Από την Κρήτη, 18/03/2024
Ρεπορτάζ της Νεκταρίας Ψαράκη
Η Κρήτη δεν έχει γίνει ακόμη «Λαμπεντούζα» και δεν μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι θα γίνει. Όπως εξηγεί στο TPP η δικηγόρος στο Ελληνικό Συμβούλιο για τους πρόσφυγες, Κατερίνα Δρακοπούλου, είναι νωρίς για να ισχυριστούμε ότι η συγκεκριμένη διαδρομή έχει παγιωθεί. Ακόμη, σημαντικό ρόλο παίζουν και οι εθνικότητες των νεοαφικνούμενων. Στην πλειοψηφία τους είναι Αιγύπτιοι, που άλλοι έχουν μεταναστευτικό, και άλλοι προσφυγικό προφίλ. Μειοψηφούν αφίξεις ανθρώπων που προέρχονται από το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, τη Συρία, το Σουδάν και αλλού, οι οποίοι όντως, είναι εκείνοι που αναζητούν εναλλακτική προσφυγική διαδρομή, δεδομένων των άγριων επαναπροωθήσεων και της ισχυρής παρουσίας των αρχών στο βορειοανατολικό Αιγαίο και στον Έβρο.
Παρακολουθήστε το ρεπορτάζ και τις συνεντεύξεις του TPP από την Κρήτη:
Στην Κρήτη, οι πρόσφυγες συνήθως φτάνουν στις παραλίες της Αγίας Γαλήνης στο Ρέθυμνο, στους Καλούς Λιμένες στο Ηράκλειο και στη Γαύδο στον νομό Χανίων και ξεκινούν από το Τομπρούκ της Λιβύης. Το αν θα καταφέρουν να φτάσουν εξαρτάται άμεσα από τις καιρικές συνθήκες. Την τελευταία εβδομάδα, έπνεαν ισχυροί άνεμοι άνω των 5 μποφόρ, με αποτέλεσμα να μη σημειωθεί προσφυγική άφιξη στην Κρήτη. Ωστόσο, σημειώθηκαν δύο αφίξεις στα παράλια της Ιταλίας. Πηγές του TPP αναφέρουν ότι ορισμένοι πρόσφυγες, φτάνοντας στην Κρήτη, νομίζουν ότι βρίσκονται στην Ιταλία, έχοντας εξαπατηθεί από τα κυκλώματα διακίνησης. Όπως αναφέρει στο TPP η υπεύθυνη προγραμμάτων στήριξης προσφύγων & μεταναστών της Αναπτυξιακής Ηρακλείου, Δήμητρα Καμπέλη, το προηγούμενο έτος, οι αφίξεις στα παράλια της Κρήτης αφορούσαν σε πρόσφυγες οι οποίοι ξεκινούσαν από το Τομπρούκ με κατεύθυνση την Ιταλία, ωστόσο κατά μεσής της διαδρομής εμφανιζόταν κάποιο πρόβλημα με αποτέλεσμα να καταλήγουν στην Κρήτη είτε με ιδία μέσα, είτε μέσω εμπορικών πλοίων τα οποία επιχειρούσαν διάσωση. Πλέον, τα πράγματα έχουν αλλάξει, αφού η Κρήτη πλέον αποτελεί τον θεμιτό προορισμό, και όπως αναφέρει στο TPP ο γενικός γραμματέας της Ένωσης Λιμενικών Ανατολικής Κρήτης και μηχανικός του λιμενικού σκάφους 020 το οποίο βρίσκεται στο λιμάνι της Αγίας Γαλήνης, κατά δήλωση των προσφύγων βρίσκονται εκατοντάδες συγκεντρωμένοι στο Τομπρούκ της Λιβύης έτοιμοι για αναχώρηση. Οι μεταναστευτικές ροές, αναμένονται να αυξηθούν κατά τους θερινούς μήνες, οπότε και ο καιρός θα είναι με το μέρος τους.
