση εις βάρος του Π. Καμμένου, κατέθεσε SMS και τηλεφωνικές κλήσεις. Ο Π. Καμμένος έσπευσε να δημοσιοποιήσει μέρος των SMS, θέλοντας να δείξει ότι δεν έχει να φοβηθεί κάτι.

Και εδώ εντοπίζεται κάτι αξιοσημείωτο. Στην ομιλία του στη Βουλή, ο Π. Καμμένος δεν αναφέρθηκε στον Ν. Νικολόπουλο, ούτε στον Παππά για τον οποίο ισχυρίζεται πως είχε συνδιαλλαγές με τον πρώην  βουλευτή του. Πρόκειται για μια κίνηση πολύ ξένη προς τον Π. Καμμένο κίνηση, που έχει συνηθίσει να απειλεί από το βήμα της Βουλής κόσμο και να κλείνει τις κόντρες του με βουλευτές της αντιπολίτευσης με τη φράση «θα τα πούμε στο δικαστήριο αυτά».

Ούτε βέβαια ο Αλέξης Τσίπρας θέλησε να δυναμιτίσει το κλίμα. Άφησε να περάσουν οι όποιες αιχμές για τους έξι βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση και δήλωσε ότι προσπάθησε να τον προστατέψει για να μην γίνει ο νέος Σαμαράς και για να μην ακυρωθούν τα όσα πέτυχαν οι δυό τους επί τέσσερα χρόνια.

«Σας διαβεβαιώνω ότι θα με ευγνωμονείτε που αντιλήφθηκα έγκαιρα τον πολιτικό σας σχεδιασμό σας να ανατρέψετε την κυβέρνηση που στηρίξατε επί 4 χρόνια, μπροστά σε ένα κρίσιμο εθνικό θέμα και θα με ευγνωμονείτε που απέτρεψα να καταγραφείτε στα κιτάπια της ιστορίας ως ένας νέος Αντώνης Σαμαράς. Και θα με ευγνωμονεί πιστεύω, όπως και η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αριστεροί και δεξιοί, διότι με θάρρος, με τόλμη με αποφασιστικότητα, προχώρησα μπροστά προκειμένου να λύσω ένα θέμα προς όφελος του εθνικού συμφέροντος προς όφελος της πατρίδας μας. Αυτό έπραξα κύριε Καμμένο».

Αν αφήσει κανείς στην άκρη την ανταλλαγή στίχων ανάμεσα σε Τσίπρα και Καμμένο, μπορεί να επικεντρωθεί στο φαινομενικά «βελούδινο» διαζύγιο. Είναι όμως έτσι; Ο Τσίπρας έχει δείξει ότι ξέρει να ελίσσεται, αλλά δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο και για τον Καμμένο, καθώς όταν βρίσκεται σε δύσκολη θέση συνηθίζει να εκτοξεύει απειλές και να «τάζει» εισαγγελικές έρευνες. Είναι ομολογουμένως αναπάντεχη η στάση που κράτησε μπροστά στη διάλυση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του.

Εάν μένει κάτι από το κυβερνητικό διαζύγιο, είναι η στάση που κράτησαν και οι δύο. Ο Καμμένος, που επί μέρες δήλωνε σε ΜΜΕ ότι ο Τσίπρας είναι προδότης και συνέβαλε στο πραξικόπημα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του, συν του ότι είχε στοιχεία που θα έδινε στη δημοσιότητα, αρκέστηκε στον ρόλο του προδομένου και πληγωμένου συνοδοιπόρου. Ο Τσίπρας, που έχει υποστεί συστηματική δυσφήμηση από τον Καμμένο τις τελευταίες εβδομάδες και δεν έχει υπερασπιστεί στην ουσία τον εαυτό του, αρκέστηκε στους στίχους του Καβάφη και «κατάπιε» τα περί προδοσίας.

Μάλλον η σχέση τους (φαινομενικά) τελειώνει όπως της ταίριαζε. Μετά από τέσσερα χρόνια εξαπάτησης του ελληνικού λαού, αφού υπέγραψαν το τρίτο μνημόνιο, που ενσωμάτωσε τα δύο προηγούμενα, αφού έκαναν χαρτοπόλεμο το «Όχι» του δημοψηφίσματος και ακολούθησαν κάθε αντιλαϊκή εντολή των αφεντικών τους κατά γράμμα, χώρισαν τους δρόμους τους για τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Ο πλέον αμερικανόδουλος  σύγχρονος πολιτικός, αποχωρίστηκε τις στολές και το γραφείο του για να ενταχθεί στα εθνικιστικά καλέσματα και να γίνει ένα με τον ακροδεξιό οχετό. Αποχωρίστηκε έτσι τον τάχα αριστερό ηγέτη που, παρά τις γονυκλισίες του Καμμένου στον Πάιατ, αποτελεί το αγαπημένο παιδί των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Είναι μάλλον ταιριαστό τέλος σε μια συμμαχία που είχε ως μόνο σκοπό την εξαπάτηση αυτών που περίμεναν την «κυβέρνηση σωτηρίας».