Το ταξίδι για τους πρόσφυγες ξεκινά ως και ένα χρόνο πριν
Οι πρόσφυγες, είναι κυρίως ενήλικοι άνδρες αλλά και ασυνόδευτα ανήλικα άνω των 13 ετών. Πηγές του TPP αναφέρουν ότι φτάνουν στο νησί κατά μεγάλη πλειοψηφία χωρίς παπούτσια και με βρώμικα ρούχα, που κατά δήλωσή τους τα φορούν καιρό, αφού για εκείνους το ταξίδι τους ξεκινά πολύ πριν βγουν στα ανοιχτά. Περνούν από την Αίγυπτο στη Λιβύη, όπου τα πραγματικά κυκλώματα διακίνησης, και όχι οι οδηγοί της εκάστοτε λέμβου οι οποίοι εν τέλει καταλήγουν στις ελληνικές φυλακές ενώ είναι και οι ίδιοι διακινούμενοι, τους στοιβάζουν σε αποθήκες φυλασσόμενες από πάνοπλα μέλη των κυκλωμάτων από δύο εβδομάδες έως και ένα χρόνο. Έως ότου μαζευτεί ο αριθμός των διακινούμενων, ή έως ότου βρουν όλοι οι διακινούμενοι τα χρήματα. Οι τιμές κυμαίνονται από 2.000 έως 5.000 ευρώ το κεφάλι, ανάλογα πόσα διαθέτει ο εκάστοτε πρόσφυγας. Ο μετανάστης που θα πληρώσει λιγότερο, συνήθως είναι εκείνος ο οποίος καταλήγει στο τιμόνι.
Τα κυκλώματα διακίνησης υπόσχονται βάρκες μεγάλες και ασφαλείς, με όλα τα κομφόρ, ενώ εν τέλει καταλήγουν δεκάδες ως και εκατοντάδες στοιβαγμένοι σε μικρά και παμπάλαια ξύλινα ή σιδερένια σκάφη, όπως μπορείτε να δείτε στα πλάνα του TPP, ακόμη και φουσκωτά, κάτι το οποίο αντιλαμβάνονται μόλις φτάσουν στις ακτές του Τομπρούκ. Πηγές αναφέρουν ακόμη ότι η πρώτη ερώτηση των ενήλικων προσφύγων μόλις πατήσουν στεριά είναι αν θα γίνει δεκτό το αίτημά τους για άσυλο. Όλοι οι ανήλικοι – ανεξαιρέτως -, ρωτούν αν υπάρχει σχολείο και για εκείνους. Το ταξίδι διαρκεί από 36 ώρες και άνω. Οι πρόσφυγες καταλήγουν στην Κρήτη φοβισμένοι, εμφανώς ταλαιπωρημένοι, αφυδατωμένοι, πεινασμένοι και καμένοι από τον ήλιο.
Περιγράφουν το ταξίδι τους ως μία απόλυτα τρομακτική εμπειρία. Ορισμένοι προσεύχονται μέχρι να φτάσουν, άλλοι κοιμούνται, κάνουν εμετούς, ενώ οι προμήθειες είναι λιγοστές και περιλαμβάνουν κυρίως νερό, ψωμί, τυρί και χουρμάδες. Στις βάρκες εντοπίζονται κουβέρτες, άδεια μπιτόνια νερού και φάρμακα, όπως βλέπετε και στα πλάνα του TPP από τη βάρκα που χρησιμοποιήθηκε στην τελευταία άφιξη στην Αγία Γαλήνη- τα οποία είτε είναι η αγωγή των προσφύγων που υποφέρουν από διάφορες παθήσεις, είτε χάπια τα οποία παίρνουν οι οδηγοί της βάρκας – οι οποίοι συνήθως είναι δύο – για να παραμένουν ξύπνιοι, όπως αναφέρουν οι ίδιοι.
Από τη θάλασσα σε χαρτόκουτες ή πρόχειρους χώρους, και από εκεί κρατούμενοι σε ΠΡΟΚΕΚΑ
Μόλις φτάσουν στην ελληνική ζώνη διάσωσης, όπως αναφέρει ο Γιάννης Σαραντίδης, δεδομένου ότι η Μεσόγειος είναι δίαυλος εμπορικών διαδρομών, είτε προσεγγίζουν οι ίδιοι τα εμπορικά πλοία τα οποία πραγματοποιούν διάσωση και τους μεταφέρουν στην Ελλάδα, είτε πραγματοποιείται διάσωση από το Ελληνικό Λιμενικό το οποίο έχει έλλειψη σε διασωστικά μέσα με αποτέλεσμα ορισμένες φορές να δίνει εντολή διάσωσης στα παραπλέοντα εμπορικά πλοία, είτε φτάνουν στις παραλίες της Κρήτης με τα δικά τους μέσα. Είναι ωστόσο σημαντικό να σημειώσουμε ότι εφόσον η άφιξη των προσφύγων και των μεταναστών γίνεται σε πολλές περιπτώσεις μέσω των εμπορικών πλοίων, τότε η Ελληνική Δικαιοσύνη δεν έχει αρμοδιότητα να δικάσει για το κακούργημα της διακίνησης. Τα δικαστήρια της Κρήτης μάλιστα, έχουν δεδικασμένη σχετική υπόθεση – την υπόθεση του Κούρδου πρόσφυγα Μεμέτ Τσελίκ – όπου η έδρα αποφάσισε την έλλειψη δικαιοδοσίας των ελληνικών δικαστηρίων. Ωστόσο, μέχρι η υπόθεση να καταλήξει σε ακροαματική διαδικασία, οι πρόσφυγες έχουν ήδη κριθεί προφυλακιστέοι, και συνήθως έχει παρέλθει και το δωδεκάμηνο, όπως θυμίζει η Κατερίνα Δρακοπούλου.
Σε χαρτόκουτες στη Γαύδο, αδύνατον να ανταποκριθεί στις ανάγκες το νησί
Η διαδικασία φιλοξενίας τους διαφέρει ανάλογα τα παράλια στα οποία θα αφιχθούν. Σε περίπτωση που φτάσουν στη Γαύδο, η διαδικασία υποδοχής και περίθαλψής τους είναι δύσκολη. Πρόκειται για ένα νησί εντελώς αποκομμένο από τον αστικό ιστό, ενώ οι προμήθειες φτάνουν από τα Χανιά με καράβι, κάτι που εξαρτάται άμεσα από τον καιρό που δεδομένων των ισχυρών ανέμων που πνέουν στην περιοχή, υπάρχει κίνδυνος για απαγορευτικό. Η τοπική αυτοδιοίκηση του νησιού αντιμετώπισε μεγάλο πρόβλημα τόσο για την προσωρινή στέγαση και την περίθαλψη όσο και για τη σίτισή τους, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να μένουν για μικρό διάστημα σε χαρτόκουτες, ενώ το νησί με ό,τι μέσα είχε, φρόντισε για την τροφή τους. Μόλις είναι εφικτό, οι πρόσφυγες μεταφέρονται σε εγκαταστάσεις κατασκηνώσεων έως ότου ολοκληρωθεί η διαδικασία της προανάκρισης η οποία διαρκεί συνήθως δύο ημέρες. Τα παραπάνω κόστη, τα αναλαμβάνουν οι δήμοι, με τον αριθμό των πόρων που έχουν διατεθεί στα Χανιά να ξεπερνά τις 150.000 ευρώ προς το παρόν. Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία της προανάκρισης, η οποία είναι σύντομη και δεν αναζητά τα πραγματικά κυκλώματα διακίνησης αλλά απευθύνει κατηγορίες για διακίνηση μεταναστών στον οδηγό της λέμβου ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα είναι και ο ίδιος διακινούμενος που είτε πλήρωσε λιγότερα είτε απειλήθηκε, οι πρόσφυγες μεταφέρονται σε ΠΡΟΚΕΚΑ της Αθήνας – συνήθως της Αμυγδαλέζας – με τα πλοία της γραμμής, με συνοδεία ενός Λιμενικού ανά τέσσερις πρόσφυγες, με αποτέλεσμα οι Ενώσεις των Λιμενικών να ζητούν την περεταίρω στελέχωσή τους.
Όπως αναφέρει η Κατερίνα Δρακοπούλου στο TPP, η μεταγωγή των προσφύγων σε Προαναχωρητικό Κέντρο Κράτησης Αλλοδαπών (ΠΡΟΚΕΚΑ) κρίνεται τουλάχιστον προβληματική, διότι ουσιαστικά οι πρόσφυγες καταλήγουν διοικητικά κρατούμενοι. Παραλείπονται αυθαίρετα πλήθος άλλων διαδικασιών, καθώς σύμφωνα με την νομοθεσία κανονικά θα έπρεπε να φιλοξενούνται σε Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης, να προχωρά η διαδικασία για το άσυλο, και μόνο αν αυτό κριθεί απαράδεκτο να καταλήγουν σε αυτές τις δομές. Οι ανήλικοι πρόσφυγες ωστόσο, δεν καταλήγουν σε ΠΡΟΚΕΚΑ, αλλά φιλοξενούνται σε Στέγες Ανηλίκων. Αρκετές φορές ωστόσο, οι νεοαφικνούμενοι ανήλικοι υποδεικνύουν κάποιον άλλο μεταφερόμενο ως συγγενή και κηδεμόνα τους προκειμένου να μην κριθούν ασυνόδευτοι, που όπως επισημαίνει η κ. Δρακοπούλου κάτι τέτοιο θα πρέπει να διερευνάται.
Στον εθελοντισμό βασίζεται η υποδοχή και περίθαλψη των προσφύγων στο Ηράκλειο
Οι πρόσφυγες που φτάνουν στις παραλίες της Αγίας Γαλήνης του Ρεθύμνου και των Καλών Λιμένων του Ηρακλείου, μόλις φτάσουν στο λιμάνι του εκάστοτε χωριού, μεταφέρονται με λεωφορεία των ΚΤΕΛ στο Ηράκλειο Κρήτης. Όπως ανέφεραν στο TPP κάτοικοι της Αγίας Γαλήνης, η διαδικασία υποδοχής στο λιμάνι του χωριού και επιβιβασμού στα ΚΤΕΛ, λαμβάνει χώρα τις πρώτες πρωινές ώρες με ισχυρή αστυνομική παρουσία και κλιμάκια του Ερυθρού Σταυρού, πράγμα που οι ίδιοι ερμηνεύουν ως προσπάθεια να μην έρχονται σε επαφή οι κάτοικοι του χωριού με τις αφίξεις για να μην υπάρχουν αντιδράσεις από την τοπική κοινωνία. Οι ντόπιοι θέτουν το ζήτημα της τουριστικής περιόδου, ενώ αναφέρουν ότι σε περίπτωση που τεθεί ζήτημα δημιουργίας δομής κοντά στα χωριά τους, οι διαμαρτυρίες θα κλιμακωθούν.
Αφού φτάσουν στο Ηράκλειο Κρήτης, φιλοξενούνται προσωρινά σε έναν χώρο που στεγάζονταν τα παλιά ΚΤΕΛ και πλέον ανήκει στον Οργανισμό Λιμένος Ηρακλείου, ο οποίος πλέον έχει ιδιωτικοποιηθεί. Σύμφωνα με τη Δήμητρα Καμπέλη, ο ΟΛΗ έχει δώσει διορία δύο μηνών για να ανευρεθεί ένας άλλος χώρος στέγασης. Η τοπική αυτοδιοίκηση άλλωστε αναγνωρίζει την ανάγκη ανεύρεσης καταλληλότερου χώρου. Όπως αναφέρει στο TPP ο Αντιπεριφερειάρχης Ηρακλείου, Νίκος Συριγωνάκης, ο συγκεκριμένος χώρος είναι μία προσωρινή και ακατάλληλη λύση διότι στερείται βασικών παροχών υγιεινής και φιλοξενίας. Το έργο της προσωρινής φιλοξενίας των προσφύγων βασίζεται στην καλή θέληση των φορέων. Η Αναπτυξιακή Ηρακλείου εφοδιάζει με στρώματα, κλινοσκεπάσματα και είδη πρώτης ανάγκης τα οποία βρίσκονται ήδη στις αποθήκες τους από όταν έτρεχε το πρόγραμμα ΕΣΤΙΑ το οποίο φιλοξενούσε πρόσφυγες και μετανάστες σε μισθωμένα διαμερίσματα, ωστόσο δεν υπάρχει πια διότι σταμάτησε να χρηματοδοτείται. Ο Ερυθρός Σταυρός έχει αναλάβει την ιατρική φροντίδα και όπως επισημαίνει η Κατερίνα Δρακοπούλου στο TPP η συγκεκριμένη κατάσταση κρίνεται προβληματική διότι παρέχεται φροντίδα για τα απολύτως εμφανή. Η σίτιση των προσφύγων επιτυγχάνεται με συνεργασία των δήμων με ιδιωτικά catering ενώ παραμένει ερωτηματικό ποια είναι και πώς καλύπτονται τα κόστη για άλλες υπηρεσίες όπως το πλύσιμο των κλινοσκεπασμάτων, η μεταφορά των προσφύγων κ.α. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το κομμάτι της διερμηνείας, αφού η διερμηνέας της Αναπτυξιακής Ηρακλείου είναι εκείνη η οποία εξυπηρετεί τόσο κατά τη διάρκεια της προανάκρισης, όσο και στην εκδίκαση του αυτοφώρου, στη συνεννόηση με τους δικηγόρους και γενικώς όπου χρειαστεί.
Τα οικονομικά σύμφωνα μεταξύ χωρών δεν περιορίζουν την προσφυγιά
Ο αντιπεριφερειάρχης Ηρακλείου, Νίκος Συριγωνάκης, εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι το σύμφωνο μεταξύ Ευρώπης – Αιγύπτου με το πακέτο των 7,4 δισεκατομμυρίων ευρώ τα οποία, όπως αναφέρουν δημοσιεύματα, θα αξιοποιηθούν για επενδύσεις στην Αίγυπτο για την καταπολέμηση της ανέχειας, αλλά και η συνεννόηση Ελλάδας – Αιγύπτου για ένταση των επιχειρήσεων αποτροπής της μετανάστευσης πρόκειται να μειώσει τις μεταναστευτικές ροές, έχοντας ως παράδειγμα το σύμφωνο Ελλάδας – Τουρκίας. Όπως διορθώνει ωστόσο η Δήμητρα Καμπέλη, για το σύμφωνο Ευρώπης – Αιγύπτου δεν διευκρινίζεται αν υπάρχει ως γεωγραφικός περιορισμός η Κρήτη, όπως ακριβώς συμβαίνει με το σύμφωνο Ελλάδας – Τουρκίας, το οποίο οδήγησε σε εγκλωβισμό των μεταναστών στο βορειοανατολικό Αιγαίο. Ακόμη, το σύμφωνο Ελλάδας Τουρκίας δεν περιόρισε τις ροές από την Τουρκία, δεδομένου ότι οι πρόσφυγες συνέχισαν να επιχειρούν να περάσουν στην ελληνική επικράτεια, αντιμετωπίζοντας ωστόσο τις βιαίες επαναπροωθήσεις, όπως επισημαίνουν διεθνείς έρευνες και όπως επικυρώνεται με την παραίτηση του αρχηγού της Frontex.
Ταυτόχρονα, όπως επισημαίνει η Δήμητρα Καμπέλη, παρά την δεκαετή εμπειρία της χώρας μας στο προσφυγικό ζήτημα, υπάρχει ακόμη ανάγκη διευκρίνισης των διαφορών της μετανάστευσης και της προσφυγιάς, ακόμη και σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης. Ίσως η οικονομική συμφωνία Ευρώπης – Αιγύπτου να περιορίσει τις αφίξεις με μεταναστευτικό προφίλ, ωστόσο σημειώνονται περιπτώσεις αφίξεων προσφύγων με αμιγώς προσφυγικό προφίλ που είτε αντιμετωπίζουν πολιτικές διώξεις, είτε κινδυνεύουν λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού κ.α.
Ο γενικός γραμματέας της Ένωσης Λιμενικών Ανατολικής Κρήτης, Γιάννης Σαραντίδης, παραδέχεται στο TPP ότι οι «αποτροπές» στο Ανατολικό Αιγαίο και η έντονη παρουσία των αρχών οδήγησαν τους πρόσφυγες σε αναζήτηση εναλλακτικών διαδρομών. Όταν ωστόσο ερωτήθηκε ποια είναι η διαδικασία της αποτροπής, είπε ότι η διαδικασία βασίζεται στον έγκαιρο εντοπισμό των προσφυγικών λέμβων, οπότε και ειδοποιείται το τουρκικό λιμενικό. Αρνήθηκε οποιαδήποτε καταγγελία για παράνομα pushbacks ενώ υποστήριξε ότι η προτεραιότητα του Ελληνικού Λιμενικού είναι η διάσωση των ανθρώπινων ζωών. Ωστόσο, επαναπροωθήσεις προς την Τουρκία έχουν σημειωθεί και από τα ανοιχτά της Κρήτης – και μάλιστα από πρόσφυγες που δεν είχαν ως αφετηρία τους τα παράλια της Τουρκίας, αλλά τη Λιβύη – , με την Κατερίνα Δρακοπούλου να επισημαίνει ότι το τελευταίο περιστατικό καταγγέλθηκε από τους πρόσφυγες τον Μάρτιο του 2023. Όπως αναφέρει ωστόσο η ίδια αλλά και η Δήμητρα Καμπέλη, έκτοτε δεν έχει γίνει γνωστή άλλη περίπτωση, ενώ δεν έχει υπάρξει καμία άλλη καταγγελία – τουλάχιστον από τις αφίξεις που καταλήγουν στο Ηράκλειο – αστυνομικής βίας ή αυθαιρεσίας των Αρχών.
Καμία συζήτηση για δημιουργία ΚΥΤ στην Κρήτη
Ζήτημα δημιουργίας Κέντρου Υποδοχής και Ταυτοποίησης στην Κρήτη δεν έχει τεθεί ακόμη. Ο Νίκος Συριγωνάκης αναφέρει ότι στόχος είναι η προσωρινή φιλοξενία των προσφύγων και παρόλο που δεν τίθεται ζήτημα ΚΥΤ, εξετάζεται το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός χώρου προσωρινής φιλοξενίας. Η Κατερίνα Δρακοπούλου σημειώνει ότι είναι νωρίς για να ανοίξει μία τέτοια συζήτηση καθώς οι αριθμοί ακόμη δεν το δικαιολογούν, ενώ η Δήμητρα Καμπέλη εξηγεί ότι αν στο μέλλον οι μεταναστευτικές ροές αυξηθούν και τεθεί το συγκεκριμένο ζήτημα θα πρέπει να είναι αυστηρές οι προϋποθέσεις για να υπάρχει ομαλή συμβίωση με την τοπική κοινωνία αλλά και για να ανταποκρίνεται πραγματικά η δομή στις ανάγκες των προσφύγων δεδομένων και των καταδικαστικών αποφάσεων σε βάρος της Ελλάδας από τα ευρωπαϊκά όργανα εξαιτίας των άθλιων συνθηκών διαβίωσης στα camps της υπόλοιπης χώρας.
Επιθέσεις κουκουλοφόρων
Σε γενικές γραμμές στο νησί της Κρήτης δεν έχουν σημειωθεί μαζικές αντιδράσεις με ρατσιστικά και μισαλλόδοξα κίνητρα σε βάρος των προσφύγων και των μεταναστών, με εξαίρεση πολύ συγκεκριμένες μικρές ομάδες κουκουλοφόρων που δρουν σε χωριά του Ηρακλείου. Όπως αναφέρει η Δήμητρα Καμπέλη, το τελευταίο διάστημα παρατηρήθηκαν χτυπήματα κουκουλοφόρων σε σπίτια μεταναστών που ήδη μένουν στο νησί εδώ και χρόνια. Όπως αναφέρει η κ. Καμπέλη, μπορεί οι ομάδες αυτές να μειοψηφούν και να μην αξίζει να στιγματιστεί το χωριό και η τοπική κοινωνία στο σύνολό της, ωστόσο είναι αναγκαίο τόσο η τοπική αυτοδιοίκηση να καταδικάσει, όσο και η αστυνομία να πραγματοποιήσει ουσιαστική έρευνα. Όπως εξηγεί, καμιά φορά και οι ίδιοι οι αστυνομικοί δεν αναγνωρίζουν το ρατσιστικό κίνητρο πίσω από τις πράξεις με αποτέλεσμα η κινητοποίηση των αρχών να είναι αδρανής.
Στις 28 Μαρτίου το ραντεβού
Στις 28 Μαρτίου, είναι προγραμματισμένο το ραντεβού του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου με την τοπική αυτοδιοίκηση και τους φορείς του νησιού. Όπως αναφέρει η Δήμητρα Καμπέλη, ο χρόνος στο προσφυγικό δεν είναι ποτέ με το μέρος μας. Απαιτείται ταχύτατη ενημέρωση των τοπικών παραγόντων για το ζήτημα, παρουσίαση ενός σχεδίου διαχείρισης κοστολογημένου και συγκροτημένου, και ανάληψη όλων των αρμοδιοτήτων από τον καθ’ ύλην αρμόδιο, στην προκειμένη του υπουργείου Μετανάστευσης, με παροχή – για αρχή – κινητού κλιμακίου υποδοχής και ταυτοποίησης. Ακόμη, συντονισμό των φορέων με δήμους, περιφέρεια και υπουργείο, έτσι ώστε πριν τους καλοκαιρινούς μήνες που οι μεταναστευτικές ροές αναμένεται να αυξηθούν, το νησί να είναι σε ετοιμότητα.